10 k okunma için teşekkürler <3
...
"Ne? Ne diyorsun sen Enzo?"
Hızla oturduğum sorgu sandalyesinden kalktım.
"Ne yani? Sınırdışı mı edileceğim ben?"
Okul hayatım buradayken Türkiyeye geri dönmek istemiyordum.
"Maalesef öyle Sıla."
Kapı açılıp bir polis içeri girince konuşmamız yarım kaldı.
"Görüş süresi bitti."
Beni geri götürürken ağlamamak için zor duruyordum.
Merih halledecekti. Merih her zaman hallederdi. O beni kurtarırdı.
Beş günüm ceza evinde geçerken delirmek üzereydim.
Elena nasıl böyle bir pislik yapabilirdi? Eğer onu elime geçirirsem bu sefer ciddi anlamda öldürecektim!
Bu akşam sınır dışı edilecektim. Merih elini çabuk tutmazsa gidecektim.
"Neredesin Merih nerede?"
Saatler akşam yediyi bulduğunda beni cezaevinden çıkardılar. Onlara telefon görüşümü kullanmak istediğimi söyledim. Biraz zor olsada izin verdiler ve direkt olarak Merihi aradım.
Ama açmadı...
Tekrar ve takrar aradım.
Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor...
Beni yarı yolda mı bırakmıştı.
Hayır hayır bu işte bir bit yeniği vardı.
Merih beni bırakmazdı.
Merih beni fiziken elde ettikten sonra bırakacak karakterde biri değildi.
O öyle biri değildi!
"Yürü!" diye emretti komiser.
İtalya maceram burada son buluyordu hem de işlemediği bir suç yüzünden.
Uçağa bindiğimde kafamı cama yasladım. Her zaman birbirimize geç kalıyorduk Merihle. Bizim kaderlerimiz ayrı yazılmıştı belkide. Camdan dışarı baktığımda görevlileri geçmeye çalışan birini gördüm.
Merih...
Gelmişti.
O buradaydı!
Bana bir şeyler söylemeye çalışıyordu ama duyamıyordum. Ağzını okumaya çalıştım ama tek anladığım "Seni seviyorum" du.
Uçak haraketlenmişti.
"Hayır! Hayır durun! Bekleyin durdurun uçağı!" polis beni koltuğuma geri oturttu.
Merih hala bağırıyordu. Ben ise hiçbir şey yapamıyordum.
...
2 hafta sonra
"İstemiyorum sizinle gelmek."
"Ya delirdin mi kızım? Zaten ev hapsin dün bitti çıkabilirsin artık." Başak kolumdan tutup beni yataktan kaldırmaya çalışırken Altayda kapıya yaslanmış bizi izliyordu.
"Altay yardım etsene!" diye çemkirdi Başak.
Altay direk gibi boyuyla yaklaşınca elimi çektim.
"Of tamam bırakın ben kendim kalkarım."
Yataktan kalktım ve üstüme mont aldım.
"Pijamalarını değiştirmiyecek misin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AMORE
Literatura Feminina"Seni ilk gördüğüm günü hatırlatıyorum. Ölen hislerimi hatırlatmıştın bana." Bana doğru bir adım daha attı. Yutkundu. Yutkundum. Adem elması önce aşağı daha sonra yukarı doğru hareket etti. "Yalan söylüyorsun. Sen sadece beni elde etmek istiyorsun...
