SMPN : ALLEN "the possessive man"

Chapter 17

"I-I'm s-sorry." nauutal na pag hingi n'ya sa akin ng paumanhin sa mga ginawa n'yang panghaharas sa akin.

He let go of my hands and sat beside the bed... Beside me..  "i-i didn't want to do that...  I-i w-was so darn jealous m-mae..." putol putol na sabi n'ya habang  ipinatong n'ya ang mukha n'ya sa mga palad n'ya at ang mga siko n'ya ay nakatukod sa hita n'ya,  should i say tuhod n'ya. "i - i'm sorry"  Sabi n'ya at humarap sa akin... 

Gusto ko s'yang sigawan,  but hell! Ang lahat ng gusto kong gawing pananakit sa kanya,  lahat ng iniisip ko kaninang pag sasampalin,  pag susuntokin dahil sa ginawa n'yang kapangahasan sa akin kanina ay hindi ko magawa..  Ni ultimong makapag Salita ng masasakit na salita ay hindi ko magawa sa kanya.

Tititigan ko lang s'ya at kitang kita ko sa mga mata niya ang Pag hihirap  na kahit sino sigurong makakita sa kanya ay malalaman na nasasaktan s'ya.

Ang makita ko lang na Nasasaktan s'ya.. 'Mas' ang sakit pag dating sa akin. "HAHAHA!" tawa n'ya na halata namang peke.  "bakit nga naman ako mag seselos..."  halatang pinutol n'ya ang karugtong ng sasabihin n'ya dahil pinakatitigan n'ya ako,  ngumiti s'ya..  Ngiting hindi aabot sa kanyang namumungay na mga mata.  "wala 'na'  nga pala akong karapatan,   Diba?"  Sabi n'ya sabay iwas n'ya ng tingin.

"s-subra lang kasi talaga kitang m-mahal m-mae. " putol putol ulit na sabi n'ya habang may mga luhang nag uumpisa nang mag landas sa kanyang mga pisngi. " k-kung w-wala na t-talagang tayong pag-asa... " umiiyak s'ya, he faced me again,  then he said the words that make my sense stiffened and trembled " kung wala n-na talaga akong pag-asa, then titigil na ako... Lalayuan na kita. *sob* " pag katapos niyang sabihin ang mga salitang yon habang umiiyak ay umalis na s'ya sa pag Kakaupo niya sa tabi ng kama. Nag lakad na siya sa papuntang pinto..

"wala naman akong sinabing wala ka nang pag-asa...  Wala rin naman akong sinabing w-wala na tayong pag asa eh." yan ang mga salitang namutawi mula sa  mga labi ko,  waah!  Sana Tama ang gagawin at sasabihin ko..  Bahala Na Kung anuman ang kakalabasan ng mga sasabihin ko.. Lord,  give me strength please..  I badly need it right now, huhuhu...  Ang akmang pag bubukas niya ng pinto ay hindi niya na naituloy. "ikaw lang naman ang nag iisip ng mga ganyan.. Selos ka ng Selos, Wala ka namang dapat ipag selos lalo na sa bestfriend mo.  Wala naman kaming relasyon except sa pagiging mag kaibigan syempre." pag papaliwanag ko pa.  hindi na ako nag tingin sa direksyon niya, pakiramdam ko kasi lahat ng dugo ko umaakyat pataas. Pero nahahagip parin ng tingin ko ang pwesto n'ya, umikot siya at tumingin sa gawi ko.

Inayos ko muna yong damit kong nagusot, bigla kasi akong na konsyus sa kalagayan ko ngayon.. gusot ang damit,  gulo gulo ang buhok na parang ni-rape...  *chuckles * muntik ng ma rape to be exact. Anyways after kong ayusin ang mga dapat ayusin sa aking kasuotan at sa sarili ko, nag umpisa na akong umalis...  Kaloka!  Nakatingin s'ya sa akin. Tumingin ako sa paligid to search and hoping there have another door and boom!  buti Nalang may isa pang pinto.  Alam kong papunta ito sa kabilang kwarto. Hmm..  Dito nalang ako dadaan para makalabas, at nandoon parin kasi siya sa may pintuan kung saan kami pumasok kanina,  seriously!?  Tutulala lang s'ya dyan!  Nakakailang ahh..  Ayaw ko muna siyang makadikit..  Ang INIT kasi sa pakiramdam, at habang tumatagal lalong umiinit sa dito sa loob..

Nag umpisa na akong mag lakad,  pag mamadali ang tamang term..  'sana'y hindi naka lock'  ang piping usal ko.  Ang lalim ng tagalog ko!  May pinag huhugutan! *chuckles * nakakapag biro pa ako sa lagay nato? I-can' t-belive-it....

Nasa may pinto na ako,  napihit ko na din ang seradura and Yes!  It's not locked ..  I was about to open the door when someone grabbed my right arm, and full me back to the bed.  I feel some electricity flow from his hand into my arms.. *dug! - dug! - dug! * ang tibok ng puso ko ay lalong bumilis..