Chapter 6

64 3 0
                                    

Harvey Castellon

Since it's Sunday, I wore a Knit cotton polo shirt paired with off-white pants.

We will be going to the church to attend a mass then after that, we'll have lunch.

I looked at the mirror and saw the dark specks under my eyes. Hindi ako makatulog kagabi dahil sa sobra kong kaba. Alam mo 'yung slbrang curious ka sa kung ano ang pwede na mangyari kinabukasan?

Tapos sinamahan pa ng takot pero kasi... Mahal ko si Daph. Hindi ko alam kung bakit mahal ko siya. I have no idea but I just found myself lovjng her. All of her.

"Kuya?" Narinig ko muna ang katok saka ang muntjng bkses ni Kaleigh sa labas ng kwarto ko.

Agad ko itong binuksan. "Alis na daw tayo." She said.

I nodded and smiled. "Sunod na ako."

Umalis din siya kaya naman kinuha ko ang pabango ko at nag-spray sa makabilang leeg ko, sa upper body o at sa pulsuhan ko.

Bumaba din agad ako nang makuha ko ang susi ng sasakyan. Di-diretso ako mamaya kila Ninong kasi maguusap kami. Kasama na si Daph nun kaya mas lalo 'yung kaba ko.

When we arrived at the church, sakto na magsisimula na ang misa.

We did listen to the Sermon. Napapatingin ako kay Mommy and Daddy na magkahawak ang kamay. Si Elias na halatang bored na dahil nilalaro na niya ang mga kamay niya at si Kaleigh naman na nagta-take notes.

After the mass, dumiretso kami sa Westgate Alabang to eat lunch. Nauna na lang akong umalis dahil gusto pa daw nilang gumala.

Sila gagala, ako sasabak sa gyera.

Mommy wished me luck by delivering 'Just always go back to the reason why you need to do this.'

And Daddy just smiled at me and tousled my hair.

Nagtaka pa sila Elias kung bakit daw aalis ako. Sabi ko na lang na may kailangan akong asikasuhin sa opisina.

I'm glad they bought my excuse so I immediately took my exit so got to Daph.

Sigurado akong magugulat siya.

Sino ba naman ang hindi magugulat na 'yung nakatatandang lalaki sa'yo na tinuring mo nang nakatatandang kapatid ay mahal ka hindi sa paraan bilang magkaibigan?

I parked my car just in front of their house then went outside. I'm playing this cool but I was so nervous.

The first person I saw was Ninang Airene. She smiled at me. I'm glad that he says no negative in this.

Mukhang obvious nga talaga ako na pati si Ninang Airene ay nahalata 'yun.

Nang sandali ko silang makausap, ito lang ang sabi niya.

"Kung mahal mo siya, paninidigan mo 'yung nararamdaman mo. Never play when it comes to love." She said to me then smiled.

Saglit ko silang tinawag para sabihin sa kanila 'yung balak ko. Ninong Adie was silent. Hindi siya nagsalita hanggang sa nauna silang bumalik sa labas.

Ayaw niya ba sa akin para kay Daph?

And so after almost half an hour, I'm glad he approached me but he looks annoyed.

"Ninong, hindi ko naman po talaga sinasadya. You know that I don't go to a thing I'm not certain about." I said to him.

"Exactly. How are you certain that you love Daph?" He sounded like he's trying to stop himself from being pissed.

To Feel AliveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon