Nakauwi din agad ako ..dahil Minor Injuries lang naman daw ang natamo ko...thank God!........ hindi ko pa rin kinakausap si Claire. ...malakas ang kutob ko na niloloko nya ko.........
Dalawang araw din akong nagpahinga sa bahay, and now I'm happy dahil makakapasok na ulit ako sa school.
When I entered the room. .. I saw Yssa and her Friend staring at me... kumaway ako sa kanila saka ako naglakad papalapit....tumabi ako kay Yssa at hinarap sya..."Good morning Yssa!!" Buong galak na bati ko...... "Good morning...buti nakapasok ka na....balita ko naaksidente ka raw? Pasensya na ha hindi ako nakadalaw" sab ini Yssa "Its ok ! Malakas n ulit ako oh!!! Hahahaha!" ........
Nakinig kami sa lahat ng discussion ng Teachers Pansin ko ang bawat paglingon samin ni Claire pero para namang wala lang sa kanya..... Ni hindi manlang nya ko tinanong kung may masakit pa ba sakin.... ......
Sabay kaming naglunch ni Yssa ...marami syang shinare na notes .... ......
Cassandra's P.O.V
Nandito kami ni Miguel at Missy ngayon sa Flower garden ...3 araw na nung makabalik sya sa school at ngayon...mukang bumalik na ang pagiging High nya. "Missy bili ka na ng Bubble Gum!!haha !Masama na timpla ni Yssa!!" Pang-aasar nya "bakit si Missy pa uutusan mo ?boss ka ba?" Sarcastic na tanong ko sa kanya "Oo bakit??" Pang-iinis pa nya lalo ....akma ko syang babatukan "Tama na yan Mga bata!!" Parang nanay na suway samin ni Missy ,nagtawanan naman kami.... Kaming tatlo na ang naging magkakabarkada mula nung magkaayos kami ni Miguel. ...... Busy naman kasi lagi si Carl.....
"Tara na nga uwian na! Nagagalit na si Nanay! Hahaha! " pag-aaya ni Miguel.....Masaya akong umuwi sa araw na to......... humiga na ako sa Kama at hinintay ang tawag ni Lola......pero isang oras na ang lumipas ay hindi pa rin sya tumatawag na usual nyang ginagawa....... tumingin na lang ako sa ceilings at inimagine ang masasayang nangyari sa Amin ni Miguel.....
Close na kami ngayon tulad ng dati.....
Inilabas ko ang phone ko at hinanap ang picture na sinend nya sakin nung isang araw.....tiningnan ko yon ng mabuti.......Ang gwapo gwapo nya.... ang ganda ng mga asul nyang mata,ng makinis nyang muka,ng manipis nyang labi.....ang matamis nyang ngiti....hayyyyyyyyysssshhh!!Ano ba yan !!! Casandra! !maglubay ka nga!! Hindi pwede ok ?! Itinatak ko yon sa isip ko bago ako nakatulog...........
Maaga akong Gumising dahil nung Isang araw ay nalate ako....... nakangiti akong pumasok ng room.... tumabi agad ako kay Missy at nakipagchismisan.... "Oyyy! Nagawa mo ba yung Assignment sa English?" Tanong ko agad sa kanya "hindi nga ehh" paktay !!! Hindi ako makakakopya sa kanya "nakakaloka!!!" Yun na lang ang naging reaksyon ko ....namomoblema kaming dalawa ngayon...ayaw pa naman ni Miguel magpakopya sa English........"[GOOD MORNING VLU STUDENTS!! WE ARE CALLING YOUR ATTENTION! !PLEASE GO HERE ON OUR GYMNASIUM! WE HAVE A VERY IMPORTANT ANNOUNCEMENT! ]" biglang sabi nung announcer "Ayan !!hindi makakapagklase si Maam" tuwang tuwang sabi ni Missy ......
Lumabas kami paputang Gymnasium. ...hindi ko maintindihan ang nadaramdaman ko.....Dapat natutuwa ako dahil walang English Class ...pero bakit Para akong kinakabahan?
Pagdating namin sa Gymnasium. ..Magkatabi kaming naupo ni Missy ,Si miguel naman ay katabi Si Carl....... Lalo pang Tumindi ang kaba ko ng dumating ang dean na parang may malaking pinoproblema....... luminga ako sa paligid ...pero wala akong nakitang presensya ni Gab...... ano bang nangyayari?.....
"VLU STUDENTS ....A NEWS CAME TO US THIS MORNING....." Gumagaralgal ang boses ng dean habang mabagal na sinasabi ang mga salitang yun "PRESIDENT ESPERANZA VILLA LUNA DIED ......... BEACUSE OF A SUDDEN HEART ATTACKED" parang nanlambot ang tuhod ko ...... Hindi ko na maramdaman ang mga kamay ko ....kusa akong napaupo...at humagulgol sa pag-iyak kasabay ng Pag-iyak din ng Mga Students ..... ayaw tanggapin ng utak ko ang lahat ng sinabi ng dean......... baka nagbibiro lang sya.....hindi pwede....hindi pwendeng mawala ang lola ko.....
"THE VILLA LUNA FAMILY ARE EXPECTING US TO BE THERE..... THE BURIAL WILL BE HELD AT THEIR MANSION..... KAYLANGAN NATING TUMULONG SA PAG-AASIKASO NG MGA MAKIKIRAMAY....... ALL OF US WILL WEAR WHITE CLOTHES BECAUSE BLACK IS ONLY FOR THE PART OF THEIR FAMILY..... MAGSIPAGHANDA NA KAYO....THE FLAG OF OUR SCHOOL WILL BE IN HALF!" ....
No! This can't be true....Hindi patay ang lola ko!! NO !! tumayo ako sa chair at saka tumakbo ......kita ko ang pagsunod sakin ni Missy ....pero hindi ako pwendeng magstay dito...... Mabilis akong tumakbo palabas ng school at Sumakay ng taxi pauwi ng Family House......... tuloy-tuloy parin sa pagbagsak ang mga luha ko....... pagpasok ko .....Tumambad din sakin ang mga Umiiyak na Maids ,lumapit sa akin ang isa "Ma'am Sandra!! Wala na po si Madam Esperanza! " umiiyak na sabi ng maid "NO!! HINDI YAN TOTOO!!! THATS FAKE NEWS !!!HINDI PATAY ANG LOLA KO!!!!" Sigaw ko sa kanya...at hadali akong umakyat ng kwarto ko.....kinuha ko ang Picture ni Lola sa may Lamp st saka ko yon niyakap........... dahan-dahan akong napaupo sa Sahig at Inilabas ang Lahat ng sakit na kanina pa gustong kumawala sakin "LOLA!!!!!!!!!!!!! "
Ilang minuto pa ang lumipas at nakita kong tumatawag sa akin si Lolo Arthur "Hello po lolo?" Humihikbi pagsagot ko...narinig ko ang pag-iyak nya kaya napahagulgol nanaman ako "[Apo ..... Cassandra....Wala na ang Lola mo..........pumunta ka na dito.....kaylangan ka ng kuya mo.....kaylangan kita.....]" lumakas ang pag-iyak nya.. "Lolo....Hindi ko po kaya...... lolo....." sagot ko "[Kaylangang Nandito ka......Apo ko..... Gusto ng Lola na nandito ang Apo nya....]" tuloy pa rin sa paghagulhol si lolo.....ibinaba na nya ang linya...kaya naghanda na ko.....hindi ako makapaniwala...... ang pagpunta pala ni lola dito noon ang huling beses ko syang makakausap........
Nanginginig ang mga tuhod at kamay ko habang lumalakad ako papasok ng Mansion ,kanina nakita ko na sa labas ang mga sasakyan ng mga Estudyante kaya sigurado akong nandito na sila...... nang makapasok ako ay kita ko ang pagtingin sakin ng lahat ...pati na ni Miguel....... "Why is she wearing black?? Hindi ba sya nakinig kanina?..so papansin talaga..." rinig kong reaksyon ni Claire..pero dumetsyo lang ako ng lagad....... Sumalubong naman sakin si Sir Tan "Ms.Chan.... Family of President Esperanza are the one whose about to wear black, not us" pagpigil nya sakin "Please lang po ..tumabi kayo sa dadaanan ko at baka mabuwal na lang ako dito...." tumabi naman sya.... nang makita ng dean na lalapit ako kay lolo ay nagbalak pa syang sumabay pero hinarang sya ng mga gwardya namin .... tumingala sakin si Lolo at walang ano-ano'y niyakap ako "Wala na sya!!!! ANG ASAWA KO!!!" Palahaw nya ....napahagulgol nanaman ako habang nakadukdok sa balikat nya..... "OMYGOSH niyakap pa sya ni C.E.O" chismisan ng mga nanonood "Apo ....ang kuya mo nandon pa rin sya sa tabi ng kabaong ng lola mo....puntahan mo muna sya....." bulong sakin ni Lolo.....
Tumango naman ako...at kumalas sa yakap nya......
Ang hirap harapin ng mga umiiyak ..... napakasakit ng nararamdaman ko ngayon....wala na kong paki kahit malaman man nila na Villa Luna ko.....
Dahil tulad ng pangako ko kay lola..... Wala na kong hihilingin pa kundi ang mapabilang sa pamilyang ito....
; (
YOU ARE READING
NEVER FORGET
RomanceMag-kaibigang pinaglayo ng tadhana, muli bang matatagpuan ng kanilang mga puso ang isa't isa? O ang lahat ng ito ay mababaon na lang sa limot? samahan nyo si Miguel at Casandra na hanapin ang daan pabalik sa nalimot nilang Pag-ibig.... (donny pangil...
