İnsanları üzen sadece ayrılıklar ve kötü sözler değildir. Telefonunuzun şarjı bitmesi bile üzülme sebebiniz olabilir. İnsanoğlu üzülmenin yolunu her şekilde buluyor. Bazı insanlar telefonlarıyla o kadar özleşmişler ki, onları organları olarak gördüklerini düşünüyorum. Telefonu kırıldığı için ağlayan, depresyona giren onlarca kişi tanıyorum. Hâlbuki çıksa dışarı, belki de herşeyi daha açık görebilecek. Benim elimden de telefon düşmez ama bağımlısı değilimdir. Biliyorum saçma bir cümle ama öyle. Yani, müzik dinlemek için alırım. Bunları yazmamdan da anlaşılmıyor mu zaten ? Mezarlıkların önünden geçerken eskisi kadar korkunç bakmıyorum. Mezarlığa giderken hiç de içimde şüphe yoktur. Sevdiğiniz insanlar olduğu için hiç de korkunç olmuyor. Şöyle düşünelim ; her zaman yaşadığınız eve güvenerek giriyorsunuz değil mi ? Çünkü, içinde aileniz vardır. Yoksa bile tek yaşıyorsanız evinizdir orası. Yani içinde sevdiğiniz, güvendiğiniz insanlar oldukça korkmazsınız oradan. Benim düşüncem ise "tanımadığın eve tereddütlü girmek" örneğine yakışacağını düşünüyorum.
İçinizi rahatlatan ve sizin dengelerinizle oynayan insanlar da vardır. Sizi bir anda beyfendi yapanlar da vardır, bir anda asi bir insana çevirende. Sara... Ciddili konuşmalarımız beni benden alıyor. İçimde bir kedicik var, herşeyimi parçalayan. Ancak sara var konuştukça ruhumu okşar, kediciği sakinleştirir..
Kitap sayesinde tanışmış olduğunuz insanı nasıl olur da çabucak önemsemeye başlarsınız ? Ne kullanıyorsun Sara ? Kendisi hatay'da yaşıyor. Bu yaz olacak Lindsey Stirling konserine gelmesini umuyorum (Babası değişiklik diye Antalya'ya götürmezse tabii). Olmazsa Skype var açarım ona konserde yan yana oluruz. Varsın yakalanayım bunun için yakalanmış olmam daha iyi.
Sara ile en çok sizli-bizli konuşmalarımızı severim. Sara öyle konuşmalarımızda başka bir kimliğe bürünüyor (çiftlik hanımı gibi..) ve çok TATLI oluyor. "Beyfendiciğim, bayım, efendim" gibi konuşmalara zaafım vardır. Zaaflarım konusuna girersek eğer bu liste baya uzar.
Sara'nın attığı 2 mesaj beni kalbimden vurdu diyebilirim. İşte o mesajlar :
-Ay beyefendiciğim sizin gibi mükemmel kişiliğe sahip bir insanla konuşmak benim başıma gelecek en güzel şeylerden biri. Umarım sizinle konuşurken sizi sıkmıyorumdur.
-Beni şımartıyorsunuz beyefendiciğim. Böyle cümleler ruhumun derinliklerine dokunuyor.
İşte bu ! Konuşma budur. Ciddiyetten ölelim istiyorum ! Sara'yı çok övdüm galiba. Eee hak ediyor kız şimdi bir yerde. :)
Bu bölümü Sara'ya ithaf ediyorum. İyi ki varsın, iyi ki tanışmışız... :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUTLULUĞUN PENÇELERİ
Novela JuvenilSizce dünya'daki insanlar gerçekten de mutlular mı ? Sizce, çok parası, birden fazla evi olan birisinin bile sevdikleri, en değer verdikleri eksikse herşeye rağmen mutlular mı ? Peki sizce ne eksik ? Bazı insanlar para ve mal varlığı olursa hiç...
