Okumayacağını bile bile...

4 0 0
                                    

Bazı sözler vardır. Söylenemez içinde kalır. Yazarsın bir yere ama duymasını istediğin kişi asla onu okumayaz. Şimdi asla okumayacağını bile bile bir yazı bırakıyorum...
"Sevgilim...  Aşkım... Aylar sonra sana böyle hitap etmek çok garip. Aylar önce sıradan bi kelime gibi kullandığım şeyler şu an çok yabancı dudaklarıma, satırlarıma. Hatırlıyor musun bir kere sana isminle hitap etmiştim diye benimle küsmüştün. Ne garip şu an haykırarak 'Sevgilim' demek istiyorum ama sen yoksun. Sana bazı şeyler söylicem. Bildiğin şeyler... Seni çok sevdim. Hala da seviyorum. Ama şimdiki seni değil. Eski seni. Seni çok özlüyorum. Her gün bir umut aramanı bekliyorum. Belki yanlışlıkla da olsa ararsın diye bekliyorum. Ama aramıyorsun. Mesaj bile atmıyorsun. Niye sevmedin beni. Neden? Seviyorum diyorsun, sözlerimi tutamam diyorsun. Ama sebebi yok. Neden? Beni bile kandıramazken kendini kandırma çaban ne böyle? Sana kendimden çok güveniyordum, inanıyordum. Sana her geçen gün daha çok aşık oluyordum. Sadece sevgilim değildin sen benim. Abi gibi öğütler verirdin, korurdun, şakalaşırdık. Aklıma geldikce gözlerimi dolduruyorsun. Zaten kalbimden hiç çıkmıyorsun. Bu zamana kadar çok saçma hareketlerim oldu. Bunun farkıdayım. Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu. Affet. Olmaz bir daha. Sen de olmazsın zaten. Hem bakma böyle hareketlerim olduğuna gururlu bir kişiyim aslında. Sadece konu sevdiğim olunca gururumu unutuyorum. Dedim ya, olmaz bir daha. İstenmediğim ne bir yerde ne de bir yürekte durmam. Sen de istemediğini açıkça belirttin. Ama görmüyor musun be ne kadar canımın yandığını, sen diye acıyla atan şu kalbimi duymuyor musun? Bu kadar mı körleşti duyguların? Hayallerim vardı benim. Seninle gerçekleştireceğim onlarca hayal... Hiçbiri yok şimdi. Çünkü sen yoksun. Sen gelsen herşey düzelecek sanki. Ama neydik biz biliyor musun? Ben yandığından haberi olmayan bir ateştim. Sen de yağmur. Ben içim yanıyor sanıyordum. Senin bana yağmanı bekledim. İstedim ki bana yağ dindir içimdeki yangını. Yağdın da. Ama söndürdün beni. Öldürdün beni ben yapan ateşimi. Belki de hiç yağmamalıydın.
Biz seninle aynı değiliz. Mesela sen mutlusun, hayatına bakıyorsun bense seni düşünüyorum sürekli. Bir aramaya bir mesaja muhtaç seni bekliyorum. Sen aslında küçükken bana anlatılan masalın başıymışsın. Fark edememişim. Herkes masal anlatmadan önce seni anlatmış. Şimdi fark ediyorum. Sen o masalın başısın. Bir varmış, bir yokmuş...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 02, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İçten MeselelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin