Chapter 10
Kasalukuyan ang nag iimpake ng mga damit ko!
Nakapag-paalam na ako kay Sir Gabriel at nalaman din na ikakasal na ako kaya ni congrats muna niya ako!
Ihahatid ako ni Rhian dahil maiiwan siya dito ng ilang days pa bago siya uuwi ng pilipinas! Nauna lang ako ng konti pero kung makapag rants siya akala mo hindi na uuwi!
"Iiwan mo na ako, Shantal!" kunwaring naiiyak na sabi niya.
Kanina pa siya ganyan, hindi ko alam kung nasapian ba siya or what so ever!
"Manahimik ka nga Rhian kanina ka pa" may bahid ng inis na sabi ko.
"Oh, tignan mo nagagalit ka pa ikaw na nga ung mang iiwan sa akin dito" naiiyak ulit na sabi niya.
"Leche! manahimik ka after a week uuwi ka na din tapos ganyan ka pa ng ganyan! monggoloid ka ba?" tanong ko dahil nabwibwiset na ako.
Nagpa tuloy siya sa pag rarant niya hanggang sa makarating kami ng airport!
"Shantal, mag iingat ka ha? sulatan mo ako palagi, mamimiss kita" OA na sabi niya.
Seriously? sulatan? pag tapos ng isang linggo uuwi na din siya tapos gusto pa niyang sulatan ko siya!
"Isa pa, Rhian! Masasampal na talaga kita!" inis na sabi ko!
Tinawag na kami kaya naglakad na ako patungo sa eroplano pero narinig ko ang patawag ni Rhian.
"SHANTAL!!" malakas na sigaw niya sabay takbo papunta sa akin at yumakap.
OA siya pero masaya siya kasama! siya ang pinaka bestfriend ko sa lahat ng mga kaibigan ko!
"Bye! ingat ka ah!" paalala niya ulit this time totoong umiiyak na siya!
"Oo, salamat!" ay tuluyan na akong pumasok sa eroplano!
Pag tapos ng ilang oras sa eroplano ay sa wakas naka landing na kami at sobrang excited na ako sa magiging reaction nila Warren!
Welcome back to me!
________________________________________________________________________________________________________________________________
:):
