BELOVED [Completed]

Episode-11

Zawgyi Version

"ေမေမ...!"

"သား...! ထယ္ေလး...!"

သူ႕အေမကိုအရမ္းေတြ႕ခ်င္ပါတယ္လို႔ပူဆာေနတဲ့ ေယာင္းေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ေန႕ ေဆး႐ုံဆီေခၚလာခဲ့သည္...။
ေဆး႐ုံအခန္းထဲတံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္လိုက္တာနဲ႕ သားအမိႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြမ္းသည္သံေလးေတြက ျပည့္ႏွက္လို႔သြားေတာ့တာပဲ...။

"အေမ့သားေလး...၊ မေတြ႕ရတာၾကာလို႔အေမကလြမ္းေနတာ...."

"သားလည္း အေမ့ကိုအရမ္းလြမ္းေနတာ...၊ အခု အေမ့အနားမွာပဲေနေတာ့မယ္၊ ဘယ္မွမသြားေတာ့ဘူး..."

ကုတင္ေခါင္းရင္းနားေခါင္းအုံးေလးမွီထားၿပီး ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာထိုင္ေနေသာ အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ကေလးတစ္ေယာက္လို ေခါင္းေလးေဝွ႕ၿပီး ခြၽဲေနေသာ ေယာင္းနဲ႕ သူ႕သားကိုဖက္ၿပီးမ်က္ႏွာေပၚတရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႕နမ္းေနတဲ့ အေမရယ္ပါေလ...။
သားအမိႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ေနၾကပုံကို ကိုယ္ကေတာ့ ေဘးကေနပဲ ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္ပါေတာ့သည္...။

"ငါ့သားေလးက မေတြ႕တာၾကာလို႔လားမသိဘူး၊ ပိုေတာင္ေခ်ာလာသလိုပဲ..."

"အဟီး...အေမကေတာ့ေလ...ကိုယ့္သားကိုယ္ ျမႇောက္ေနျပန္ပါၿပီ..."

"အေမက တကယ္ေျပာတာပါသားရယ္...၊ သားေလးရဲ႕အိပ္မက္ေတြအမွန္တကယ္ျဖစ္လာတာကိုလည္း အေမအရမ္းဝမ္းသာတာပဲ..."

"ဝမ္းသာရင္ က်န္းမာေအာင္ေနရမွာေနာ္..."

"ဟုတ္ပါၿပီေတာ္ ဟုတ္ပါၿပီ..."

"အမေလး...သားအမိႏွစ္ေယာက္ျပန္ေတြ႕ေတာ့ ဒီကလူက လူပိုႀကီးျဖစ္သြားၿပီေပါ့...!"

အခန္းထဲမွာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတဲ့အတိုင္း အလြမ္းသည္ေနတာမၿပီးၾကေသးေသာ အေမနဲ႕ေယာင္းကို စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ ေဘးကေနမ်က္ေစာင္းထိုးကာ ႐ြဲ႕ေျပာလိုက္ေသာအခါ...

"မနာလိုျဖစ္ေနတာမလား...!? သနားပါတယ္ကြာ...!"

လွ်ာထုတ္ေျပာင္ျပလာၿပီး စေနေသာ ေယာင္း႐ုပ္ေလးေၾကာင့္ အသည္းယားစြာ ပါးေလးကိုဆြဲလိုက္‌ေတာ့ အ ဆိုၿပီးအသံထြက္လာတဲ့ ေယာင္း...။
အေမ့ေရွ႕မွာမို႔လို႔ ပါးပဲဆြဲတာ၊ မဟုတ္ရင္ အသည္းယားလြန္းလို႔ တစ္ကိုယ္လုံးကိုကိုက္စားပစ္မွာ...။