Teraryum

İnsan İnsan

İnsan insan dedikleri
İnsan nedir şimdi bildim
Can, can deyü söylerlerdi
Ben can nedir şimdi bildim

Muhyiddin der hak kadir
Görünür herşeyde hazır
Ayan nedir pinhan nedir
Nişan nedir şimdi bildim

-

Özden üzerine atılan iri ağızlı ,ağzından köpükler saçarak sivri dişlerini ona bastırmaya çalışan bir yaratığın üzerine saldırırken nefes nefese kaldı.

Sislerin arkasında iri ve uzun yaratıklar vardı.
Sislerin arasından ulumalar geliyordu.
Çamurun izi insan ayağı değildi.
Iri geniş pençeli ve dört ayak üzerinde yürüyen devasa canlılara aitti.
Öldürüyorlardı.
Özden'i öldürüyordu her biri.

Üzerine saldıran iki canavarla birlikte çıplak ve güçsüz elleriyle direndi yaratığa.
Bir kurda ya da bir ayıya benziyordu.
Sisten ve yağmurdan seçmek zordu zira gözleri olduğu gibi yağmur suyuna bulanmıştı.
Savaşıyordu lakin boşunaydı.
Kendi cüssesinin iki katı bir yaratıkla değil boy ölçüşmek direnmek bile namümkündü.

Yediği pençeyle yere yıkılırken üzerine çıkıp yüzüne basan iri canavarın onu soluksuz bırakıyor oluşuna direndi.
Özden iki eliyle birden yaratığın ağzını avuçlarken gelişine yumruklar sallıyor hayatta kalabilmek adına yine de direniyordu acıyla.
"Geber!"diye inledi Özden.

İri yarı yaratığın kara postuna yerden taş alıp vururken başını eze eze bağırıyordu Özden.
"Geber!"diye gürledi hırsla.
Elleri kana bulanırken Özden kayayı yeniden ve yeniden defalarca sayısızca kez altında yatan iri kara yaratığa vurdu.
Beyninden akan taşa ve ellerinin sıcağına bulanırken hazla inledi Özden.
Sıcak.
Sıcaktı.
Kan ve yaralı bedenli yaratık sıcaktı.

Daha fazla kan sıcaklığı arzusuyla buz tutmuş parmak uçlarıyla kavradığı taşı başını ezmek için kullandığı yaratığın.
Ulumalar bitmiyordu.
Her yerden uğultular,anlamsız sesler ve belli belirsiz hayvan çığlıkları geliyordu.

Teraryum'un Ötesinde şüphesiz vahşi yaratıklara yem olsunlar diye sistem tarafından cezalandırılıyorlardı.
Canlı hedef ve açık bir av olarak çırılçıplak yaralı vücuduyla direndi ulumalara altında yatan canavara.

Özden'in gözlerinde sis bulutları,çamur ve yerde yatan korkunç hayvanın kan dolu leşi varken hazla inledi.
Acıyla yaralı boynunu tutarken elindeki kan sıcaklığı ile yumdu gözünü.
Yağmurlar tenini yıkarken...
Iki eliyle kavradığı taşı yeniden indirdi iri yaratığın kafatasına.

Laçin ise put gibi duruyor ve izliyordu öylece.
Haykıran,elindeki taşla saldırı haline geçen Özden'e sesleniyordu lakin duymuyordu.
Özden kontrolden çıkmışcasına elindeki taşla yerdeki karaltıya vururken Laçin koşar adımlarla metrelerce uzağındaki Özden'e ulaşmak için çamurdan geçiyordu.

Bir harp idi.
Laçin acıyla bir iniltili feryat koyverdi.
Özden elinde bir taşla zavallı bir kızın  kafasını eziyor "Geber!"diye bağırıyordu delirmişcesine.

Laçin donmuş kalmıştı.
Zira Özden elleriyle bir başka yarışmacının kafatasından kan gelene kadar yerlere savuruyordu.
Özden korku dolu gözlerle kızın kafasını ezerken Laçin panikle çığırdı  oğlanın adını.
"Özden!"

Irkilerek yerde kanlar içinde yatan korkunç yaratığın üzerinden doğru Özden.
Uluma sesleri artıyor ileride belli belirsiz bir iri beden daha seçiliyordu şimdi.
Bir yaratık daha vardı ve uluyarak üzerine geliyordu.
Yerden bir kaya daha alıp son gücüyle bağırdı Özden.

Laçin,Özden'e koşuyordu.
Özden ise sis perdesinin arkasındaki korkunç yaratığı öldürmek üzere elinde bir taşla son sürat üzerine koşuyordu.