Biz o çok mutlu görünen dertsiz tasasız sanılan kızlarız ama sorsalar bize hayat nasıl diye iki kelime dökülür ağzımızdan artık yorulduk çünkü biz gerçekten yorulduk kullanılmaktan kandırılmaktan kırılmaktan her şey güzel başlayıp nasıl bu kadar berbat bitebiliyor biz ne zaman sahte gülüşler saçmaya başladık etrafa hiç bir fikrim yok belki de mutlu olmayı hak etmiyoruzdur hayallerimize hiç bir zaman ulaşamayacakmışız gibi hissediyorum kalbim acıyor ve çoğu geceler hıçkırıklarımın sesi ile dalıyorum uykuya gözlerim şiş uyanıyorum herkes çok uyumaktan şişti sanıyor gözlerim oysa kimse anlamıyor tıpkı sahte gülüşlerimi anlamadıkları gibi kimse benim de bir kalbimin olduğunun farkında değil ben de acı çekiyor ve kırılıyorum insanlardan fazla bir beklenti içerisinde değilim sadece onları kalbime aldığım da bırakıp gitmesin değişmesinler hep ilk gördüğüm andaki gibi kalsınlar yok değişeceklerse eğer hiç mutlu etmesinler çünkü ne zaman mutlu olsam bir süre sonra bir bedel ödüyormuş gibi mutluluğumun milyonlarca kat üstünde canım yanıyor..
Bu bir hikaye değildir kısa kısa yazılar yazacağım hiç bir yerden alıntı olmaksızın kendi kelimelerim cümlelerim ve hissettiklerim yer alıyor burada umarım yazılarımı beğenirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yarım Kalan Hayaller
Genç Kız EdebiyatıBir kızın ilk aşkı ve yaşadığı kırgınlıkları satırlara dökmesi ile başlayan bir serüven. Yarım kalan hayallerin paramparça olan bir kalbin satırlara dökülüşü. Hiç bir abartma olmaksızın yaşanılan hissedilen her şey en saf en sade hali ile yazılmıştı...
