Part 4: sweet shop

6 0 0
                                    

មិអឺ : យើងគួរញុំនៅទីណាទៅ?
វិវីន : កន្លែងណាក៏បានអោយតែងនាងចង់ទៅ។
មិអឺ : ខ្ញុំមិនសូវស្គាល់កន្លែងញុំឆ្ងាញ់ទេ។
យីងហេង :ខ្ញុំស្គាល់កន្លែង មកជាមួយខ្ញុំមក។
មិអឺ : ok

____________________
យីងហេង :មកដល់ហើយ។
មិអឺ : sweet shop!
វិវីន : តោះចូលទៅកុំអោយខានពេលយូរ នាងឃ្លានផង។
មិអឺ : ចា៎! ចា៎!
ក្នុងចិត្តមិអឺ[តើគេគិតដល់ខ្ញុំ បារម្ភខ្ញុំឃ្លានមែនទេ? អត់ទេមិអឺ គេមិនអាចគិតអីលើយើងបានទេ កុំគិតច្រើនពេក។]

____________________យីងហេង :មកដល់ហើយ។មិអឺ : sweet shop!វិវីន : តោះចូលទៅកុំអោយខានពេលយូរ នាងឃ្លានផង។មិអឺ : ចា៎! ចា៎!ក្នុងចិត្តមិអឺ[តើគេគិតដល់ខ្ញុំ បារម្ភខ្ញុំឃ្លានមែនទេ? អត់ទេមិអឺ គេមិនអាចគិតអីលើយើងបានទេ កុំគិតច្រើនពេក។]

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

យីងហេង : មិអឺ! មិអឺ! ហាស
មិអឺ : ច......ចា៎!
យីងហេង : នាងកើតអី ភ្លឹកទៅណានឹង ខ្ញុំហៅមិនឆ្លើយសោះ។
មិអឺ : ខ្ញុំកុំពុងគិតថាគួរខ្ញុំអ្វី?
យីងហេង : អ៎! ចឹងទេ។
មិអឺ : នឹង......នឹងហើយ។
វិវីន : តោះយើងទៅយកអីញុំទៅ។
មិអឺ : ចា៎
យីងហេង : ខ្ញុំទៅដែរ។
វិវីន : មិនបាច់ទេ ឯងចាំទីនេះហើយ ចាំយើងយកអោយឯង។
យីងហេង : ហឹមទៅទៅចឹង។

ដើរ_____________________
វិវីន : នាងចង់ញុំអីកម្ម៉ង់នឹងទៅ។
មិអឺ : ចា៎!
មិអឺ : វីន ខ្ញុំបានកម្ម៉ង់រួចហើយ។
វិវីន : តោះចឹង។
មិអឺ : យើងមកដល់ហើយ យីងហេង។
យីងហេង : នាងយកអីខ្លះនឹង? Wow! នាងយល់ចិត្តខ្ញុំមែន
                  របស់ខ្ញុំចូលចិត្តទាំងអស់ នាងពិតជាពូកែអោយមេដៃ1
មិអឺ : មិនដល់ថ្នាក់នេះទេ លោកសរសើរពេកហើយ។

ដើរ_____________________វិវីន : នាងចង់ញុំអីកម្ម៉ង់នឹងទៅ។មិអឺ : ចា៎!មិអឺ : វីន ខ្ញុំបានកម្ម៉ង់រួចហើយ។វិវីន : តោះចឹង។មិអឺ : យើងមកដល់ហើយ យីងហេង។យីងហេង : នាងយកអីខ្លះនឹង? Wow! នាងយល់ចិត្តខ្ញុំមែន                   របស់ខ្ញុំចូលចិត្តទាំងអស់ នាងពិតជាពូកែអ...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

វិវីន : អោយតែរបស់គេពេញចិត្តគេនិយាយចឹង។
មិអឺ : បានហើយណា ញុំទៅ។
យីងហេងនិយាយតិចៗ[ខ្ចិលឈ្លោះជាមួយមនុស្សអត់មានទឹកចិត្ត។]
យីងហេង :ញុំៗ__ឆ្ងាញ់ណាស់។

បញ្ចប់ការញុំ___________________

មិអឺ : ឆ្នាំនេះពួកយើងប្រលងបញ្ចប់ដើម្បីចូលសកលវិទ្យាល័យ
        ហើយតើអ្នកទាំងអស់គ្នាភ័យដូចខ្ញុំទេ?
យីងហេង : មែនហើយខ្ញុំ បុកពោះណាស់។
មិអឺ : ចុះវីនវិញ មានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?
យីងហេង : នាងមិនបាច់បារម្ភគេទេ គេប្រលងបានពិន្ទុច្រើន
                  រាល់ដង។
មិអឺ : មែនហើយ។ ចុះរឿងប្រកួតសិស្សពូកែប្រចាំសាលាដើម្បី
        ប្រកួតប្រចាំរាជធានីរបស់លោកយ៉ាងមិចហើយ បានមើល
        មេរៀនប្រលងនៅ។
វិវីន : មើលហើយៗ។
មិអឺ :ចា៎។
វិវីន : ដល់ម៉ោងចូលរៀហើយ ចូលថ្នាក់ទៅ។
មិអឺ : ok
វិវីន :ចេញពីរៀន ទៅផ្ទះជាមួយគ្នា។
មិអឺ : ចា៎
យីងហេង : ចុះយើងឯងមិនហៅយើងទេអី។
វិវីន :ឯងមានជើងដើរទៅបាន។
យីងហេង :ឯងចិត្តអាក្រក់មែន។
មិអឺ : ពួកយើងទៅផ្ទះទាំងអស់គ្នាណា បានហើយ ចុលថ្នាក់ទៅ។

ដើរចូលថ្នាក់____________________
[លីលីមិត្តអ៊ុនសា]
លីលី :អ៊ុនសាខ្ញុំឃើញមិអឺស្និតនិងវីនណាស់ គេជាសង្សារគ្នា
          មែនទេ។
អ៊ុនសា :មិនមែនទេ ខ្ញុំគិតថាជាមិត្ត។
លីលី :ចុះមិចគេបដិសេធឯង មិនព្រមធ្វើសង្សារ។
អ៊ុនសា :គេថាគេមានអ្នកពេញចិត្តហើយ។
លីលី :ខ្ញុំមិនដែលឃើញគេនៅជិតស្រីណាផង ហើយគេបដិសេធ
          គ្រប់ស្រីៗដែលតាមស្រលាញ់គេទាំងអស់ តើគេពេញចិត្ត
          អ្នកណាបានទៅ។
អ៊ុនសា : ខ្ញុំមិនដឹងទេ។
លីលី : ឯងទុកចិត្តយើងចុះ យើងនឹងតាមរកស្រីនោះទាល់តែ
          ឃើញ។
អ៊ុនសា : តោះចូលថ្នាក់។


_______រៀន___________

      
                                                          _Mayyany writer

Story title: 🍂 Autumn (រដូវស្លឹកឈើជ្រុះ)Место, где живут истории. Откройте их для себя