Only u,Màùñĝ [completed]

25🚨(Z)

အဟက္...အဓိပါၸယ္ မ႐ွိလိုက္တာေနာ္..

ရီသံက ..ေလာကႀကီးကို အရြဲ႔တ္ိုက္ခ်င္ေနတဲ့ ပံုေပါက္ေနသည္ကို ရိပ္ ထင္မိသည္။

ခဏေလာက္ ၿငိမ္ေနၿပီးမွ သက္ျပင္းခ်သံသဲ့သဲ့ၾကားလိုက္ရကာ

"ေသြး...မလာေလာက္ေသးဘူးထင္တယ္...ဒီေနရာက ၿမိဳ႕နဲ႔ နဲနဲေဝးေတာ့..ၾကာဦးမယ္...အခန္းထဲမွာ ေနႏွင့္ခဲ့ၾကဦး.."

တံခါးဖြင့္ၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။ သိပ္လဲ မလုွပ္ႏိုင္ေသးေသာေၾကာင့္ ထိုေနရာမွာဘဲ ၿငိမ္ၿပီးေနလိုက္သည္။ လင္းထက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နံရံကိုေခါင္းမွီကာေမွးေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

အလင္းမွိန္မွိန္နဲ႔မို႔ ျပတ္ျပတ္သားသားေတာ့ မေတြ႔ရ။

ေမာင္...ဒီေနရာကို႐ွာေတြ႔မွာပါ..။ ျမန္ျမန္လာပါေမာင္...ေမာင့္ကိုလိုအပ္တယ္..။

ေခ်ာက္!!

တံခါးဖြင့္သံၾကားေတာ့ လင္းထက္မွိတ္ထားေသာ မ်က္လံုးမ်ားကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ အက်ႌအမဲနဲ႔ ေခါင္းစြပ္ေဆာင္းထားေသာ လူႏွစ္ေယာက္..

"ေဟ့ေကာင္..ျဖစ္ပါ့မလား"

" ျဖစ္ပါတယ္ကြ.."

"သူေ႒းသိရင္ အေသသတ္ခံရမွာေနာ္"
"မသိေအာင္လုပ္မွာေပါ့ဟ...ဘယ္ေလာက္မွမၾကာပါဘူး...သူေ႒းက ေခါင္မိုးထပ္တက္သြားတာ..ဆင္းလာဖို႔ၾကာဦးမွာ.."

"ၿပီးေရာကြာ..လုပ္"

အိတ္ကပ္ထဲမွ တစ္စံုတစ္ခုကို ႏူွိက္၍ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္က လင္းထက္ဆီသို႔ လာေနသည္။ရိပ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့..အတင္း႐ုန္းကန္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အနီးနားေရာက္လာမွ လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ ေဆးထိုးအပ္တစ္ေခ်ာင္း..

ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ေက်ာက္ေတာ့ မထင္ထား၍ ထင္ ေနာက္သိုိ႔ယိုင္သြားသည္။ မ်က္လံုးႀကီးျပဴးလာၿပီး လက္ေမာင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကိုင္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ စူးကနဲ...

ၿမိဳ႕ျပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္တာအေဆာက္အဦးမ်ား ကင္းမဲ့ကာ ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။

ေခတ္ ေခါင္းမိုးထပ္သို႔ေရာက္လာေသာအခါ..ေအးျမေသာေလျပင္းျပင္းက ခနၶာကိုယ္ကိုတိုးေဝွ႔တိုက္ခတ္၍ ႀကိဳဆိုသည္။