chapter 11

99 1 1
                                    

Brent  (P.O.V)

         (kasalukuyan)

Ang sakit ng sintido ko. Minasahe ko saglit saka inikot ikot ang ulo ko.. tiningnan ko kung ano oras na it's 3pm. Tumawag ako sa secretary ko ilang saglit lang ay sinagot niya agad.

Yes sir brent?  Good  afternoon. .bati niya. You need anything sir?

Yes lauren! Nagbuntong hininga muna ako.saka bumati din. Good afternoon. .. please bring a coffee in my office? 

Right away sir..sagot niya at binaba agad ang telepono.. napabuntunghininga naman ako bago binalik ang mata ko sa ginagawa ko..

My bago naman kasi akong project isang building na itatayo somewhere in makati para gawing condo. Kahapon ko lang to natanggap kaya ginawan ko na agad ngayon ng lay out..my mga on going pa rin akong project. Simula kasi ng mag graduate ako ang dami ng kumuha sa akin na mga bigating personalidad para sa pagpapagawa ng mga property nila. Nalaman kasi nila na nagtatrabaho na ako habang nag aaral pa.Tumatanggap ako kahit ano big or small project man yun kasi para sa akin pareho silang trabaho.

Ang laki kasi talaga ng influence ng company nila aya sa akin... bigla akong natigil sa iniisip ko.

Tatlong taon na din ang nakaraan simula ng maghiwalay kami.. na ako ang nakipaghiwalay nalungkot nalang ako sa naalala ko.. sariwa pa sa akin yung mga palitan namin ng salita noon.yung ayaw niyang maniwala sa sinasabi ko saka yung pag iyak niya naalala ko pa hanggang ngayon. Hindi ko alam kong tama ba to.matayog na ang naabot ko dahil sa daddy niya noong una isang messenger lang ako dito sa kompanya nila hanggang sa naging head ako ng accounting dito sa kompanya nila pero kasi hindi ko masyadong trip doon puro kasi accounts yung hawak hindi ko naman forte yun pero inigihan ko pa rin ang trabaho ko.pero pagkatapos ng apat na buwan lang ay nilipat naman ako naging project consultant manager ako ng lahat ng department. Parang masira yung utak ko ng mga panahon na yun hindi ko alam kong bakit lahat ng department sa akin ico-consult yong mga gawa nila.. akala ko maaga akong makakalbo dahil sa dami ng kinokonsulta sa akin.saka inisip ko rin bakit mag isa lang ako eh dati tatlo silang consultant.napaisip tuloy ako noon pakiramdam ko sinusubukan ako ng CEO. Hindi naman ako accountant pero nilagay niya ako sa accounting dept ng ilang buwan tapos mag isa lang ako sa napakahirap na trabaho..hindi ko alam paano isa isahin yung mga nagpapatingin at nagpapaayos ng projects nila minsan nira rushed pa nila ako. Alam kong sinusubok ako ng daddy ni aya kaya hinabaan ko nalang ang pisi ko..Patience to prove them that i'm capable enough to their world and my love to aya was pure not because of their fame and money. Hanggang noong nakaraang linggo lang naging ceo private assistant na ako. Nagulat nalang ako dahil sa promotion na ito. Nakakahiyang tanggapin kasi wala pa akong napatunayan pero pinilit talaga ng daddy ni aya. He said na ang daming ko na raw napatunayan sa kanya..Kaya kahit naiilang pa ako ay tinanggap ko na rin sino ba ang may ayaw ng ganitong posisyon.

At age of 23 malayo na ang narating ko galing sa isang hamak na ulilang bata ay naging matagumpay nang architecture ngayon.

Pumikit ako at sinandal sa headboard ng upuan ko ang ulo ko. Medyo may hang over pa kasi ako sa bago kong position. Ilang saglit pa ay dumating na ang kape ko.

Here's your coffee sir nakangiting nilapag ng secretary ko sa mesa ko ang isang tasa ng kape.

Thanks lauren. .nakangiti kong turan..ngumiti din siya at nagsalitang muli.

Sir mr. Ceo called a while ago... I drink a coffee and I look at her..

Yes? What did he say?tanong ko.

He said you have to go to his office sir before four.

Yun lang ba?tumango naman si lauren.at sumagot' yes sir.

And I miss youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon