赖皮 《Rascally》

[Zawgyi] Chapter - 1

အကယ္၍

[conj] စိတ္ကူးထင္ျမင္ခ်က္ကို ရည္ၫႊန္းသည္။

စာ​ေၾကာင္းတစ္​ေၾကာင္း၏ အစ၌ သုံး​​ေလ့႐ွိသည္။ ဤစကားလုံးကို သူတို႔၏ ပါးစပ္က​ေန ​​မၾကာခဏ ေျပာတတ္သည့္ လူအမ်ားစုသည္ စိတ္လုံျခဳံမႈမ႐ွိသူ​မ်ား၊ အတိတ္ကို လက္မလႊတ္ႏိုင္သူ​မ်ား ျဖစ္တတ္ၾကသည္။

ေန႔​ေရာည​ပါ အခ်ိန္ပိုလုပ္ရသည့္ ၂ ရက္တာကုန္ဆုံးသြားၿပီးသည့္ေနာက္ ဝူရိဖန္တြင္ နားခ်ိန္႐ွိလာခဲ့​ၿပီျဖစ္သည္။ သူသည္ ႏူးညံ့​ေသာ ကတၳီပါ​ေစာင္ကို ထိလိုက္သည့္ အခ်ိန္မွာပဲ တံခါးဆီက တင္း​ေတာင္ ​တင္း​ေတာင္ ဆိုသည့္အသံက ​အေႏွာင့္အယွက္ျပဳလာခဲ့သည္။

ဝူရိဖန္သည္ အိပ္​ရာ​​ေပၚမွ ထထိုင္လိုက္သည္။ သူသည္ ေခါင္းကိုငုံ႔ထားၿပီး လက္​ေခ်ာင္း​မ်ားကို ဆံပင္ထဲထည့္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲဖြလိုက္သည္။ တဖန္ ေခါင္း​ျပန္ေမာ့လာ​​ေသာအခါ ​မ်က္ႏွာက်က္တြင္ေ႐ွးက်သည့္ ဒီဇိုင္းတစ္ခုႏွင့္ အစားထိုးလဲလွယ္ထား​​သည့္ မီးစိုင္းကို ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းဖြဖြခ်မိ​​ေလသည္။

ထပ္ၿပီး အဲ့ဒီလူပဲ ျဖစ္ရမယ္၊ မင္းပဲ ၊ လုဟန္ ။

တံခါးဖြင့္လိုက္​ေသာအခါ တံခါးႏွင့္ တံခါး​​ေဘာင္ၾကားတြင္ ခ်ိန္းႀကိဳး​ေလးတစ္ခု ႐ွိ​ေနသည္။ ဤအရာကလည္း အရင္က လုဟန္လုပ္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ (ခ်ိန္းႀကိဳး၏) နာမည္​ေျပာင္မွာ "ဓါးျပ မလာရ၊ သူခိုး မလာရ၊ ႏွာဘူး မလာရ"

သူက အ​ေမရိကန္ဇာတ္လမ္းတြဲ​ ေတာ္​ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကည့္ဖူးသည္ျဖစ္ရာ ခ်ိန္းႀကိဳးထည့္ထားျခင္းသည္ ေခတ္​ေနာက္ျပန္ဆြဲ​ေနသည္ဟုပင္ ခံစားရသည္။



[Photo credit to google]

လုဟန္သည္ လက္႐ွိတြင္ ၎ခ်ိန္းႀကိဳးကိုမုန္းတီး​ေနမိသည္။ သူႏွင့္ ဝူရိဖန္က တစ္​ေယာက္ကို တစ္​ေယာက္ လက္တစ္ဖဝါးစာ အကြာအ​ေဝး​​ေလးကေနပဲ ၾကည့္ခြင့္ရ​ေတာ့သည္​ေလ။

ဝူရိဖန္က​ေတာ့ ထိုဆုံးျဖတ္ခ်က္က ​အလြန္ အ​​​ေမွ်ာ္အျမင္႐ွိသည္ဟု ခံစားရသည္။ "ဓါးျပ မလာရ၊ သူခိုး မလာရ၊ ႏွာဘူး မလာရ" သည္ လက္႐ွိတြင္ အမွန္တကယ္ အက်ိဳးသက္​ေရာက္မႈမ႐ွိ​ေပ။ "လုဟန္မလာရ" ဆိုသည္က​ေတာ့ ထပ္ခါတလဲလဲကို အက်ိဳးသက္​​ေရာက္မႈ႐ွိ​ေနသည္။