hayatın bana verdikleri-ejderhanı nasıl eğitirsin 2

bırakıp gitti-bölüm 2

Astridi eve götürmüşlerdi...hıçkıdık onun yarasına bir bezle baskı uyguluyordu...Astrid ise ona bakıyordu.kalbiküt küt atıyordu..
"Ne oldu bana yoksa ben aşık mı oldum ona :o"
Astrid gözlerini kapadı...hıçkıdık onu yavaşca yatırtı.sonra Astrid bir süre uyudu..bir saat sonra hıçkıdık yarasına baktı...yarasının kanaması durmuştu..
Onun yanına uzandı..
"Astrid iyi olacaksın :)"
Gözleri yavaşça kapandı....
............
Astridin ağızından:
Uyandığımda hıçkıdıkın yanımda yattığını gördüm..sonra yavaşca oturdum..bacağım çok acıyordu....bu şekilde sadece yatabilirdim...of!!!!ama ben sporu seven bir kızdım hareketliydim...bu böyle olamazdı!!zorunda olduğum şeyi yaptım yattım..sıkıcıydı...tek yaptığım şey yatmak başka birşey değil..bir an ayağım-yaralı olmayan-hıçkıdıkınkine değdi..birden irkildim..deli miyim ne ...ya karşımdakinden irkiliyorum..hıçkıdık gözlerini açtı..
"Astrid kanaman durmuş :)"
"Çok güzel ama acıyor o geçmemiş :("
Yanagıma koydu elini "hemen geçemez biliyorsun :)"
Eline vurdum elini hızlıca çekti...
"Senin yüzünden!!!!sen beni bekleseydin o ağaç hiçte böyle yapmayacaktı!!!!!!"
Hıçkıdık şaşırmış ve üzülmüştü kalktı ve arkasını dönüp "özür dilerim...ama sana bakan yine bendim Astrid ben bunu fark et bu sadece senin içindi :("
Sonra dışarı çıktı...birden içime giren üzüntü beni ağlattı...peşinden gitmek istedim..ama...of!! O zaman onun gelmesini bekleyecektim ve tek çaremdi bu...
.........................
Yazarın ağızından:
Hıçkırık hıçkıdık için evine gelmişti astridin...
Hı:hıçkıdık nerede?
As:gelmedi :(
Hı:hmmm...öğretmene sorayım
Koşarak evden çıktı öğretmenin yanına geldi..
Ve öğrendikleri onu çok üzdü...aynı şey....
Hı:gitmiş ....o gitmiş..
As:ne!!!
Aniden doğrulan astridin bacağının acısı çoğalmıştı..
As:ben tek kalamam :(...hem..onunla birşey konuşacaktım..
Hı:babası gelip almış onu ...
As:hıçkıdık..bacağım acıyor...ah ah!!!
Hıçkırık hemen astridin yatağına oturur...ve yorganı açar..
Hı:kanıyor...ani hareket ettmişsin dikkat et... :)
Hıçkırık bez ve bir tasta su alır..
Ve gelir...yavaşça aynı hıçkıdıkın yaptığı gibi temizler kanı..Astrid ona bakar..
"Gözlerinde ....acımı hissediyor musun bu soru olmadı de mi?...hıçkırık..sen hıçkıdık gibi bakmıyorsun ama onun gibi davranıyorsun...:) teşekkürler" Astrid içinden bunları düşündü...hıçkırık ise kanamayı durdurmuştu..yatağa oturdu..
Hı:eğer korkacakolursan ben seninle kalırım :)
Astrid ona bakar...
As:sağol :) gerek yok...
Hı:Astrid ! :o korkma be birşey yapmam :D
As:ben ondan neden korkayım ki!!!
Hı:ah!! Sen vurmasaydın bari...annada vururdu hep!!! :D
As:git!!!
Hı:eeee....şey Astrid..bu kadar kaba olma..
Astridin aklına hıçkıdıka yaptıkları gelir...
"Özür dilerim..ama sana bakan yine bendim Astrid ben bunu fark et...bu sadece senin içindi :(" Astrid hatırlar ama geçtir...hıçkırık ona not bırakıp gitmiştir...
As:ay dalmışım...hıç... :o
Notu alır...
"Neden kaba birisin herkesin kalbini kırıyprsun Astrid eminim hıçkıdık bu yüzden gitti...hasta olduğundan değil!!! Sen çok kötüsün!!!sen bunu okurken bende eve gideceğim belki nereden bile bilirsin!!!!"

Astrid üzülür...bu ona çok büyük bir baskı olmuştu...kalbi sızlıyordu...Astrid gözlerini kapadı ve uyuya kaldı...onu ikisinde bırakıp gitmişti ....