Caiti

Part 11- The Second Recruit

Sinabihan ko siya na i'll just go in the kitchen then tumango lang siya.

Pumunta muna ako sa kusina para uminom ng tubig at magmuni-muni na rin. I grabbed the pitcher of water from the ref then I filled it in my glass. Sumandal ako sa lababo. Tinanong ko ang sarili ko, Pano ko mahahanap ang aking kapatid gayong lawak-lawak ng mundo?

Then, Hanna entered in the room. TuMabi siya sakin. She also grabbed a glass of water.

"Ano ang iniisip mo? Kung pano patatakbuhin ang agency?" Sabi niya sakin. Somehow, may puso naman siya. Not I see all the time na walang kaemo-emosyon ang kanyang mukha.

"Uhmm.. Tita Tina would handle that. All I worry is kung pano ko mahahanap ang aking kapatid. I am not familiar with her. I cannot easily find her."sabi ko.

"I know na may kapatid. Nabanggit sakin ni ma'am Christin." Sabi niya with frustration in her face.

"Ano? Bakit hindi mo agad sinabi? Eh di sana natanong ko siya kung saan pwedeng mahanap ang kapatid ko." Sabi ko with a raised voice. Nagulat si Hanna.

"I'm sorry Caiti pero sabi ni ma'am Christin ay huwag ko yon babanggitin hangga't hindi pa siya nawawala." Sabi ni Hanna ng mahinahon.

Tumulo ang luha ko. Iniwan ko na lang siya d'on at saka umakyat papunta sa kwarto ko.

I dropped myself on my bed and d'on ko na ipinagpatuloy ang pag-iyak. Hindi ko buhat akalain na alam ni Hanna. Hindi ko alam na inililihim nila ang kapatid ko. Then, nagpop sa mind ko ang dress. I immediately went into my walk-in closet to grab the hanging dress. Sinukat ko yon sa'king sarili. I went to tge window para magmuni. Then I saw a little mark sa zipper. There's an initial.

'FR.'

Biglang may sumigaw sa labas. Then pumunta ang tingin ko sa baba mula sa window and I saw a girl nasinasnatch ang bag niya. I suddenly went downstairs tapos lumabas without locking the door.

Lumabas ako.Then, I stand in front of the gate.

Nakita kong natumba na ang snatcher na bali ang kamay. Then the girl walked towards the gate with her head held high.

Ta's nakita niya ko. She hugged me then said "Condolence Caiti." Nagsmile lang ako. Ramdam kung gaano kasakit ang nararamdaman ko.

Inalok ko siya para sumali sa agency.
"Hey, can you join in my agency. You're needed na eh."

"Ok!," Sagot niya na walang pag-alinlangan. "At salamat rin sa inyo, ni mama mo, na ipaaral ako sa university mo. That old university sucks." Dagdag pa niya.

Ngumiti lang ako then we went in.

And the second recruit was Monica.