Sokak lambası || CemCel and texting

•|4

Gülden - çiçek gibi

"Soruyor mu beni dünler
Hatırında mı yaşadığımız o günler
Ben seni defterimin sayfasına yazdım yazdım kapattım..
Farzet zehirlendin aşktan
Oysa hatırıp yazarım ilacı baştan"

Demem ile yanımda oturan özgür devam etti.

"Açtım döktüm içimi kitap gibi
Okudum bittim sanıyorsun
Hele bir de sevelim yabancı ele
Gör bak nasıl kavrulursun"

Sıra bana geldiğinde tekrar söylemeye başladım.

"Sana kalsın o ucuz masallar
Gündüz anlat gece ağla
Bir daha böyle çiçek gibi
Seveni ahh zor bulursun.."

Şarkıyı sonunda bitirdiğimizde etrafta kopan alkışlara teşekkür edip sahneden indim. Bugünüde kazasız belasız bitirmiştik allaha şükür.. Kulaklığımı takıp mekandan çıktım. Bugün ayın 6'sıydı. 6 ekim 2020.. Her zamanki yere gitmek için şarkımızı açtım. Şarkı kulaklarıma dolarken ağlamamak için kendime öğüt veriyordum. Ne kadar işe yaramayacağını bilsemde veriyordum..

"Hey nereye gidiyorsun?" arkamdan gelen sesle arkamı döndüm. Özgürdü.

"Bu seni hiç alakadar etmez"

"Fazla kurtlar vadisi izliyorsun galiba?"

"Sanane"

"Ya şimdi niye tersledin ki.." olduğum yerde durup ona döndüm.

"Bak benden uzak dur, ne yaparsan yap tamam mı?" dedim ve yoluma devam ettim.

"Tamam falan değil" demesi ile tekrardan durdum ve arkama döndüm.

"Niye?"

"Arkadaş olabiliriz bence?" bunu masumca demişti. Bir yanım ne kadar evet demek istesede diğer yanım o kadar hayır diyordu. En sonunda içimdeki tartışmayı bitirdim ve cevap verdim.

"Olamayız hadi işine" dedim elimi sallayarak ve hızlıca oraya doğru adımladım. Arkamdan geldiğini ayak seslerinden anlıyordum ama dönecek cesaretim yoktu. O... Ona çok benziyordu..

"Arkamdan gelmeyi kes artık" demem ile kulaklığımı taktım. Müziğin melodisi kulaklarımı ele geçirirken ben oraya çok yaklaştığımı fark etmiştim. İşte o sokak lambası... Herşeyin bittiği o gün..

|•|

Ben heyecanlandım aw. Neyse sizi tutmim hadi bb.

Sizi seviyorm.