(GÜNEŞ'İN ANLATIMIYLA)
Okuldan çıkmıştık ve ben Yıldız'ı takip etmeye başlamıştım. Şimdiyse yağmurun altında durmuş ıslanıyordu. Ben ise hırkamın şapkasını geçirmiş ıslanmaktan korunuyordum.
Neyse ki kısa süre sonra ilerlemeye başladı. Ben de gizli takibime rahatlıkla devam ettim.
Ağacın olduğu köşeden sola döndük. Adımları yavaşlamıştı. Solumuzda bir yetimhane vardı. Sanırım evi az ilerdeydi. Onun için yavaşlamıştı.
Hayır...
Hayır ya, nasıl?
Olamaz! İnanamıyorum!
Yürüdü, yürüdü ve o yetimhaneye girdi! Yıldız, yetimhaneye girdi. Yani... Yani o, orada mı kalıyor. Annesi babası yok mu?
Şok olmuş bir şekilde geçtiğimiz ağacın dibine oturdum. Yağmur sesinin eşliğinde az önce gördüklerimi hazmetmeye çalışıyordum.
Elbette bu durumu garipsememiştim, böyle bir şey her an hepimizin başına gelebilirdi. Sadece oraya girdiği an, neden bu kadar sessiz olduğunun, kimseyle konuşmadığının, hep dışarıyı izlediğinin sebebini anlamıştım. En çok da o satırlarda, "Ailemle sinemaya gitmek" sözlerinin sebebini anlamıştım.
***
Yaklaşık yirmi dakika boyunca ağacın dibinde oturdum. Düşündüm. Gördüklerimi sindirdim. Ve bir karara vardım. Yıldız'ı yalnız bırakmayacaktım.
Ailesi yanında değil, tek başına. Tek başına savaşacak, mutlu olacak, hayallerini gerçekleştirecek, kendi kendine yetecek. Ama ben varım. Yanında olacağım.
Üzerine gitmeden onu hayata döndüreceğim. Evet! Yapacağım. Sadece zaman gerekli, kısa bir zaman.
***
Oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım. Hızlı bir şekilde bölümler geliyor, finali de kafamda planladım. Umarım gerçekleşir. Birazcık kalbiniz çıt olabilir ama...
YAĞMUR KAVACIK ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZ KARDEŞLER
Teen FictionAnne ve babalarının ani ölümünden sonra henüz kırkları çıkmamış kız kardeşler Güneş ve Yıldız başlarından geçenlerden sonra birbirlerini tanımadan bambaşka hayatlar yaşayarak büyürler. Daha sonra bir şekilde yolları kesişir. Birbirlerini tanımadan...
