Günler hızlı geçmiyordu, yine sıkıcı bir gün iken Tom Alice'in yanına geldi ve konuşmaya başladı..
Tom:Alice? Gelebilir miyim?
Alice:Tabi Tom gel.
Tom:Yaptıklarım için kusura bakma Alice, yani seni yüzüstü bıraktığım için.. beni affedebilir misin?
Alice:Tom.. seni affetmek isterdim ama-
Tom:Ama?
Alice:Beni çok kırdın beni yüzüstü bıraktın ve yeni arkadaşlar buldun. Ayrıca beni umursamadın bile..
Tom:SENDE YENİ ARKADAŞLAR BULDUN ALİCE!
Alice:"BANA BAĞIRMA TOM! AYRICA SEN BENİ BIRAKMASAYDIN BEN SENİ BIRAKMAZDIM! BEN SANA DEĞER VERDİM SEN İSE BENİM YERİMİ HEMEN DOLDURDUN! HER ŞEYİ YAPIP YAPIP ÖZÜR DİLEMEK BİR ŞEY İFADE ETMEZ!" Deyip odadan hızlıca çıktı.
Alice:Bayan Krape odamı değiştirebilir miyim?
Bayan Krape:Tabi tatlım fakat neden?
Alice:Birkaç tatsızlık oldu Bayan Krape lütfen Madam Hasel'e söyler misiniz? Sage'in eski odası olabilir orada kalabilirim.
Bayan Krape daha fazla Alice'i sorgulamadan Madam Hasel'in yanına gitti.
Bayan Krape:Madam Hasel Alice'i Sage'in eski odasına alabilir miyiz acaba?
Madam Hasel:Tamam geçsin.
Bayan Krape:Peki Madam Hasel teşekkürler.
Madam Hasel: Önemli değil.
Bayan Krape Madam Hasel'in odasından çıktı ve Alice'e yöneldi;
Bayan Krape:Alice tatlım geçebilirsin odandan eşyalarını al ve yeni odana geç tatlım..
Alice: "Teşekkür ederim Bayan Krape" deyip gülümsedi.
Alice odaya gittiğinde Tom odada değildi hızlıca eşyalarını toplayıp çıkacak iken Tom içeri girdi.
Alice'i öyle gördüğünde şaşırmıştı,fakat Alice Tom'u takmayıp odadan hızlıca çıktı.
'Şimdi bu kısımdan aşağısını Tom'un tarafından göreceğiz.'
Alice kapıdan çıktıktan sonra Tom yatağına yattı ve düşündü.
Acaba Alice de annesi gibi onu bırakacak mıydı? Ama o Alicedi. Tom'u asla yalnız bırakmayacak kişiydi, ama o da gitmişti Tom suçluydu bunu biliyordu ama kendine yediremiyordu.
Sonra yine kendine geldi ve egosunu tatmin ederekten;
Tom:"Suç bende değil hem ben onu deneseydim demek ki hemen beni yarı yolda bırakırmış" diyerek kendisinde bulunmayan vicdanını rahatlattı ve uyudu.
'Tom'un tarafından anlatım bitti.'
Alice sabah uyandı ve kahvaltıya indi üzerinde siyah bir tişört, altında ise güzel bir eşofman vardı sade giyinmişti.
Tom ise siyah düz bir tişört, altına düz bir pantolon giymişti..
Herkes kahvaltıya indi ve kendi aralarında konuşmaya başlamışlardı.
Herkes Alice'in yanından geçerken geçmiş olsun diyordu ve Alice de onlara teker teker teşekkür ediyordu.
Tom ise yine aynı umursamaz tavırlarını takınmaya başlamıştı.
Alice ise gerçekten Tom'u umursamıyordu. Tom aslında Alice'i umursuyordu fakat bunu göstermiyordu.
Herkes odasına çekilmişti, Tom odasına girdiğinde bir baykuş vardı ve bir mektup getirmişti bu Benjamin ve Adriandan gelmişti.
Fakat mektup sadece Alice'e gelmişti. Tom Alice'in odasına gitti ve kapıyı çaldı içeri girdi.
Alice:Ne var niye geldin?
Tom:Benjamin ve Adrian mektup göndermiş sadece sana, odalarımızın aynı olduğunu biliyorlardı o yüzden benim odama gelmişti. Getireyim dedim, ha bu arada açıp okumadım.
Alice:Nedense inanmadım ama sağol.
Tom sessizce çıktı ve Alice mektubu açmaya koyuldu..
Alice mektubu okudu ve ağlamaya başladı..
Sizce mektupta ne yazıyordu?
Nasıl Bölüm?
Sizi çooooook seviyorum Oy ve Yorum atmayı unutmayın! Hepinizi seviyorum <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tom Marvolo Riddle ve Karanlık Leydisi 🖤
FanfictionTom aşkı öğrenebilir miydi? ya da biri ona aşkı öğretebilir miydi? Bu hikayede bunları öğreniceğiz