Kabanata 25

855 45 0
                                    

Kabanata 25: Kite

There's a myth that, says if you smile at the sky every night before bed, the moon will give you beautiful dreams. But, why does every time I smiled at the night sky, and going to bed, the moon always gives me nightmares.

I know, she's no longer beside me. But, her memories with me keeps on haunting me. Her bright smile is always invading my mind every minute. Her chuckles that I heard every time I'm thinking of her. I know, I'm being crazy... crazy in love with her.

Every sunrise, I wish that she will appear to my back and hug me tightly, as if she was going to lose me any minute. I want to feel her warmth in my body. I want her warm breathe lingered in my skin like, how the warmth of sun rays lingered on the half on the world.

For how many years, I still couldn't forget what happened that night...

The patient wasn't breathing.

That line crashed my hope in just a snap.

Hindi ko na alam ang gagawin ko. I already lose my sanity. Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa dahil sa narinig namin. Gusto kong sumigaw, gusto kong ilabas lahat ng sakit, gusto kong pumasok sa loob, gusto kong hawakan ang kamay niya, gusto ko siyang yakapin.

"Celestine..."

"A-ate..." napayakap ako kay Camile at walang humpay sa pag-iyak.

Sobrang bigat na ng nararamdaman ko. Gusto ko na lang matulog nang mahimbing kasama niya. Siya na lang ang natitira kong lakas pero pati 'yon ay binawi na sa akin. She already became my purpose to live my life, without her, I am nothing. They just simply killed me with those words.

Now, how can I live?

Paano pa ako mabubuhay kung ang natitira kong rason ay wala na? Paano pa ako hahakbang paharap kung pati ako pinatay na rin nila? Bakit ba ang hirap mabuhay sa mundong 'to? I just want her. I already lose her before and now, I lose her forever.

Sana katulad na lang ng dati ang pagkawala niya, para kahit papaano ay alam kong buhay pa siya. Alam ko kung saan siya hahanapin. She's my home. Na kahit wala ng matira sa tahanan ko, mananatili pa rin ako.

How I wish... she's with me right now. Cheering me up, hugging me, being pervert, and blabbering. I want her to see that I am already a successful CEO, that I can now handle a company. I want her to see that I'm already healed from the past. I want her to see that her home is already fixed.

I just want her to come back home.

"Ms. McKenzie," napabalik ako sa reyalidad nang tawagin ako ng sekretarya ko.

Isa na akong ganap na CEO ng kompanya namin na hinawakan ni Camile noon. Pinagpatuloy niya ang pagiging Photographer sa New York, isa namang ganap na Civil Engineer si Drei. Masaya ako para kay Camile dahil kahit masakit ang nakaraan nila ni Drei ay naging sila pa rin. Drei didn't let go of Camile. Noong una ay nag-alangan pa si Camile pero bumigay din. Who could resist Drei's charm anyway?

Lara already became an Architect. She's been living with Ashanti for almost two years. And, Ashanti, on the other side, she already a Doctor, a Surgeon. Masaya sila ngayon kahit sobrang dalang lang nilang magkita dahil sa kanilang schedule. Pero kahit gano'n, they still find a way just to see each other.

Katulad ni Lara ay isa na ring Architect si Kiara. Katuwang niya naman ngayon si Claire na Attorney na. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung paano nakuha ni Kiara ang loob ni Claire. Knowing Kiara? Sobrang tahimik at hindi marunong magsabi kung anong nararamdaman niya. While Claire? Typical Claire, maingay, annoying.

Si Coco naman ay isa ng Entrepreneur. Sila na ring dalawa ni Kate, na isa ng Civil Engineer katulad ni Drei. Gaya ng dati ay madalas pa rin silang magbangayan. They are in total chaos kapag wala sila sa mood. They always fight, arguing but, still fixes it afterwards and apologizing to each other.

Silent HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon