hayatın bana verdikleri-ejderhanı nasıl eğitirsin 2

astrid ve ben-hıçkıdıkın ağızından

Hıçkıdık haddockun ağızından:
Güneş parlıyordu..yatakta uyuduğumu biliyorum..ama bir türlü uyanamıyorum..ve bir ses duydum..

"Hadi uyan ...öğretmen bizi bekliyor!!"
Zorla açtım gözlerimi..karşımda Astrid vardı..ona gülümsedim ve yavaşca yatakta doğruldum...
"Günaydın da öğretmen bizi neden bekliyor..."
"Sabah kahvaltısını yapacağız hep beraber "
"Anladım.." güçsüz ve aç bir şekilde sıcacık yatağından çıktım..astriddin evden çıktığını görünce üzerimi değiştim..tam dışarı çıkacağım..hıçkırık içeri girdi..
"Neredesin ya!!senin yüzünden yemek yiyemedik!!herkes seni-" sözünü kestim..
"Geliyordum.."
Sonra ona ittim ve dışarı çıktım..
........................
Kahvaltıdan sonra Astrid ve ben eve gittik..beraber birşeyler yapmamız -ne garip ki-hoşuma gidiyordu..onun mavi masmavi denizi andıran gözleri içime huzur veriyordu..neyse astridle yatağa oturdukları o telefonundan konuşuyordu..ben ise telefonumda oyun oynuyordum ki..bir an sıkıldığımı ve bu böyle giderse sıkılmaktan öleceğini fark ettim...astridle daha yakından ilgilenmek istiyordum..ama o ise telefonda konuşuyordu..neyse bir süre sonra telefonda konuşması bitti..ben ona baktım tam kulaklığını takacakken ...
"Astrid!!"
O şaşkın bir şekilde bana baktı..
"Ne oldu?"
"Şey...biz..arkadaşız de mi?"
Astrid bana k8zgın bir şekilde baktı ve telefonunu bırakkıp ayakta kalktı..camın oraya gitti ve ellerini koydu..
"Sence!!sen en sevmediğim kişilerle arkadaşsın anna ve ...ki ondan da nefret ediyorum...hıçkırık..okuldaki çoğu kızla çıktı o ama benimle kimse bunu başaramadı..o da.." şaşırdım..hıçkırık böyle biri miydi?kalktım ve astridi kucakladım arkasından..
"Ben ne öyle biriyim ne de..seni bırakmam ben...affet beni Astrid..sen sadece sen benimle arkadaş olur musun?"
Astrid bir şey denemişti..sesiz bir süreden sonra bana döndü ...ne düşünüyordu..
"Olurum..onlarla olmanı istememeliydim hata bendeydi ...sen affet beni.. :)"
Tatlı gülümsemesi..ile onu affetmemek mümkün değildi..
"Affettim seni ..." aniden beni kucakladı..şaşırdım sonra bende onu sıkıca kucakladım..
................
2saat sonra astridle beraber eğleniyorduk...onunla resimler çizdik müzik dinledik..
...........
Hıçkırıkın ağızından:
Çok sıkılmıştım..ne hıçkıdık gelmişti ne de anna...iyice meraklanmıştım..evden çıktım..temiz hava serin ve harikaydı..hıçkıdıkın evine geldim..onları camdan gördüm..astridle eğleniyorlardı ...beni unuttuğu belliydi..birden bir ses..
"Hıçkırık!!!!!"
Aniden arkamı döndüm..annaydı o..
"Yaptığın çok kötü birşey!!"
Anna yanıma geldi..
Camdan baktı..
"Gidelim.."
Beni kolundan tuttu ve çekip götürdü...
"Ah!!anna sadece onun neden gelmediğini merak etmiştim !!"
"Sen telefonuna arasaydın ya!!"
"Ay!aklıma gelmedi...:)"
...............
Hıçkıdıkın ağızından :
Astridle çok eğlenmiştim öğlen hava harikaydı....öğretmenimiz..ormanda gezeceğimizi söylemişti..ben astridle ormanın ağaçlık bölümünde herkesi bekliyordum...o sırada hıçkırık ve annada geldiler..
Ormandaki amacımız telefon ve diğer iletişim aletleri olmadan yolumuzu bulup geri eve dönmekti..peki biz bunu yapabilecek miydik?yoksa kaybolacak miydik?

HİKAYE GÜZEL OLMADI BİLİYORUM AMA YİNEDE TELEFONLA BU KADAR YAZABİLDİM :)