Kabanata 17: Game
"Celestine!" Mabilis akong nilayo ni Drei kay Camile.
"Why, Drei?" I lifted my brows. "I'm just whispering something to my sister." I emphasized the last word and laugh bitterly afterwards.
Sinulyapan ko si Camile. Namumutla na siya at parang hindi makapaniwala sa mga narinig sa akin. She's not dumb, alam kong alam niya ang ibig kong sabihin.
"Something urges me to do this," sabi ko at hinatak patayo si Drei at sinunggaban ng halik sa labi niya. Napangiti ako nang gumalaw ang mga labi niya kaya bahagya ko siyang naitulak paupo. "Still sweet, hon." I smirked.
Naguguluhan siyang tumingin sa akin. She can not read my moves but, I can read hers. Is it unfair? Of course, no.
"I am not accepting drinks that have already drunk by others." Wika ko bago ko sila tinignan.
"Celestine, stop it." Bulong ni Jaime.
Tumango ako kay Jaime na nasa likuran ko na at hawak na ang braso ko. I smiled mentally, when Drei looked away immediately from glancing Jaime's hand.
"You're still bleeding. Halika na." Nagpatianod na lang ako kay Jaime at muli na naman niya akong dinala sa kwarto niya.
Naupo ako sa gilid ng kama niya. Kinuha niya ang medical kit niya at nilinis ang sugat ko. Naramdaman ko ang panginginig ng kamay niya kaya napatitig na lang ako do'n.
"Jaime," tawag ko sa kaniya pero, patuloy lang siya sa ginagawa niya. "Jaime," I called her again and again. Naging balisa ang kilos niya nang ayusin niya ang ginamit niya kaya napahawak ako sa kamay niyang nanginginig pa rin.
"A-ano... ilalagay ko pa ito do'n." Sabi niya bago niya binawi ang kamay niya sa pagkakahawak ko at tumayo na siya para ibalik ang medical kit. "A-ayos na 'yang sugat mo. Pwede ka nang lumabas."
"Jaime," tawag ko sa kaniya nang hindi pa rin siya humaharap sa akin.
"S-sige na, C-celestine... m-mag-aayos pa ako ng gamit ko."
"Don't make me call your name again." I warned her. "Look at me." Utos ko sa kaniya.
"B-baka hinahanap ka na sa baba. G-gusto ka pa namang k-kausapin ni— C-celestine..." wala na akong nagawa kung hindi ang yakapin siya sa patalikod. Rinig ko pa rin ang pagpigil niya sa pag-iyak at ramdam ko rin ang mabagal na pagtaas baba ng kaniyang mga balikat.
"I'm sorry..." wika ko kahit hindi ko alam kung may nagawa na akong mali o wala. But, it feels like, I have to... and I need to say sorry.
"W-wala ka namang kasalanan." Nahihirapan niyang sambit sa akin. Mas lalo kong hinigpitan ang pagkakayakap ko nang pinipilit niyang kumawala.
"Jaime..." I whispered. "Why are you acting this way?"
"Kiara told me that Drei and—"
"Ssshhh... it doesn't matter."
"It does, Celestine!" Sigaw niya at tuluyan na siyang kumawala sa akin. "I saw your eyes raging on fire, when Kiara told you about them! I saw how your lips formed a smile, when Drei started to move hers! I saw how jealous you were, when Kiara and Drei always together!" She screamed out of her lungs. "Oh, ghad! I hate this feeling."
I hurt her. Hindi ito ang gusto kong mangyari. I didn't tend to hurt her feelings. I never wanted that. And, it sucks seeing her crying in front of me, screaming out what she truly feels.
It hurts me, too.
Muli ko siyang niyakap patalikod. "Hold onto me, mal. Just... hold on."
Hold on and don't let go of my string. I am already into you. It just... it just that... oh ghad! Why does it have to be complicated?
BINABASA MO ANG
Silent Heart
RomanceIf the silent heart voiced out, what happens? P.S: This is a girl to girl love story. This story confuses me. Lol.