Luhan ikinci seçeceği seçerek derin bir nefes aldı ve suratına sevimli bir gülücük kondurup ağacın arkasından Minseok'a baktı.
"Merhaba Minseok."
Minseok Luhan'ı karşısında görünce adeta şok olmuştu.
"Luhan?"
"E-evet benim."
"Burada ne yapıyorsun?"
"Ben.. şey ben.. Ben sadece her zamanki gibi yıldızları izliyordum."
Minseok Luhan'dan bu cevabı alınca kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı.
"İyi de yıldızlar gözükmüyor."
"Şeyy zaten ben de o yüzden ağaçtan iniyordum ki dengemi kaybedip yere düştüm."
"Ah anladım, iyi misin?"
Luhan kafasını evet anlamında hızlıca birkaç kere salladı, ama aslında hiç iyi hissetmiyordu, fazlasıyla heyecanlanmıştı ve kalbi az öncekine göre daha da hızlı atıyordu.
"B-ben gitsem iyi olacak..."
diyerek Luhan bir adım attı ve yere düştü.
"-Lanet olsun, lanet osun, şimdi neden böyle düştüm ki ah!-"
"Luhan? Sen iyi olduğuna emin misin?"
Luhan hemen ayağa kalkıp kafasını salladı.
"İyiyim iyiyim kesinlikle çok iyiyim."
diyerek gülümsedi, ardından burnunun kanamaya başladığını hissetti.
"Yani şey burnumun kanaması dışında cidden iyiyim!"
Minseok Luhan'nın burnunun kanadığını görünce hemen odasına girip peçetelerini alıp evinden dışarı fırladı. Luhan ise hala şaşkın bir şekilde orada öyle dikiliyor kazağına burnunu siliyordu. Minseok koşarak Luhan'nın yanına gitti ve eline aldığı bir selpakla Luhan'nın burnunu sıkıp kafasını geriye attı. Luhan'nın bedeni bu duruma tepki vermeye başlamıştı.
"Luhan sen iyi olduğuna emin misin?"
Luhan "Evet evet çok iyiyim." derken Minseok'un elinden peçeteyi aldı ve kendisi burnunu sıkmaya devam etti.
"Sen eve girsen çok iyi olur Minseok. Ben de şimdi hemen kendi evime gideceğim."
"Buraya yakın olmalısınız, seni bıraksam içim daha çok rahat eder. Yolda bayılacak gibi bir halin var çünkü."
"Hayır, hayır, hiç gerek yok. Zaten biz ormanın içinde yaşıyoruz."
"-Ne ormanın içinde mi yaşıyoruz?! Ne saçmalıyorum ben bir de kurt adam olduğumu da söyleyeyim bari tam olsun!-"
"Ormanda mı?"
"E-evet, şey büyük babalarımızdan kalma bir ev var da orda, annemler bırakamıyor.. Çok büyük ve güzel bir ev."
"Tehlikeli değil mi?"
"Hayır hayır, tamamen güvenli bir alana yapılmış, hiç manzara tablosu görmedin mi sen?"
"Ah anladım."
"Benim cidden gitmem gerek Minseok, eve girsen iyi olacak."
Minseok tamam anlamında kafasını sallayıp Luhan'nın boştaki eline peçeteleri tıkıştırıp evine yöneldi.
"İyi geceler Luhan."
"İyi geceler."
Minseok eve girer girmez Luhan arkasına dönüp ormana doğru hızla koşmaya başladı.
