ARAFTA KALAN KANATLAR (+18)

2.İNTİKAM'IN ACI YÜZÜ

Bölümleri çok mu kısa yazıyorum? Eğer bölümleri uzatmamı istiyorsanız lütfen buraya yazar mısınız?

Yorumlarınızı bekliyor olacağım

İyi okumalar güzel insan!

2.BÖLÜM - İNTİKAM' IN ACI YÜZÜ -

Derin bir nefes alıp yürümeye başladım. Arabanın yanına geldiğimde valizleri bagaja yerleştirdim ve şöför koltuğuna oturup arabayı çalışır hale getirdim. Arabayı sürmeye başladığımda beklediğim kişiden mesaj gelmesini bekliyordum ki bunu düşündükten 2 dakika sonra telefonum titredi

Alperen: İstediğin şeyler Isparta da hazır Dilan.

Mesajı okuduktan sonra yüzümde tatminkar bir gülümseme oluştu. Bu gülümseme bir yandan da tehlikeli bir gülümsemeydi.

Dilan:Sağol koçum

Cevabı yazdıktan 1 dakika sonra alperen mesajımı cevapladı

Alperen: Ne demek soğuk nevale isteğini söylemen her zaman yeterli

Bana soğuk nevale demesine göz devirerek telefonu kapatıp yan koltuğa attım.

Alperenle karşılaştığımız zaman ailecek onlara yemeğe gitmiştik çünkü onun babasıyla benim babam yakın arkadaştı ve ortak bir iş yapmayı planlıyorlardı. Alperenle orada tanıştıktan sonra hiç iletişimimizi kesmemiştik.

Kardeş gibiydik. Yeri geldiğinde o benim abim oluyordu. Yeri geldiğinde ise ben onun ablası oluyordum. Alperen sadece kamer ve beni severdi. Annem ve babamı neden sevmediğini sorduğumda beni hep geçiştirirdi bende bunun altında birşey aramazdım.

Alperenden istediğim şeyler ise işkence aletlerim, silahlarım, cephanelik, teknolojik aletlerim ve ses dinleme cihazlarım. Bunlar önceden benim yanımda, evin garajında duruyordu ama annem ve Kamer rahatsız oldukları için alperene göndermiştim ve eğer onları kaybedeceği taktirde öldüreceğimi söylemiştim. Onlar benim çocuklarım gibiydi.

Alperenin' de götü yemediği için bebeklerimi saklamıştı. ( yazardan not: Alper sana aşığım çocuğum )

O işkence aletlerini bana kimin aldığını çok iyi hatırlıyordum.

Onları bana babam almıştı. Teknolojik aletler ve ses dinleme cihazları bana aitti. Hepsini kendi ellerimle, kendim için yapmıştım.

Bunlar bana ıspartada lazım olacaktı. Isparta da kısa bir süre kalacaktım. Sonra ise İstanbula geçecektim.

Silahlar ve cephanelikleri istememin nedeni ailemin katili olan adamın Isparta' daki depolarını patlatacaktım.

Onun kim olduğunu bulmaya çalışmıştım fakat sadece sahip olduğu mal varlıklarını bulabilmiştim. Bu bile bana yetmişti. Şu anlık onun kim olduğunu bulmaya uğraşmayacaktım o benim ayağıma gelecekti.

Oda benim gibi çok iyi korunuyordu. O beni tanımıyordu. Bende onu tanımıyordum. O elimde hangi kozların olduğunu bilmiyordu ama ben onun elinde hangi kozların olduğunu biliyordum.

Mal varlıklarını elinden aldıkça sinirden çıldıracaktı ve hata yapmaya başlayacaktı. Her gittiği yerde bana iz bırakacaktı.

Ama o bana iz bıraktığını bilmeyecekti. Öfkesi ve hırsı gözünü o kadar köreltecekti ki kendini kaybedecekti.

Babam beni bir kurda benzetirdi. Beni neden kurda benzettiğini sorduğumda cevap vermezdi. Şimdi neden beni bir kurda benzettiğini anlıyordum. Karda iz sürüp izimi belli etmezdim. Avıma sessizce yaklaşıp onu yakalardım ve çırpınışlarını kale almazdım. Mantığımla ve iç güdülerimle ilerlerdim.