And I miss you

chapter twelve

Aya P.O.V

  Mag iisang buwan na ako dito sa pinas pero di parin ako lumalabas. Paano wala naman akong kasama wala ako communication kina keith,lira, glenn,cyrus at brent. Kumusta na kaya sila ano nang balita sa kanila. Naguiguilty tuloy ako sa ginawa ko sa kanila. Pati facebook acc ko ay dinelete ko para totally no communication na sa kanila..parang ang selfish ko naman..  (Hindi parang aya kasi ang selfish mo talaga. Dinamay mo pati yung mga kaibigan mo na nagmamalasakit sayo.)sagot ng konsensiya ko.

Paano ko kaya makukuha contact nila. Sobrang namis ko na rin sila. What if gagawa ako ng bagong fb account? Why not! Makagawa nga ulit. For the better...

Bubuksan ko na sana ang laptop ko narinig kong kumatok si mommy..

Aya sweetheart...are you sleep?

No mom.. Why? Tumayo ako at binuksan  ang pintuan ng kwarto ko.. Why mom.. Ulit na tanong ko..I saw my mom bihis na bihis siya.

My pupuntahan kami ng daddy mo na thanks giving party ng co- investor niya. You wanna go with us? Para naman maaliw ka parati ka nalang dito sa bahay.

No mom.. Thank you. but I prefer to stay home po. Okay lang po ako dito mom. Dont worry po injoy po kayo ni dad. And I give a smile to my mom.

Are you sure?

I nodd and smile again.

Bye sweetheart. Just eat your dinner okay? You know your dad ayaw ng late? Yes mom take care po. Napakamaalalahanin talaga ng mommy ko. Bumalik nalang ako sa table kung saan nakapatong ang laptop ko pagpatuloy ko nakang yung naudlot kong gagawin sana para makakuha ako ng contact kahit isa lang man sa kanila. Sinimulan ko ng gumawa ng fb acc. After ng ilang minuto ay nakagawa na ako. I search lira's full name and yes tumpak i found her. In-add ko siya at nagmessages ako sa kanya.

To:  lira

        Hi its me aya chua. How are you :). I miss you. Please call me after you read this here's my contact #09206548*** .

Tiningnan ko kong anong oras na. Naku 7pm na pala. I take a quick shower at bumaba para magdinner. Tama namang pagbaba ko ay nakita ko ang isang kasambahay namin.

Manang pakihanda po ng dinner ko. Salamat.

Opo maam.sagot ni manang. I watch muna the news while waiting my dinner. Grabi kong ano anong mga aksidenti ang mga naibabalita. Pero 1 thing caught my attention. A reporter interview him. I don't know what is their topic. Its just that na star struck ako sa kanya. Huli nalang yung narinig ko na sinabi ng reporter.  (thank you Engr. Brent Vista.the reporter said) for real as in? Talaga? Siya yun? Wow he's famous na pala? Just wow.! Di ako makapaniwala para akong tangang ewan dito sa sofa habang nakatitig sa tv kahit naman wala akong naintindihan dahil sa nakita ko kani kanina lang. Kumusta na kaya siya. Sa tingin ko parang ang layo na talaga ng narating niya. Bumalik nalang ako sa katinuan ko ng magsalita si manang.

Maam nakahanda na po ang hapunan niyo.

Tiningnan ko si manang at ngumiti. Sige po manang pupunta na ako. Maraming salamat. Pinatay ko na ang tv at tumayo papunta sa dining area namin.

.

.

.

.

.

.

.

.

Pagkatapos kong kumain ay pumanhik na ako sa kwarto ko dahil hanggang ngayon ay balisa pa rin ako dahil sa napanuod ko kanina sa balita. Nahiga ako sa kama at tumitig sa kesami. He looks perfert pumikit ako at nakikita ko siya sa isip ko. I saw him he's perfect look his smile. The way he dress actually naka americana pa siya. Mas lalo siyang gumwapo saka parang masaya naman yung aura niya. Mabuti pa siya nakamove on na. I mean nagmove on agad. Napabuntong hininga nalang ako sa mga pinag iisip ko.