Prologue

226 7 1
                                    

Harvey Castellon

"Come on, Kuya! Kung sino man 'yan, go for it. Galaw galaw na! Walang torpe sa pamilyang 'to!" Tinulak tulak pa ako ni Eli gamit ang paa niya. Nakaupo ako sa dulo ng kama habang siya ay nakahiga sa likod ko.

"Easy for you to say." I replied then looked at my phone.

She's my wallpaper. Pinapalitan ko lang kapag may gatherings kami at every week may gatherings kaya hindi ko na mabilang kung ilang beses ako magpalit ng wallpaper.

"Arte mo. 'Pag ikaw naunahan pa ni Leigh, ewan ko na lang." Kunwaring biro ni Elias.

Tss. Akala naman niya mauuto niya ako.

He knew I love someone and I can't confess but he doesn't know who is this woman.

Tumayo ako saka hinagis sa kanya ang jacket ko. Kinuha niya 'yun nang hindi nag-papaalam kaya sabi ko kanya na lang.

I walked to the aircon and lower the temperature because Elias might get cold. Lamigin pa naman 'tong lalaking 'to kaya mabilis ubuhin at sipunin.

"Lakad na 'ko." Paalam ko saka ginulo ang buhlk bago ako lumabas ng kwarto niya.

When I went downstairs, I saw Mommy baking. I smiled as I walked towards her and hugged her from behind. I placed my jaw at her shoulders.

"What is it that you're baking now, Mom?" I softly asked.

She chuckled. "You know me, baby. Trying another pastry. Your Tita also works for another dish." She answered me.

I smiled when I heard it. Mommy and Ninang Airene has a restaurant and as time goes by, it was enlarged. Halo halo na ang nasa loob building of restaurants nila.

May cafe, may bake shop, may iba't ibang delicacy. May Japanese, Korean, Arabic, Filipino, Taiwanese and so many more delicacies per floor.

But now, they are just behind. Hindi na kasi sila masyadong pinagtatarabaho nila Daddy at Nond Adie.

I kissed her cheeks. "Another pastry to die for." I said, making her laugh. "I'll go, Mom. Nagpapasama si Magnus sa akin. Wala kasi si Fin, he has basketball training." I said.

"Kasama niyo ba si Daph?" She asked.

I bit my lower lip when I heard her name. "I don't know. Wala naman nabanggit si Magnus."

"Okay then. Ingat kayo." She said then kissed me on my cheek.

I gave her forehead a soft kiss before waving goodbye. Pinaandar ko ang sasakyan at agad na nag drive papunta sa bahay nila Ninong Adie. Nasa iisang village lang naman kami.

While Ninang Airene was pregnant to the twins, bumili si Ninong Adie ng lote tapos nagpagawa siy ng bahay.

It was finished when the twins turned Sevene months old.

At least, that's what they told us.

Saglit akong nagulat nang hindi lang si Magnus ang nasa labas at naghihintay.

Daphne was there!

Nakita kong nakita nila ang sasakyan kaya agad na silang lumapit. Damn! Hindi ko pa napapalitan wallpaper ko!

Hindi ako huminto sa tapat nila at dumiretso ng kaunti saka huminto. Agad kong kinuha ang phone ko at pinalitan ang wallpaper nito.

From Daphne to a black cat.

I was about to drive back when I saw them walking towards my car.

Napalunok na lang ako nang makita papunta si Daph sa passenger's seat.

Binuksan niya ito at habang pasakay, nag salita siya. "Anyare sa'yo? Malabo na ba mata mo? Lagpas ka na ng bahay." Aniya.

Ngumiwi naman ako. "Sorry, iikot muna sana ako." Pagsisinungaling ko.

She just shrugged and didn't reply. Napatingin ako kay Magnus sa likod.

"You okay there?" I asked then he nodded.

While driving, they are both busy with their phones which I find weird.

"Busy kayo ah? Sino ba mga ka-chat niyo?" I asked.

"Kuya, chinachat ko 'yung mga kaibigan ko. Diba doon punta natin?" Ani Magnus.

"Wala akong ka-chat." Pagaamin ni Daph. "Nag-hahanap ako ng square pants sa Shopee. Binilhan kasi ako ni Mommy last month, last week ko lang nasuot 'yun diba? Eh ang comfy pala kaya sabi ko, bibili ako." Kwento niya sa akin.

Yeah. I remember her wearing the pastel pink square pants paired with a plain white shirt that is fitted to her.

"Why buy online? Pwede naman tayo bumili sa store or boutique." I said.

In my peripherals, she looked at me.

"Seryoso?! Sige, samahan mo 'ko ah!" She chirped. Lihim akong napangiti.

"Yeah. But we first need to make sure Magnus is okay before we go. Saan ba talaga ang punta mo? Bakit ka kasama?" I asked her.

"Wala lang. Gusto ko lang lumabas. Hindi ko kasi maistorbo si Momma kasi nagluluto siya, she's learning another dish. Wala din si Daddy kaya ang boring. Si Fin kasi ayaw akong isama sa training niya, mabobored lang daw ako." Halatang masama ang loob niya. "Desisyon talaga 'yung lalaking 'yun." Aniya pa na ikinatawa ko.

Ang daldal talaga. Manang mana kay Ninang.

"Anyways, samahan mo ako mamaya ah. Wala ka naman pasok ngayon eh tsaka bihira na kitang makita the whole week. Baka ma-miss kita kaya samahan mo ako mamaya tapos ikaw na rin mag bayad ng bibilhin ko." She casually said, making my lips parted in shock.

I hate the fact that she can bubbly said those things that won't have any effect on her but me.

"Okay." I plainly replied. Ayoko mag-react kasi baka sabihin niya O.A ako tapos ang weird ko.

Damn, I'm trying to build a good image for her.

When we arrived at the cafe where Magnus will be meeting his classmates, bumaba na din kami ni Daph to go with her brother when we arrived at the parking lot.

Nakayakap si Daph kay Magnus habang naglalakad papasok ng entrance.

Matangkad ako pero matangkad din itong si Magnus kaya ang labas, maliit si Daph pero hindi naman masyado kasi may katangkaran din naman siya.

We accompanied Magnus until we bid our goodbye to him.

"Call or text momma from time to time or kahit sa akin na lang, understood?" Bilin ni Daph sa bunskng kapatid.

"Opo. I just texted momma that I'm here already. Bye." He kissed his sister's cheek. Hope all.

Then he waved his hand on me so I nodded.

After making sure he's okay, Daph hugged my arms. Always clingy.

"What store comes first, huh?" She gigglingly asked me.

I smiled as we walked to the first store. Such a cutie.

God, I'm so in love.

To Feel AliveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon