Story title: 🍂 Autumn (រដូវស្លឹកឈើជ្រុះ)

Part 6: រាត្រីសួស្តី (good night)

វិវីន : ម៉ាក់ កូនមកដល់ផ្ទះហើយ។
ម៉ាក់វីន : កូនញុំអីហើយនៅ។
វិវីន : កូនញុំនៅផ្ទមិអឺរួចរាល់ហើយម៉ាក់។
ម៉ាក់វីន : ម៉ាក់មិអឺ សុខសប្បាយទេ។
វិវីន : សុខប្បាយទេម៉ាក់។
ម៉ាក់វីន : ហឹមកូន។
វិវីន : ចឹងកូនទៅបន្ទប់ហើយ ថ្ងៃនេះអស់កម្លាំងណាស់។
ម៉ាក់វីន : ទៅចុះកូន សម្រាកចុះ។
វិវីន : បាទ

[សំលេងដើរទៅបន្ទប់]_____ដឹប.....ដឹប......ដឹប
វិវីន : ឆាតទៅមិអឺសិនគេកុំពុងធ្វើអីហ្ន៎។

[ក្នុងសៀវភៅប្រលោមលោកនិយាយថា ស្និតស្នាលជាមួយមនុស្សយើងចូលចិត្តច្រើនដើម្បីអោយគេស្គាល់ពីចិត្តរបស់យើងដូច្នេះខ្ញុំគួរតែឆាតទៅគេអោយច្រើន ដើម្បីអោយមិអឺដឹងថាខ្ញុំតាមស្រលាញ់គេ។]

ឆាត : ធ្វើអីនិង?

[មិចបានជាមិអឺយូរតបបែបនេះ រាល់ដងមិអឺមិនមែនចឹងទេតែងតែតបជានិច្ចរឺដោយសារមិអឺគេងលក់ហើយទេអី។ អើយគួរធ្វើយ៉ាងណាទៅខ្ញុំចង់លេងជាមួយគេណាស់។]

ឆាត : គេងលក់នៅ?

[ចាំទាល់គេងលក់]

ព្រឹកឡើង__________________
[វីនចាំក្រោមផ្ទះ]

[សំឡឹងម៉ោងរោទិ៍] រីង.......រីង.......រីង
មិអឺ : ម៉ោងរោទិ៍ហើយអី ខ្ញុំមិនទាន់គេងឆ្អែតផង។ សុំគេងបន្តិចទៀតមក។
[ស្រែកពីក្រោមផ្ទះ]
វិវីន : មិអឺ! ទៅសាលា។
មិអឺ : អា៎! ហួសម៉ោងហើយខ្ញុំ ចាំមួយភ្លេចវីន។

រៀបចំខ្លួន _______________
[រត់យ៉ាងប្រញាប់]ដង្ហក់.......
មិអឺ : សុំទោសអោយលោកចាំយូរ។
វិវីន : យប់មិញគេងលឿនក្រោកយូរទៀត។
មិអឺគិតក្នុងចិត្ត[លោកឆាតមកខ្ញុំទើបខ្ញុំមិនបានគេងនឹង
ដោយសារពាក្យ(បារម្ភ)ខ្ញុំមិនទាន់បានគេង]
វិវីន : នាងគិតអី មិនទៅសាលាទេ
មិអឺ : ទៅ...ទៅតាស៎។

ដើរ__________________
មិអឺ : គេកុំពុងធ្វើអីមនុស្សច្រើនម្ល៉េះ។ តោះវីនទៅមើល
[ទាញដៃវីនទៅ]
មិអឺ : អ៎រ! គេមើលពិន្ទុ ការប្រលងសិស្សពូកែតាស៎។
លោកបានពិន្ទុប៉ុន្មាន។

រកមើល_____________
មិអឺ : អា៎! លោកបានពិន្ទុលើសគេ។
[មិអឺសប្បាយចិត្ត]
មិអឺ : វីនអត់សប្បាយចិត្តទេ មើលទៅលោកដូចធម្មតា។
យីងហេង : គេបានពិន្ទុខ្ពស់រហូត គេមានអីត្រូវសប្បាយ ជារឿង
ធម្មតារបស់គេ។
វិវីន : តោះគ្មានអីមើលទេ។

[ដើរទៅថ្នាក់_____________]
មិអឺ : ថ្ងៃនេះអត់មានអ្នករៀនទេ?
យីងហេង : គ្រូរវល់អត់រៀនទេ។
មិអឺ : មែនអី ចឹងយើងទៅផ្ទះខ្ញុំមិនទាន់គេងឆ្អែតផង។
វិវីន : តោះទៅផ្ទះ។
មិអឺ : ok

ដើរទៅផ្ទះ__________________

_Mayyany writer