S.O.S.(Ιματζιν με One Direction)

Παρτ 2ο: Η ζωή των κολλητών κοριτσιών.

Eva’s POV:
H ζωή είναι δύσκολη, ένα δίλλημα, με πολλά εμπόδια ,με λύπη, χαρά, ειλικρίνεια, ζήλεια, απάτες, φιλίες, συμπόνια, οικογένεια, ευτυχία, όμως όχι στην δική μου ζωή όλα τα είχα, την καλύτερη οικογένεια την μητέρα μου τον πατέρα μου και οι δύο τους τόσο όμορφοι μαυρομάλληδες και οι δυό τους με μαύρα μάτια η μαμά μου με σγουρά μαλλιά λίγο ποιο κοντή άπτον μπαμπά μου .Ο μπαμπάς μου αρκετά σωματώδεις ,ενώ η μητέρα μου πάντα είχε μια τρέλα με τα γλυκά .Το ποιο όμορφο σκύλο όλου του κόσμου ονόματι Σίμπα, με τα μπεζ αυτιά του κι την ραχοκοκαλιά του και ράτσας κανίς τεριέ ημίεμο .Απλά πανέμορφος το ποιο έξυπνο σκυλί που έχω δει στην ζωή μου απτήν ηλικία των 7 χρόνων είμαστε μαζί ακόμη θυμάμαι πως κρυβόταν κάτω απτόν καναπέ , επειδή όταν έβλεπε την σκούπα φοβόταν , αχ τι ωραίες στιγμές, όμως πριν από 2 χρόνια όταν ήμουν 16 ετών συναίβει κάτι τρομερό που το θυμάμαι κι ανατριχιάζω! Είχαμε πάει για διακοπές σε ένα ξενοδοχείο με κάτι φίλους των γονιών μου εκείνοι πλήρωσαν τα πάντα για εμάς με λίγα λόγια σωστός παράδεισος, Έτσι κι εμείς δεχτήκαμε να πάμε μαζί τους. Ήταν το πιο όμορφο ξενοδοχείο που είχαν δει ποτέ τα μάτια μου. Είχε τζακούζι , πισίνες, μασάζ μας έκαναν σε ολόκληρο το σώμα μας που μόλις σε ακουμπούσαν ανατρίχιαζες μέχρι το κόκαλο σου. Είχε ακόμη κι σπίτια από μπαμπού ήμασταν στην Χαβάη όταν ακουμπούσε το πόδι σου το νερό ένιωθες πως δεν ήταν με χλώριο αλλά με κανονικό νερό της θάλασσας. Έτσι είπα κι εγώ να πάω να πάρω την μάσκα μου κι να κάνω ένα μακροβούτι για να δω πως φαίνεται μέσα η πισίνα με τα ψηφιδωτά .Αφού βούτηξα ήταν απλά ένα έργο τέχνης με το θαλασσή το χρώμα ,μπλε ,γαλάζιο ,κόκκινο κι κίτρινο γέμισε την κόρη του ματιού μου .Όμως ξαφνικά άκουσα έναν δυνατό θόρυβο, η καρδία μου χοροπηδούσε από τον φόβο που είχα πάρει βγαίνω έξω από το νερό και βλέπω ένα ξενοδοχείο να αγκαλιάζεται με τις φλόγες κι να μην μπορεί να ξεφύγει. Οι γονείς μου κι όση ήταν μέσα στον ξενοδοχείο ακόμη κι το κατοικίδιό μου εξαφανίστηκαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα .Ένιωσα εκείνη την μέρα τον πιο δυνατό πόνο στο στήθος μου ,όσο ποτέ άλλοτε .Όσες φορές κι εάν διηγηθώ αυτόν τον εφιάλτη κρατιέμαι για να μην καταλήξω να κλαίω με αναφιλητά. Από τότε ζω με την νονά μου την Μαίρη, τον νονό μου τον Τζόρτζ κι τα πνευματικά μου αδέλφια τον Πίτερ κι τον Τζόν είμαστε από μωρά μαζί μόνο που ο Πίτερ είναι 2 χρόνια μεγαλύτερός μας. Εγώ κι ο Τζον έχουμε γεννηθεί κι τον ίδιο ακριβώς μήνα κι είμαστε κι οι 2 μας Αιγόκεροι. Βέβαια από τότε άλλαξαν πάρα πολλά πράγματα στην ζωή μου πηγαίνω στο Λονδίνο του Κέιμπριτζ. Ένα πραγματικά πολύ καλό σχολείο. Οι φίλες μου πάντα μου έλεγαν να πάω εκεί, έτσι ώστε να βρω ένα καλύτερο μέλλον όμως εγώ θέλω να γίνω μια tattoo artist, γιατί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα ταλέντο στην ζωγραφική. Στην ηλικία τον 14 χρόνων μου πήγα στην σχολή ζωγραφικής κι έτσι έχω πάρει υποτροφία για να σπουδάσω ότι θέλω όμως θέλει κι πάλι πολύ καλό διάβασμα για να περάσω. Βέβαια πάντα ήμουν ένα αυταρχικό παιδί, πεισματάρα, δυνατή, γρήγορη, με καστανά μαλλιά σπαστόσγουρα ,μακριά περίπου μέχρι την μέση μου απλά λίγο πιο πάνω ίσως καμία 5αρία δάχτυλα, είμαι ψηλή γύρο στο 1,70-1,75 . Τα α αγαπημένα μου μαθήματα είναι χημεία, βιολογία, καλλιτεχνικά κι γυμναστική κι πηγαίνω από τα 14 έτη στο βόλεϊ σχεδόν 3,5 χρόνια. Μου αρέσουν τα ανοιχτόχρωμα χρώματα/αποχρώσεις όλων των χρωμάτων μα το πιο αγαπημένο μου χρώμα είναι το γαλάζιο του ουρανού κι της θάλασσας. Επίσης πάντα μου άρεζαν οι ταινίες δράσης κι περιπέτειας , με σουπερ-ήρωες κι πολύ φαντασία, θρίλερ όχι κι τόσο όμως μου αρέσουν κι τα βιβλία να έχουν περίπου τέτοιου είδους πλοκής, κάτι που να με συναρπάζει, αλλά κι με μυστήριο δεν θα ήταν κακία ιδέα. Ακόμη κι πολλά ντοκιμαντέρ από την ηλικία των 7 ετών μου άρεζε να βλέπω μέχρι κι σήμερα αρκεί αυτό που διαβάζω ή βλέπω να έχει ενδιαφέρον. Με λίγα λόγια είμαι 70% κορίτσι κι 30% αγόρι (!!!όχι τραβεστί!!!). Είμαι αρκετά καλή με το σχολείο δεν έχω μείνει ποτέ στην ίδια τάξη κι δεν έχω σκοπό να το κάνω!!! Επίσης έχω και 2 πολύ καλές φίλες την Χαρά και την Κέιτ, γνωριζόμαστε 6 ολόκληρα χρόνια. Η Χαρά είναι καλή, πολύ όμορφη έχουμε την ακριβώς ίδια ηλικία 18 ετών έχει γενέθλια στις 26-6 τις αρέσουν τα σκυλάκια κι έχει ένα ράτσας γαλλικό μπουλντόγκ και της αρέσει το τένις, το βόλεϊ και γενικότερα η γυμναστική. Είμαστε στο ίδιο πανεπιστήμιο και έχει κι εκείνη αρκετά ικανοποιητικούς βαθμούς. Η Κέιτ είναι κι αυτή 18 ετών και γεννήθηκε στις 2/8 της αρέσει το διάβασμα (όχι του σχολείου), ο χορός και ο κινηματογράφος(ΚΙ ΕΜΕΝΑ ^_^) πηγαίνει κι αυτή στο Κέιμπριτζ οι βαθμοί τις είναι αρκετά ικανοποιητικοί μέτριοι ως καλοί. Βέβαια στην αρχή όλες μας ήμασταν αρκετά ντροπαλές, όμως μετά από εκείνη την μέρα γίναμε κολλητές. Βέβαια σε μία εβδομάδα αρχίζουν οι μελέτες κι θα έχουμε να ρίξουμε το διάβασμα της ζωής μας ξανά :’( !!!