Sabah alarmın sesiyle uyanmıştım. Jungkook'a baktığımda hayla yatıyordu. Fazla ses yapmayarak banyoya yönelmiştim. Her zamanki rutin işlerimi hallettim ve kısa bir duş almıştım.
Yanımda elbiselerimi getirmediğim için mecburiyetten odada giyinecektim.
Odaya girdiğimde Jungkook hayla uyuyordu. Bende bunu fırsat bilerek iç çamaşırımı giymiştim ardından ise pantolonumu giyinmiştim.
Belimdeki havluyu alıp kirli sepetine koymuştum. Geri geldiğimde üstümüde giyinip Jungkook'un yatmasını fırsat bilip yatağın üzerinde zıplamaya başladım.
"Jungkook hadi uyan "
Jungkook"um"
"Uyan haydi"
Jungkook"Katy yapma bebeğim"
"Iy iğrenç uyansana!"
Jungkook'un bana ayağını vurmasıyla yere kapaklanmıştım. Kolumun ağrısıyla acıyla inlemiştim. Zaten Jungkook'da hemen gözlerini açmış beni yerden kaldırıp kucağına almıştı. Evet bildiğiniz kucak.
Jungkook"özür dilerim hyung"
"Sorun yok Jungkook"
Jungkook " ama baksana çok ağrımıştır şimdi o "
"Ağrımadı"
Jungkook beni dinlememişti . Evet bana birşey olsa dünyayı yıkan bir arkadaşım var. Jungkook içerden krem getirip koluma sürmüştü. Tabi bende o ara yatakta zıplamaya devam ediyordum. Ben uslanmam sanırım.
Jungkook geldiğinde bu sefer bacaklarımı tutmuş öyle kremi sürmeye çalışıyordu. Kremi sürdükten sonra banyoya girmişti sanırım duş alacaktı.
Jungkook duş alırken bende yatakları düzeltiyordum. Birden Jungkook'un telefonu çaldığında takmamıştım. Ama ısrarla çalmaya devam ettiğinde açmıştım. İsmi Katy'di.
Katy"ah. Anladım sen diğer sürtüklerdensin ozaman değilmi"
"Hayır. Ben Jungkook'un ev arkadaşıyım"
Katy"ah! Sen o kıza benzeyen çocuksun"
"Değilmi kız. "
Telefonu kapatıp üzgünce yatağa oturmuştum. Neden bana kız diye hitap ediyorlar hiç anlamıyordum. Jungkook'da o sıra banyodan çıkmıştı. Ama şuan Jungkook bile umrumda değildi biliyormusunuz.
Jungkook"neden üzgünsün bebeğim"
"Hiç"
Jungkook"ah..yapma hyung illaki bir sorun var lütfen söyle bana "
"Jungkook benim nerem kıza benziyor . Sesim mi ama bazı insanların sesleri ince olur. Mesela kızların sesleri kalın olduğunda onlara erkeksin diyorlarmı" diyerek ağlamaya başlamıştım.
Jungkook ise belindeki havluyu takmadan yanıma gelip bana sarılmıştı. Tabi bende sarılmıştım. Şuan okulu unutmuştum bile .
Jungkook"bebeğim üzülme sana öyle diyenlerin karakter eksiklikleri vardır. Hem sana bunları diyenler çokmu kusursuzlar"
"Ama olsun"
Jungkook beni kucağına oturttuğunda biraz heyecanlansamda hemen toparlamıştım. Şuan pozisyonumuz şöyleydi. Ben onun önüne dönerek kucağındayım ve ayaklarım poposunun hemen üstünde.
"Jungkook havlun açılacak"
Jungkook"azmı gördün "
"Hayır görmedim yalan atma!"
Jungkook'' şimdi görmek istermisin"
"Ah...evet! Çok heyecanlıyım aç hadi-"
Jungkook"woah. Açıyorum"
Jungkook havlusunu açacağında son anda tutmuştum.. Şuan kendimin kırmızı bir domatese dönüştüğüme eminim. Elimi hemen çekip dizlerinin ucuna oturmuştum bu daha mantıklıydı.
Jungkook"bebeğim. Yapma"
"B-ben J-jungkook b-bak "
Jungkook"neyse bebeğim. O değilde sana bunu söylüyen kimdi bakalım"
"Öğrenmek istemezsin sanırım"
Jungkook"söylemezsen neler yaparım sana ama"
"Eminmisin"
Jungkook"evet sorun değil sen söyle"
"Peki. Sen banyodayken seni Katy diye kız aradı tabi ilk açmadım. Sonra ısrarla arayınca bende açmak zorunda kaldım. İşte bana sende diğer sürtüklerdensin dedi . Ama ben senin ev arkadaşın olduğunu söyleyince bana kız sesli falan dedi."
Jungkook"sürtük anasıdır"
"Hey! Ayıp öyle deme"
Jungkook bu dediğime gülmüş ve boynumu öpmüştü. Ama tek sorun burda Tokyo olimpiyatlarına hazırlanan kalbimdi. Dünden beri bana birşey oluyordu .
Jungkook bu sefer yüzüme bakmış ve yanaklarımı öpmüştü.
Jungkook"hadi bakalım okula gidelimki sende sınava geç kalma. Sen, in mutfakta bekle , bende geldiğimde kahvaltıyı hazırlarız"
''peki . Ben yavaştan başlarım" Diyerek Jungkook'un üzerinde kalkmıştım . Bende onu öptüğümde gülerek popoma şaplak atmıştı.
Bende gülerek mutfağa inmiştim. Gerçekten mutluluk sebebim Jungkook'du.
***
O zaman şuraya minik bir şey koyayım
🐰🐣
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
