Nerd to a Goddess Gangster (K.N)

Chapter Thirty One

Mood: Champion (Remix)~ Fall Out Boy ft. RM

Daniel's POV

Today is the volleyball game, bukas pa yung sa basketball kaya kami ng mga boys nandito sa gym to watch and support the girls. Nasa varsity kasi silang lahat while Julia is the team captain and my baby is the vice captain. 

Maya-maya lang magsisimula na yung game kaya yung kalaban nilang team nagsisimula ng magpasukan sa gym. Nandito lang kami sa tabi ng coach nila nag-aabang, ayaw kasi naming maupo kasama yung crowd dahil masyado silang maingay at least dito malapit na sila, hindi pa masyadong maingay. 

After a few minutes naglabasan na rin sila Kath and of course hindi maiiwasang kumulo ang dugo ko sa mga bulungan ng mga lalake na malakas ang loob na nagnanasa sa kanila. Hanggang dito ba naman ay rinig ko pa rin sila? 

Lalapit na sana ako sa kanila para sawayin na masyado naman yatang bulgaran ang pagnanasa nila ng pumito na yung judges kaya pumwesto na sila Kath except kanila Kiray, Miles, and Jane na hindi maglalaro.

Kathryn's POV

Bago kami maglaro nagpatawag ng meeting si Julia to make a game plan and she suggested that we should at least stay relax in the first two rounds para makapag-concentrate kami kung paano maglaro yung nasa kabilang team. Lihim akong napangiti sa sinabi nia, this is why she deserves to be the team captain; shes' smart too. 

"Ba't naman natin gagawin yun? Baka matambakan tayo, sila ang pinakamahirap nating kalaban Julia!" Hindi makapaniwalang tanong ni Lia. 

"Trust Julia girls, by doing this mababasa natin kung paano maglaro yung kabila in different situations like kapag sa simula kinakabahan ang mga yan dahil alam nila ang reputation natin but they'll soon get more and more confident as the gap in our scores increases kaya mas magigiing kampante sila. Which is our turn to strike now that alam na natin kung paano sila mag-isip habang naglalaro." Paliwanag ko in place of Julia dahil alam kong hindi maniniwala sila Liza hanggang hindi ko pinapaliwanag at ina-aaprovahan. 

"Ahhh, ganun pala. Naks! Ang galing naman ng team captain natin." Puri ni Janella at niyakap-yakap pa si Julia, natawa na lang kami at lumabas na. 

At ayun na nga we're in the 3rd quarter at masyado nang nagyayabang yung kabila habang litong-lito na yung crowd sa ginagawa namin. 

Nagpatawag ng time out yung kabila, kaya naupo muna kami sa may bench ng biglang lumapit yung mga 'ace players' daw ng kalaban. 

"Ha, we're so disappointed. Everyone thinks so highly of you na kinabahan pa kami sa simula pero eto lang pala ang kaya niyo? You all are just a bunch of losers." Klyve yata ang pangalan niya, the captain. 

"How did you become a varsity anyway?" Tanong nung isa, Claire daw ang pangalan. 

Binalewala na lang namin ang mga pinagsasabi nila at tumayo na dahil nag-whistle na ulit. 

Once the game started nagkatinginan na lang kami ni Julia with a tiny smile playing in our lips. 

Tinira ni Claire yung bola, at mabilis namang naibalik ni Julia, hindi nila nahabol kaya sa amin yung score. 

I realized na yung tira ni Julia, hindi ganun kalakas at sigurado akong kung ganun ang tira namin kakapusin kami sa oras at matatalo. Napatingin ako kanila Lia at sinenyasan sila. 

We have to at least give them a more sincere game. 

Tumira na yung team at naibalik ito ni Janella. Napangisi ako ng makitang sakto sa line yung pagkakatira niya. 

Narinig ko na lahat ang sigawan ng mga tao na hindi makapaniwala sa nangyari, nakita kong maging sila Julia at sila Daniel na nanonood nagulat rin. 

After that tuloy-tuloy na yung laro, habang ako paeasy-easy lang dahil sure win na kami. 

Malapit ng matapos yung laro at nahahalata kong pagod na sila Liza kaya mukhang I need to start moving too, itong laro dapat ang exercise ko for the day eh pero ni hindi nga ako gumalaw.

Ako na ang magse-serve at ng matira ko hindi na nila nabalik dahil sakto rin sa linya at sa sobrang lakas tumalbog pa ulit at natamaan yung isa sa ulo. 

'Oops, medyo sinasadya ko yun'

Nagsigawan na ang mga schoolmates ko habang gulat pa rin sa nangyari. 

"Wow, ganun pala kayo kagaling sa volleyball. How did you do that?" Tanong ni Yen, we just shrugged and simply answered. 

"Mula bata kami naglalaro na kami, and besides we had a really great coach before." Paliwanag ni Liza. Lihim akong natawa, sinasabi ba nilang ang gallng kong coach?

Napatingin ako kay Daniel na tahimik lang na nanood. Napatitig ako sa kanya, mukhang malalim ang iniisip niya habang nakatitig sa akin to the point na hindi niya napapansin na nakatingin na rin ako sa kanya. 

What's in his mind?

********

The original chapter for this was really short at ganito na lang talaga ang kaya ko to extend it, and sorry kung ang weird ng description ko sa game since hindi ako maalam sa volleyball.