Teraryum

Tanıtım

"Bu taraftan lütfen! Tek sıra halinde."diye seslenen kadının topuk sesiyle yankılanan koridorda ilerleyen kalabalık ile birlikte Özden bir adım savurdu elleri cebinde.

Kadının üzerindeki kırmızı takım elbiseye ve kırmızı rujun göz alıcı rengine dikkatle bakınıp gözlerini kırpıştırdı yavaşca.
Topuğun sesi koridorda yankılanırken kalabalık grup elindeki kroki haritayla etrafına bakınmaya başladı.
Daha şimdiden fısıltıların döndüğü perde arkasında ne gibi bir reyting rekorunun kırılacağının hesabı ve analizi dökerken Özden dudaklarını birbirine bastırdı.

Bu yarışmayı ya alacaktı.
Ya da alacaktı.

Tüm televizyonlarda aynı anda tanıtımları dönerken o ana kadar hayatının amacının bu olduğunu anlayamamış,kavrayamamıştı. Gözleri bir sır perdesi ile kapanmış da bu yarışmanın tanıtım filmiyle aydınlanmışcasına tüm dünyası ve varoluş ideali haline gelen bu show programına ilk kaydı yapan kişi olmak için adımlamıştı ekranların başından bilgisayarına.

Ancak henüz saniyeler içerisinde yoğun talep nedeniyle site çökmüş,saniyeler içinde ulaşmak imkansız haline gelmişti.

Teraryum...
Televizyon ekranlarına düştüğü ilk saniyeden itibaren yediden yetmişe tüm herkesin diline pelesenk olan o en büyük yarışma ünvanlı konsept show idi.
İsminin mantığını yaşatıyordu.
Prodüksiyon ve kurgu ekibinin haricinde milyonlarca doların harcandığı orijinal bir projeydi.

Hata payı kabul edilemeyecek kadar katı kurallara tabi ve bir o kadar da sansasyon yaratan bu projeye dahil olabilmek her baba yiğidin harcı da değildi.
Binbir detaylı bir başvuru formu,ağır sözleşmeler ve içinde karınca kadar ek maddelerin öne sürüldüğü bir projeydi.

İsminin de doğrultusunda ilerleyen bu yarışmaya göre var olan insan habitatına uygun bir konsept belirlenmişti.
Bir canlının yaşaması için gerekli olan teraryum,olduğu gibi insanlara uyarlanarak onların hayatta kalabilmesi amacıyla düzenlenmişti.
İzole bir yerde,yarışmacıların bile ismini bilmediği ve sözleşmeye göre oraya gözleri bağlı bırakılacağı ıssız bir ormanda...

Bilinen bu kadardı lakin milyon  dolarların finanse edildiği bu yarışmada her şey bir sırdı.
En ufak bir detay dahi yarışma başlamadan ki her kanalda canlı yayın olarak yirmidört saatlik süre zarfı boyunca izlenilebilecekleri şekilde dizayn edilmişti.
Tüm küçük detaylar,yarışmanın  başlangıcı ilan edildiğinde yaşayarak öğrenilecekti.

Özden umutsuzca dudaklarını birbirine bastırdı.
Öfkeliydi.
Sistemdeki çarkın bozuk dişinde savrulan her genç zihin gibi işsizlik yakasını bırakmamıştı.
Diploması ölüm fermanı,cüppesi ise mahkum kıyafetiydi adeta.
Her kapı yüzüne kapanmıştı. Elini attığı her kapı yüzüne bir bir çarpılmıştı.

Gregor Samsa bir sabah uyandığında  kendini hamam böceği olarak bulmuştu lakin Özden artık kendini hamam böceği metamorfozunun son evresindeki gelecek nesilin bayrak taşıyıcısı olarak isimlendirmiş gibi hissediyordu.
Adeta elleriyle hiçlik meşalesinin dumanını tüttürüyor ve alevlerini canlı tutuyordu her nefeste.

Teraryum haricinde bir şans yoktu.
Bu yarışma Özden'in altın biletiydi.
Sistemin içindeki bozuk dişli çarklara takılıp ölen sembolik birer hamam böceği olmamak için son şansıydı.
Artık ailesinin evinde ,bir göz odada bilgisayar başında sabahlayan asosyal bir gençlik sürdürmeyecekti.

Teraryumun tek galibi olarak tüm gözlerin önünde kendini ödülle taçlandıracaktı...

Yaklaşık elli kişilik ekibin içerisinde renklerin arasındaki karartı gibiydi. İnsanların renkleri arasında o baştan aşağı siyahları kuşanmış aykırı bir detaydı.
Ve tüm bütünü ,ahenki elleriyle darmadağın eden minicik siyah bir boşluk!