Yoongiရဲ့အိမ်ပြန်လမ်းကတိတ်ဆိတ်နေလျက်.....လမ်းကောင်းကောင်းမလျှောက်နိုင်တာကြောင့်ထော့နဲ့ထော့နဲ့နှင့်ရှေ့ကသွားနေတဲ့လူယုတ်မာကတော့နာမယ့်ပုံမပေါ်.....သူကျဘာလို့မနာလဲမသိ...ငါလေးတော့ဖင်ကွဲပြီထင်တယ်
"မြန်မြန်လာလေ....."
အနောက်သို့လှည့်ကာခပ်တည်တည်ပြောလာတဲ့သူ့အားစိတ်ရှိလက်ရှိပြေးကန်လိုက်ချင်သည်။
"ဆရာ....ကျနော်လမ်းမလျှောက်နိုင်လို့ဖြေးဖြေးလျှောက်ပေးပါလား"
Yoongiပြောရင်းပခုံးနားလျောကျလာတဲ့ကျောပိုးအိတ်ကိုပင့်တင်လိုက်သည်။
"လမ်းမလျှောက်နိုင်ဖူးပေါ့.....လာ"
သူ့ရှေ့မှာဆောင့်ကြောင်ထိုင်ပေးသောသူကြောင့်အူတူတူ
"ဘာ...ဘာလဲဆရာ"
"ကုန်းပိုးပေးမယ်...."
Yoongiလည်းမပိုးချင်ပေမယ့်နာနေတဲ့အောက်ပိုင်းကြောင့်အသာတကြဘ်လက်ခံလိုက်သည်။ခုနကတော့နာနေတာနဲ့သတိမထားမိ....အခုကျမှဆရာ့ကိုယ်ကအရမ်းမွေးသည်။
"ဆရာ....အရင်ကျောင်းမှာလည်းအဲ့လိုပဲအပြစ်ပေးတာလား..."
Yoongiစကားစလိုက်တော့ခေါင်းခါပြတဲ့ဆရာ
"ငါမင်းကိုပဲအပြစ်ပေးတာ"
အေးစက်စက်ဆရာ့စကားကရင်ထဲကိုကိုးလိုးကန့်လန့်.....
"ကျနော်တို့ကြားထဲလျို့ဝှက်ထားရအောင်ဘယ်သူမှမပြောပါနဲ့နော်....အတန်းထဲကသာသိရင်....ကျနော့်ကိုဝိုင်းစလိုက်မယ်"
Yoongiပြောရက်းမငိုမိအောင်ထိန်းလိုက်သည်။
"ငိုချင်ငို"
ဆရာဆီကထပ်ပြီးအေးစက်စက်လေပြေလေး
"မပြောပါဘူးလို့ကတိပေးပါဆို.....အီးဟီး"
Yoongiငိုရင်းTaeပခုံးပေါ်မှီထားမိသည်။
"အင်း.....လိမ်မာရင်ပေါ့"
"ကျနော်လိမ်မာပါ့မယ်"
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Yoongiအိမ်ပြန်ရောက်တော့အမေဖြစ်သူကအိမ်လည်နေတာမို့အရင်အတိုင်းရေမိုးချိုးကာဂိမ်းဆော့နေမိသည်။
YOU ARE READING
ONLY WE KNOW
Romanceဆုပေးဒဏ်ပေးဆိုတာရှိတယ်Min Yoongi Kim Taehyung ဆရာဘာလို့အဲ့လောက်ချောရတာလဲ... Min Yoongi
