اول از همه سلام.
من آرمیتا ام و این اولین نوشته ایه که حالت وانشات، داستانی و فن فیکشن طور داره.
همیشه اولین نوشته ها، زیاد خوب در نمیان.
ولی خب... یه جورایی از پشت پرده نوشتن خسته شدم.
پس به خودم اجازه میدم که اولین نوشته هام رو با بقیه به اشتراک بذارم، که هرچند فلاپ، ولی حداقل یک نفر یه نظری درموردش بهم بده.
سبک دیگر من رو می‌تونید توی همین کتاب بغلی که اسمش "دریاچه‌ی گمشده" است، ببینید.
درست نمیدونم که این کتاب قراره با یک نوشته تموم شه یا چیزای بیشتری هم هستن که اینجا آپدیت کنم.
و بعد از همه اینها، اگر شما هم مثل من هستید، اگر می‌نویسید اما ترس از دیده نشدن دارید، می‌تونید نوشته هاتون رو برام بفرستید و یک پارت از "نبات زعفرانی" رو به اسم خودتون کنید.
و مطمئن باشید که هیچ کس هم اگر این بوک رو نبینه، من خواهم دید و حتما نظرم رو راجع بهش میگم 🙃
