Düşman Okullar | yoonmin

TIK GİTMİŞSİN

Toplanıp eve geldikten sonra şuan evin salonunda oturmuş neler olduğunu anlamaya çalışan iki kişiye bakıyordum. Bizim çocuklar neler olacağından haberi vardı, Jimin'ler de herhalde oldukça sakin duruyorlardı. Dambi'nin de gelmesi ile artık başlayabilirdim

"Eunji, size tanıdık geldi mi?" ikisinin de beti benzi atmıştı anlamamak için salak olmak gerekirdi

"Kimden bahsettiğini bilmiyorum" bakışlarını kaçırmıştı, diğer avanak ise diklenerek Jimin'e döndü

"Hani buraya eğlenmek için gelmiştik bu sorgu da ne?" koltuktan kalkıp yanındaki masanın üzerine oturdum 

"Kendini niye sorguda hissediyorsun?" tek kaşımı kaldırıp sorgulayıcı bakışlarımı ona yolladım. Diğeri hareketlenecekken onu da Jimin geri koltuğa itti 

"N-noluyor lan?" sinirle yerinden kaldırıp direk boğazını sıkmaya başladım 

"Bak gram sabrım kalmadı, ya söyle ya da öldüreyim!" arkadan çığlık sesi gelince 

"Yapamazsın!" arkamı dönmeden güldüm

"Onun raporu var biz şahitleriyiz onu kışkırttı ne olduğunu bile anlamadık bile değil mi çocuklar?" 

"Hayır!" önümdeki tepinmeye devam ediyordu hırsla sırtını duvara vurmamla

"Tamam! Bırak onu anlatacağım her şeyi nolur bırak!" bıraktığım gibi yere yıkılmasıyla öksürmeye başlamıştı sakince yerime geçip karşımdaki korkudan ağlayana baktım

"Anlat artık! Neyi bekliyorsun?" 

"B-biz yapmadık o yaptı" sinirle elimi yüzümü kapattım, yerde yatan avanakta sesi çıktığı kadar susmasını söylüyordu. Dambi çocuğun yanına gidip önünde diz çöktü

"B-bak Eunji benim abim, o benim bu hayattaki her şeyim ve senin korkup da söylemediğin şey bir evin huzurunu bitirdi bizi bitirdi abimi söylemiyorum bile, sana yalvarırım ne biliyorsan söyle, söyle ki bitsin bu ızdırap artık." Dambi'de ağlamaya başlayınca boğulacak gibi hissetmeye başladım artık

"K-kwang bir gün bana mesaj attı. Bir konumdu hemen gelmemiz gerektiğini söyledi,ben de gittim, bir parktı ve Jimin tek başına oturuyordu, sonra Jimin gitti ve Kwang Jimin ile Eunjin'in konuşmalarını duyduğunu söyledi. Eunjin erkeklerden hoşlanıyormuş sonra gruba yazdı Jimin ağzından onu nasıl yaptı bilmiyorum zaten o gece ortalık karıştı hem d çok kötü Kwang benim yakın arkadaşımdı eğlenirdik gülerdik ama bu fazlaydı, söyleyeceğimi anlayınca beni de tehdit etti sürekli susmam için bir şeyler yapıp durdu ben zaten susarken olanlar olmuştu Eunjin gitmişti kısa süre sonra da Kwang da gitmişti. Ben Jimin'in kendini hakladığını sanmıştım daha doğrusu korkmuştum." 

Jimin birden çocuğun üstüne atladı ama daha çok ağlamaktan ne yaptığını bile göremiyordu,çoğunluk şok içindeydi. Sonrası oldukça hızlı gelişmişti çocuklar gitmiş zırlamaları bitmiş Dambi'nin Jimin'e olan özürlerini dinlemiş ve Kapanış olarak herkes şuan evden ayrılıyordu kapıda son kalan Jimin'in bana bakışlarından bir şey diyeceği belliydi göz kırpıp en var dercesine baktım bana yaklaşıp parmak uçlarında yükselerek 

"Şey gerçekten raporun var mı?" dediği ile başta anlamasam da renk vermeden kulağına yaklaştım

"Evet Park, dikkat et derim beni sinirlendirirsin falan bir bakmışsın tık gitmişsin " korku ile bana bakıp ayakkabılarını giyip gitmişti kapıyı kapattıktan sonra yüzümdeki gülücükle içeri girdim."

İçeri koltuklara kendimi tekrar attığımda çocuklarında benim gibi uzandığını gördüm, kısa bir kafa toplaması ardından Namjoon gülmeye başladı anlamayarak ona bakarken Jungkook da bize dönmüştü

"Sen çocuğun boğazlarken Jungkook dedi ya raporu var falan" başımla onayladım 

"Görmen lazım hepsi şokla sana döndü, neredeyse ağlayacaklardı" Jungkook'ta gülünce 

"Kapıda Jimin de gerçekten raporun var mı dedi?" hepimiz tekrar gülmeye başladık gerçekten hareketli bir gün olmuştu odalarımıza dağılmış tavanımla bakışıyordum asla Park Jimin şaşırırken o açılmış kocaman gözleri ve dolgun dudakları yoktu aklımda. Yastığıma kafamı gömüp uykunun o muhteşemliğine kendimi bıraktım..

KENDİNİZE ÇOOOK CİCİ BAKIN, SİZİ SEVİYORUM 🤍🌸