Sokak lambası || CemCel and texting

•|FİNAL|•

Model- antidepresan gülümsemesi

Aklıma gelen anıları boş sayıp boş sokakta yürümeye devam ettim. Miniği ayşegül teyzeye bıraktıktan sonra yürüyerek her zaman ki yerime gittim.

Uçurumun köşesinde otururken anonime mesaj yazdım.

Siz; selam :)

Siz; bana bugüne kadar çok iyi geldin yalan yok..

Siz; bugün tam 2 ay oldu hayatıma gireli..

Siz; biliyor musun eğer onu unutabilseydim seni severdim.

Siz; ama olmuyor unutamıyorum

Siz; her bir yere baktığımda aklıma o geliyor.

Siz; yolda bir sokak lambası gördüğümde aklıma yine o geliyor

Siz; yoruldum be anonim

Siz; çok yoruldum..

Siz; ve biliyor musun?

Siz; ben ölmek istiyorum..

Siz: sonsuza dek güle güle anonim :)

Sapık isimli kişiyi engellediniz.

Sapık; CEMRE(iletilemedi)

Sapık; SİKTİR SİKTİR(iletilemedi)

Sapık; cemre kendine birşey yapma güzelim ne olur(iletilemedi)

telefonumu köşesinde oturduğum uçurumdan aşağı attım. Histerikçe gülümsemem ile dalgaların buraya vurması bir olmuştu.

"Yanına geliyorum.. Belki orada da bir sokak lambamız olur sevgilim" dedim fısıltı ile çıkan sesimle..

"Orada beni beklersin değil mi?" mırıldanarak konuşmama devam ettim.

"Belki bu dünya da mutlu olmamıza izin vermediler, olsun be orada mutlu oluruz sevgilim, bir sokak lambası altında şarkılar söyleriz birlikte. Sonsuzluğa yemin etmiş bir şekilde..." demem ile kendimi bırakmam ve bilincimin kapanması bir oldu..

|•|

Ay bu da bitti.. Ben diğer kurgularımı yazarken sizinde hikayeyi beğenmenizi umuyoruuum. Öptm ke bayke