BİR GENÇ KIZIN GÜNLÜĞÜNDEN

KAYIT İŞLEMLERİ

Sevgili günlüğüm açıkcası ilk sayfayı yazdıktan sonra geceyi çok bekledim.Akşam üstü okula vardık.Yolculuk ve çevre tamamen doğaldı.Okulun bahcesine arabanın tekerleri değdiği anda kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.Geleceğin habercisiydi sanki.Arabadan güzel bi iniş yapmak istedim.Hani şu filmlerdeki gibi olanından.Önce ayagının birini basarlar yere daha sonra kendileri çıkarya ortaya.O tip yani.Çantam ve sırtımda arabadan güzel bir iniş yaptım tabi inerken kafamın arabanın üst kısmına çarptığını saymassak.Daha sonra etrafı incelemeye başladım.Okulun Bahçesi bayağı genişti.Tam paten sürmelik yani.Okul 5 Katlıydı.Gayet çekici bi okuldu.Pencerelerin alt kısımlarındaki mermerler renkliydi her mermer farklı bir renge bürünmüştü.Mavi,turuncu pembe.Çok hoş görünüyordu.Genel kapsamlı beyaz ve renkli süslemeleri olan bi okuldu.Dış görünüşten tabii.Babamın ''Kızım hadi yardım et.'' sesiyle irkildim.Arabanın bagajına yönelip bavullarıma yardım ettim .Yürüyordum ama. Bi yandanda okulun dış kısmını seyrediyordum.Orman tipiydi.Korkmadımda değil ayı gelir falan filmlerde anlarsınya.Yürürken okulun girişine yaklaşınca duraksadım.Bi elimdeki bavula bide içeri girmem için önce çıkmam gereken 15 katlı merdivene baktım.Saray gibi okulmuş maşallah.Merdivenleri zar zor çıktıktan sonra Camdan kocamaaan dönen bi kapıyla karşılaştım. Küçüklüğümdeki gibi içinde sürekli dönmek istedim önce babamlar geçti en son ben döne döne bi hal oldum.Bi hışınla dönen kapıdan çıktım .Yürürken yere bakıyordum ama başım dönmeye başlamıştı.Bide ne olsun birine çarpıp kendimi yerde buldum.Okadar çok dönmüşümki kapıda kalkasım gelmediçBaşım allak bullak olmuştu.''Yardım edeyim mi?'' dedi birisi.Kafamı kaldırdım.Çocuk elini uzatmış bana bakıyordu.Esmer. yaklaşık 1.75 boylarında çok tatlı bakışlı, centilmen.Ne oluyordu ya bunları düşünürken yaklaşık 40-50 saniyedir çocukla bakışıyordum ve kalbimin artan ritmi cabası.Tutuldum sanırım.Çocukluk aşkımdan sonra bu tip bi duygu hiç hissetmemiştim.Bide işe bak okula ilk geldiğimde.Çocuk ''Kalkmayı planlamıyor musun ?'' diye gülümsedi.Elinden tutup ayağa kalktım.Bavulumu aldı ve ''Muhtemelen müdürün odasına gideceksiniz.'' dedi. Evet teşekkür ederim dedim.Müdürün odasına kadar eşlik etti bize.Annemde arkadan ''Ne yardımsever çocuk.Kaldımı böylesi'' diye yakınıyormu çocuklamı övünüyor belli değildi.Müdürün odasını işaret edip gitti esmerim.Ne diyorum ben ya benim nerden esmerim oluyo dimi.Hem ben hoşlanmadım sadece etkilendim birazcık.İstem dışı elim donmuştu.Karnıma sancılar,ağrılar girmeye basladı.Bi süre sonra eski halime döndüm.Müdürle kayıt işlemlerini bitirdikten sonra bavulları odama bırakıp eve dönmek için girdiğimiz kapıya yöneldik.Ellerim kendi ısısına dönmüştü.Okulu çok sevdiğimi belirttim aileme.Beni mutlu görünce onlarda mutlu oluyorlardı tabiki.Dönen kocamaaan camlı kapıdan geçtikten sonra merdivenden bir bir indik.Esmer çocuk bahçede top oynuyordu.Ellerim buz kesildi gene.Buneydi anlam veremedim ama olsun.İçimde güzel şeyler oluyo gibiydi.Kelebek uçuşması felan. Arabaya gidene kadar.Gülmekten gülümsemekten kendimi alamadım doğrusu.Arabaya bindim eve döndük.Yarının olmasını heyecanla bekliyorum.İyi geceler günlüğüm.