Simay iki saat sonra çığlıklar atarak uyanmıştı. Annesi sesini duyup yanına gelmişti.
-Neden çığlık attın kızım ? Noldu?
+Hiiç.. Hiçbir şey olmadı annecim sadece kâbus gördüm de . O kadar yani
-Anlat bakalım ne gördün?
+Boşver annecim sen işine bak.
Simay gördüğünü günlüğüne yazmaya karar verdi belki de bu bir şeyin işaretiydi.Simay günlüğünü almak için çekmeceyi açtı, fakat çok garip bir manzara ile karşı karşıyaydı. Günlüğü çekmecede değildi. Fakat siyah bir kağıt vardı eline alıp incelerken kağıdın üstünde "kapalı tabutlar sırları saklar fakat onunki açık.." yazıyordu. Simay'ın aklına direkt 12 yaşında hayatını kaybeden arkadaşı Ecrin geldi.Simay korkmaya başlamıştı. Yaşadığı onca şeyden sonra acaba başına neler gelecekti. Simay hemen ayağa fırladı ve Edanaz'ın evine gitti . Edanaz kapıyı açınca Simay "Sana anlatmam gereken şeyler var "diyerek içeri girdi. Başından geçen her şeyi anlattı. Edanaz "Ecrin?" Simay Ecrin'den de biraz bahsetti. Edanaz 2-3 dakika diyecek laf bulamadı. Simay:
-Şu olayları bir kenara bırakıp bizimkileri çağıralım mı?
+Tamam ara hepsi gelsinler en azından biraz kafa dağıtırız.
Simay arkadaşlarını aradı ve hepsinin gelmesi sadece 10 dakika sürdü. Biraz oyun oynadılar. Bir ara oda da ki aynaya bir şeyler oldu fakat Simay'dan başka kimse görmedi ve Simay'da çaktırmadı. Sıkılınca dışarı çıktılar.Nilay , Seda, Nazlı, Ceren, Öykü,Beyza,Miray,Edanaz ve Simay dolaşmaya başladılar. Fakat bugün aralarında Aleyna yoktu. Çünkü Aleyna hastaneye gitmişti. Sabah kendini iyi hissetmiyordu. Hastaneye gidip geldikten sonra biraz uyudu ve uyandığında yastığının altına bir şey olduğunu farketti . Bir zarf vardı zarfın içinde ki kağıtta "Artık zaman duracak" yazıyordu. Aleyna biraz korkmuştu. Yoksa o da mı lanetlenmişti! Biraz daha uyumaya ihtiyacı olduğunu anladı ve tekrar yattı...
