Zorunlu Evlilik

Zorunlu Evlilik -7

Gözlerimi açtığımda sanırım bir depodaydım. Işıklar kapalıydı ve çok soğuktu . Soğuktan tir tir titrediğimi hissediyordum , bir anda kapı açıldı ve içeri giren Göksel'e baktım . Yüzündeki iğrenç gülümsemesi beni kendinden iyice soğuturken konuşmaya başladı .

"Demek hamilesin ? Ben senin için canımı verirken , sen o adamla yeni bir can büyüteceksin . Ama benim olmazsan , kimsenin olamazsın."

Diyerek yüzüme okkalı bir tokat attı. Beni omzumdan tutarak duvara çarptı kemiklerimin kırıldığını hissediyordum .

"Demek hamilesin ! "

Kafamı tuttu ve hızla duvara çarptı , ben ise hıçkırarak ağlıyordum . Yere yığılmıştım. Karnıma tekmeler savuruyor ve aynı zamanda bağırmaya devam ediyordu.

"Bu bebeği beraber düşüreceğiz sevgilim !"

Halen daha karnıma tekmeler savuruyordu . O sırada Göksel'in arkasında en yakın arkadaşımı gördüm. Güç toplayarak konuşmaya çalıştım.

"Bahar!"

Gelmişti işte benim onun her zaman yanında olduğum gibi , oda şimdi benim yanimda olacaktı . Kurtaracaktı beni.

"Bırak onu Göksel! " Beni kurtardığı için tebessüm edecekken Bahar konuşmasına devam etti. "Ben daha hıncımı almadım , bayıldığında canını yakamam. "

Tebessümüm yavaş yavaş silinirken Göksel yerden beni alıp kaldırdıktan sonra tahta bir sandalye getirdi ve beni oraya oturttu . Her hareket edişimde canım biraz daha acıyordu, Göksel beni bağlarken ben sadece duruyordum . Göksel işini hallettikten sonra dışarı çıktı ve Baharla beni baş başa bıraktı . Benden önce Bahar konuşunca onu dinlemeye başladım :

- Ah Mira (!) Sen ne kadarda masum gözüküyorsun öyle ! Ne kadarda salak ve safsın . Ama umrunda değil canım benim , sana bana yaşattıklarını ödeteceğim ! Sen bana ne mi yaptın ? Benim tüm sevdiğim çocuklarla çıkmaya başladın , daha sonra siz ayrılınca ben o çocukla çıkıyordum ve bana Mira'nın eskilerini kullanıyor diyorlardı.

+ Ama ben senin onları sevdiğini bilmiyordum .

Yüzüme okkalı bir tokat geçirdi.

- Konuşma bana karşı ! Ben seni hiç sevmedim , hiç yakın arkadaşım olarak görmedim . Sen sadece benim için popüler olmak için kullanılan insandın . Ve ben seni kullandım !!

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Bahar'ın söylediklerinden sonra fazla üzüntüden bayılmıştım . Şimdi ise bağlanmış olduğum sandalyede değilde rahat bir yatakta uyanmıştım . Kapılar kilitliydi , minik bir camı vardı ve camın önündede parmaklıklar.

Bahar ... O benim en yakın arkadaşımdı şimdi , şimdi ise bana eziyet çektirmiş ve kaçırılmamda yardımcı olmuştu . Halbuki o benim arkadaşımdı , o benim canımdı , kardeşimdi ... Ben onun popüler olma aracıydım , o ise benim kardeşimdi . Ben hiç çaba göstermeden sevdiğimle çıkıyordum , o ise beni sevgililerimle aldatıyordu . Aramızdaki fark buydu ; o beni güdüleyen çobandı , ben ise onun dediklerine inanan aptal koyun ...

Ah nefes alamıyordum ! Yine sinir krizi geçiriyordum , bu seferi şiddetliyi ama ! Daha öncede yaşadığım için sorun görmedim ve derin derin nefesler almaya başladım . Rahat nefesler almaya başladığımda yataktan kalktım ve belkide yarın unutacağım delice hareketler yaptım . Saçlarımı yoldum , ayaklarımı tırmaladım . Ah canım acısın istiyordum ve bu yeterli değildi . Ve şu an hayatımın en büyük hatasını yapmak üzereyim.