SUKE

Huzurla Uyu

 Beni düşüncelerimden ayıran yine o olmuştu. Pencereden dışarıya dikkatli baktığımda evime geldiğimizi anladım.

‘’Ama saat çok geç olmuş. Ve anahtarım yok. Yağmur’u uyandırırsam beni öldürebilir?’’

‘’Ne yapmak istersin?’’

‘’Beni bir otele bırakabilir misin?’’

 Cevap vermeye gerek duymadan arabayı sürmeye başladı. Bir süre gittikten sonra depo görünümlü evinin önünde durduk. Kapıyı kumandayla açtı ve arabayı içeri soktu. Arabadan inip amaçsızca etrafa bakınırken konuşmaya başladı.

‘’Yukarı çıkıp üzerini değiştirebilirsin. Dolabımdan birşeyler giy. Aç mısın? Dürümlerden sonra saçma oldu. Pardon.’’

‘’Teşekkür ederim.’’

 Yukarı çıkıp kıyafetlerimden kurtuldum. Dolabından bol bir baksır ve tişört alıp üzerime geçirdim. Biraz bencillik edip nerede yatacağını umursamadan yatağa girdim ve uyumaya çalıştım. Kendimden geçmek üzereyken tıkırtılarını duydum. Sanırım o da üzerini değiştiriyordu. Onu izleme isteğime direndim ve gözlerimi açmadım. Işık kapandı ve yatağın diğer tarafında bir çökme oldu. Beraber mi uyuyacaktık? Sanırım uyuduğumu düşünmüştü. Elini belime atmasından bunu çıkarmıştım. Beni kendine çekti ve kafasını boynuma gömdü. Karşı koymadım. Uyku ve uyanıklık arasında ki o yerde çenemi yine tutamadım ve aklımdan geçeni ona söyledim.

‘’Mezuniyet gecemde... Beni mutlu etmiştin. Ve sana gülümsedim.’’

‘’Biliyorum.’’

‘’Peki neden sana hiç gülmediğimi söylüyorsun?’’

‘’Ben bana sürekli gülümsemenden bahsediyorum.’’

‘’Bunun için hep mutlu olmam gerekir.’’

‘’Seni mutlu edebilirim.’’

‘’Sana güvenmiyorum.’’

‘’Güvenmene ihtiyacım yok.’’

‘’Peki ihtiyacın olan şey nedir?’’

‘’Şşşş... Uyu.’’

‘’İyi geceler.’’

‘’İyi geceler Suke.’’

 Sabah uyandığımda yanımda olmamasından ve gitmesinden korkarak uykuya direniyordum. Gözlerim kapanmaya başladığı an güçlükle tekrar açıyordum. Karnımı okşayan elinden onunda uyumadığını anlamıştım. Konuşmak için derin bir nefes aldım ama parmaklarını dudağıma götürerek buna engel oldu.

‘’Bu anı mahvetme.’’

 Yüzümü ona çevirdim.

‘’Mahvetmeyecektim. Sadece korkuyorum.’’

‘’Benden korkuyor musun?’’

‘’Hayır. Senden değil. Gitmenden.’’

‘’Sen istediğin sürece hayatında olacağım Suke. Sen izin verdiğin sürece. Sen gitmemi isteyene kadar yanıbaşından ayrılmayacağım.’’

‘’Ama daha önce gittin. Ben hiçbir zaman senin gitmeni istememiştim ki?’’

‘’Çünkü sana zarar veriyordum. Ve bana hissettirdiklerin beni korkutuyordu. Beni değiştiriyordun. Anlık bir karardı ve aptalcaydı. Seni bıraktığım için çok pişmanım Suke. Beni affedebilecek misin?’’

 Son söylediğiyle dudağı dudağıma çarptı. İrkilerek kendimi geri çektim ama engel oldu.

‘’Cevap ver.’’