FİNAL

658 44 18
                                    


"Adi herif!"

"Şerefsiz!"

"Dümdük!"

"Piçherif!"

Ve daha nicesi  kulaklarım sağır olmuştu sadece önümdeki sahne beni ilgilendiriyordu   elleri kelepçeli bir şekilde polis eşliğinde ilerleyen Kuzey lisesi müdürü ve yaptığı şeyleri öğrenen öğrencilerin hakaretleri darp edebilenlerin darp girişimleri

 2 hafta sonra 

Beynimde sürekli dönüp duran sahne bu beni mutlu etmesi gerekirken sanki bir boşluğa düşmüşüm hissi veriyordu ne kadar ben güçlüyüm, yalnız değilim desem de karanlık çökünce  gece bütün acımasızlığını önüme sunuyordu

Parkta anlaşmamızdan sonra Müdür Bay Lee sayesinde bir avukat ayarlanmış zaten hazır olan kanıtları teslim edip müdürü şikayet etmiştik, bu durumu arkadaşlarımla bile paylaşamamıştım.Sebepsizce utanmıştım çekinmiştim işlemleri zaten avukat halletmiş özellikle okuldan herkesin içinde alınmasını istemiştik o günü görmek istediğim için benimle aynı fikirde olan Bay Lee ile gitmiştik ardından Babaannemlerin yanına gelmiş 2 haftadır da evden çıkmıyor ve kimse ile konuşmak istemiyordum.

Zaten ne konuşabilirdim ki bana zorla dokunmasını mı sanki sevgilimmiş gibi arkadaşlarımdan kıskanıp yaptığı saçma sapan hareketler mi,okuldan gitmek istediğimde yaptıkları ayrı bir cabasıydı Okul Müdürümdü dedem yaşında! zaten daha fazla dayanamayıp yine böyle eve kapandığım bir gün Namjoon'lar telaş yapıp gelmişti daha fazla tutamamış içimde ağlaya ağlaya olanları anlatmam ile bir şekilde okuldan ayrılabilmiştik psikolojik tedaviler ne kadar yararsa işte ama beni en iyi ayakta tutan şey arkadaşlarım ve ailemdi sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıp aslında gizliden bana ne kadar yardımcı olduklarının farkındaydım 

Yine yanıma gelip destek olmak istiyorlardı biliyorum biz böyleydik ağlanacaksa beraber ağlanacak  gülünecekse de beraber gülücektik ama şimdi değildi, yalnız kalmaya ihtiyacım vardı 

Bu süre zarfında hiç beklemediğim insanlardan mesajlar ve aramalar almış yanımda olduklarını söylemişlerdi aramalara bakmasam da okuduğum mesajlar bu yöndeydi ve bu beni oldukça mutlu etmişti. 

Kapı 2 kez tıklatılıp 

"Yoongi gelebilir miyim?" Bu Jimin'di ah size anlatmadım değil mi bu süre zarfında neredeyse bizimkilerden daha çok bana gelip mesajlar ve aramaları vardı benden her ses gelmediğinde  kapının oralarda durup o gün yaşananları ya da geçmişten bir anısını benimle paylaşırdı, ah bazen gülmekten karnıma ağrılar girerdi

"Belki bugün kapıyı açarsın sanmıştım.." açacağım

"Gelirken markette boyalar gözüme çarpmıştı, saçımdaki boya hep aktı seninde akmıştır.." evet  

"Ben de düşündüm belki beraber saçlarımızı boyarız" çok güzel olur, derin bir nefes alışverişten sonra yerimden yavaşça kalkıp kapıyı açıp odamın karşısındaki banyoya ilerledim Jimin ise kapımın önünde yere oturmuş elindeki poşete bakıyordu birden yaşananlardan sonra şokla bana baktı bu hali istemsizce gülmeme sebep oldu

"Hadi ne bekliyorsun" uzun süre konuşmamamdan dolayı sesim pürüzlü çıkmıştı şoku atlatıp yanıma gelmiş ne renk aldığını bile bilmediğim boyaları hazırlamaya başlamıştı üstümüz batmasın diye üstümüzdeki tişörtleri çıkarmıştık yakın temaslı ve sessizce anlaşmalı bir şekilde geçen boyama ve yıkama işleminden sonra ikimizde aynı anda birbirimize hayranlıkla bakmıştık gerçekten güzel olmuştu. Benim saçlarım mint yeşili olurken onun saçları tatlı bir turuncuydu

Hızlıca üstümü değiştirip elinden tutup dışarı çıkmıştık bir parkta oturmuş öyle karşımıza bakıyorduk. Jimin'in sevgisinden emindim benimde ondan hoşlandığım açık bir gerçekti ama ne yapmam gerektiğini bilmiyordum 

"Ben şey düşünmüştüm yakında sınava gireceğiz zaten.." heyecanından cümlelerini yarım yarım kuruyordu sürekli hareket eden elleri ve bakışları çok tatlıydı 

"Üniversitemizi Seul'de okuruz diye düşündüm, beraber oluruz.. Tabi eğe.." birden çenesinden tutup kendime çevirmem ile şaşkınca bana bakmıştı gözlerindeki parlaklık içimi hoş ederken bakışlarım dudakları gözleri arasında mekik dokuyordu nefesimi dudaklarına verecek kadar yaklaşıp 

"İsterim" diye fısıldayıp yumuşak dolgun dudaklarına kapandım


(mükemmel gifim ne hale geldi ama olsun always orangemint)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(mükemmel gifim ne hale geldi ama olsun always orangemint)

HİKAYEMDE YANIMDA OLAN HERKESE ÇOOK ÇOOK TEŞEKKÜR EDERİM UMARIM SEVEREK OKUMUŞ VE SEVMİŞSİNİZDİR YANLIŞLARIM HATALARIM OLDUYSA AFFINIZA SIĞINIYORUM SİZLERİ ÇOK ÇOK ÇOK SEVİYORUM KENDİNİZE ÇOK İYİ BAKIN BAŞKA KİTAPLARDA GÖRÜŞMEK ÜZERE 🧡💛💚💙💜🤎🤍💗

Düşman Okullar | yoonminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin