BELOVED [Completed]

Episode-18

Zawgyi Version

"ေမာင္...! ေမာင္ ထေတာ့ေလ..! ေျပာေတာ့ေလွ်ာက္လည္မယ္ဆို...! ေမာင္လို႔ ..!"

ကိုယ့္နားအနားလာကပ္ၿပီး ‌ေအာ္ေနေသာ ေယာင္း...။
စခ်င္လာတာနဲ႕ မွိတ္ထားေသာမ်က္လုံးေတြကိုမဖြင့္ဘဲ အိပ္ခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ေနလိုက္ေတာ့...

"ေမာင္...! ထေတာ့ဆို...!"

မ်က္လုံးနား‌နဲ႕ နားထဲကို တဝူးဝူးနဲ႕ေလေတြမႈတ္ၿပီး ႏွိုးျပန္ေလရဲ႕...။
ကိုယ့္မွာရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရေလသည္...။

"ဟြန႔္...ေမာင္ကဒီလိုေပါ့...? ရတယ္ေလ..."

ၾကားေနရတဲ့စကားသံေလးရပ္သြားတာနဲ႕ မ်က္လုံးျပန္မဖြင့္ေသးဘဲ အသာေလးၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ကိုယ့္ႏွာေခါင္းကိုကိုက္ခ်လာတဲ့ ေယာင္း...။

"အား....!"

အလန႔္တၾကားထေအာ္ရင္း မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေလေတာ့ ေက်းဇူးရွင္ေလးက ကိုယ့္ကိုယ္ေပၚတက္ဖိထားၿပီး ကိုယ့္ႏွာေခါင္းကိုကိုက္ထားေလရဲ႕...။

"အား...! ေယာင္း...! ေတာ္ၿပီ လႊတ္ေတာ့..! ေမာင္နိုးၿပီ နိုးၿပီလို႔...!"

ထိုအခါမွ ကိုက္ထားတာကိုလႊတ္ေပးလာၿပီး ကိုယ့္ကိုေပေစာင္းေစာင္းၾကည့္ကာ ကိုယ္ေပၚကေနဆင္းသြားေလသည္...။
ကိုယ္လည္းလွဲေနရာမွအျမန္ထထိုင္လိုက္ၿပီး ႏွာေခါင္းကိုပြတ္ကာ...

"သြားကလည္းခြၽန္ထက္ေနလိုက္တာ၊ ႂကြက္သြားက်ေနတာပဲ...၊ ႏွာေခါင္းကပ်က္ထြက္သြားၿပီလားေတာင္ထင္ရတယ္...!"

"ေမာင္ေနာ္...! ဖြဖြေလးပဲကိုက္တာကို သည္းျပမေနနဲ႕၊ ေျပာေတာ့ ေလွ်ာက္လည္မယ္ဆိုၿပီး အခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္ဦး။ ဒီအခ်ိန္အထိအိပ္ေနရင္ဘယ္အခ်ိန္ ေလွ်ာက္လည္ရမွာလဲ...!?"

ကုတင္ေပၚေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းတေထာ္ေထာ္နဲ႕ရန္ေတြ႕ေနေသာ ေယာင္း...။
ကိုယ္လုံးေလးကိုေဆြံခနဲေပါင္ေပၚေပြ႕တင္လိုက္ေတာ့ လက္ကေလးေတြကအလိုက္သင့္ကိုယ့္လည္ပင္းထက္ ေနရာယူလို႔လာသည္...။

"ေမာင့္ေကာင္ေလးက ေမာင္နဲ႕ေလွ်ာက္လည္ရမွာကို ေတာ္ေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားေနပုံပဲ ဟုတ္လား...? ဟင္ ဟင္...?"