"Efendim hyung?"
"Oturun şöyle."
Luhan ve Minseok sessizce koltuğa otururken Kris konuşmaya devam etti.
"Luhan Minseok'un evine geri dönemezsin."
"Ne?!"
"Şöyle ki seni oraya göndermemiz tehlikeli."
"Minseok'un tek başına eve dönmesi de tehlikeli hyung! O Jongdae bozuntusu Minseok'umu istediğini söyledi!"
"Biliyorum ama yine de mantıksız şeyler de var bunda Luhan. Senin bile Minseok insan olduğun için görüşmen tehlikeli iken, onun Minseok'u istemesi..."
"Bunu ben de anlayamıyorum, Suho'yu severken birden bire ne oldu da benim Minseok'uma sardı!"
diye bağırdı Luhan.
"Jongdae asla tam anlamıyla kimseyi sevmez."
diye ekledi Suho ardından konuşmaya devam etti.
"Onun derdi daha farklı şeyler, zarar vermek, sürüsüne katmak ve benzeri..."
"Bekle sen ne dedin?"
diye sordu Yeol.
"Sürüsüne katmak."
"Bu durumda sürüsüne katmak istediği parça, Luhan mı yoksa Minseok mu?"
diye sordu Yeol ardından başka bir şey demeden odasına çıktı.
"Ne saçmalıyor bu çocuk... İkiniz de çok tuhaf konuşuyorsunuz! Kendimi aptal gibi hissediyorum!"
diye çıkıştı Kris.
"Hayatım sadece biraz fazla şey biliyoruz, merak etme her şey zamanı gelince ortaya çıkacak."
diyerek Suho Kris'i sakinleştirmeye çalıştı ve o anda Minseok'un telefonu çalmaya başladı.
"Alo?
...
Efendim anne?
...
Ah tamam..
...
Biz hallederiz merak etme.
...
Evet, evet.
...
Sorun değil.
...
Görüşürüz."
"Bir sorun mu var?"
"Yo, hayır, sadece eve geç geleceğini bildirdi. Arkadaşlarıyla yemeğe çıkacakmış. Muhtemelen bizi baş başa bırakabilmek için..."
dedi Minseok. Luhan ise bunu duyar duymaz Kris'e baktı.
"Hyung, cidden gidemez miyiz? Hem babam Minseok'u burada istemiyor biliyorsun."
"Babamız şu an burada değil ama."
"Sahi nerede?"
"Annemizle birlikte yine bir şeyleri halletmeye gittiler."
"Anladım, ama bu bizim burada durmamızı gerektiren bir şey değil, hem Minseok'un her türlü eve dönmesi gerek değil mi? Benim de ondan ayrı olmamam gerektiğine göre..."
"Pekala ama o zaman biz de gelelim."
"Ne?! Nereye geliyorsunuz ya?!"
"Koruma amaçlı..."
