VA'VİA

🍀1🍀

Keyifli okumalar..

Karşımdaki duvara bakıyordum hiç duygu barındırmayan gözlerim ile. Kan vermiş ve sonuçları bekliyorduk. Daha doğrusu ben hastane koridorunda tek başıma bekliyordum .Ailem olan şerefsizler burada beklememi istemişti onlar  ise diğerleri ile bir üst katta herhangi bir odadaydılar. Siz olan olayları bilmiyordunuz değil mi ? Bana da kısaca bir özet geçmek düşer o zaman .

Bugün öğle arasında sınıfımda oturmuş ders çalışıyordum .Ders çalışırken gelen nöbetçi öğrenci beni rehber öğretmenin çağırdığı söyleyip gitmişti. Bende hemen hocanın yanına gittim ve odaya girdiğimde hiç görmek istemediğim gereksizleri gördüm .Ben onları beş aydır görmüyordum ve çok mutluydum .Mutluyum dediğime bakmayın bana mutluluk pek uğramaz en azından vücutum mutlu diyebiliriz şiddet görmediği için .

Neyse başladılar konuşmaya işte hastaneden aramışlar 17 yıl önce bebekler karışmış falan .Çokta dinlemedim .Okuldan çıkmış ve hastaneye gelmiştik .Diğer aile önceden kan vermiş ve doktorun olduğu kata çıkmışları bile .  Ben ve gereksiz babam da kan verince odadan çıkmıştık .Koridarda doktorun odasına çıkmak için  asansöre ilerlediğimde  biri kolumu tuttu. Tutan kişiye bakınca gereksiz babam olduğunu gördüm .Başımı 'ne var 'anlamında salladım .

''Nereye böyle sen burada durup bizi bekliyorsun .Senin yüzünü görmek istemiyorum''demişti. Pekte umrumda değildi açıkcası bende onun yüzünü görmek istemiyordum .İkisinden de iğreniyordum . İkisi üst kata çıkarken ben bizden kan alınan odanın karşısındaki koltuğa oturmuştu.

Size olayı kısaca anlattım geldiğim konum buydu. Bir süre sonra bizden kan alan hemşire beni görünce yanıma doğru gelmeye başladı .

''Canım sen neden buradasın .Sonuçlar açıklandı .Hadi gel seni doktorun odasına götüreyim .''dedi .Ayağa kalkıp sweatimin şapkasını kafama geçirdim .Bu sayede yüzüm gözükmüyordu. Asansöre binmiş ve bir üst kata çıkmıştık .Kapının açılması ile kulağıma bağırış sesleri gelmeye başlamıştı. Gereksiz babam ve bir adam kavga ediyordu. Adamın yanındaki kadına bakınca kalakaldım .Kadın ile birbirimize çok benziyorduk .Sonuçların ne çıktığını anlamıştım .Ben tam 17 yıl önce yapılan bir hata yüzünden  hayatı mahvolmuş bir kızdım . Hemşire ilerlemeye başlayınca kolundan tutup onu durdurdum .Neden tartıştıklarını duymak istiyordum .

''BENİM ÖZ KIZIM BENİMLE GELİCEK DEDİM SANA ''dedi Babam gereksizi .

''SANA BALCAYI VERMEM .17 YILDIR BENİM KIZIMDI BENİM KIZIM OLARAK KALACAK ''dedi adam .

Anlamıştım ne için kavga ettiklerini .Diğer kız yüzünden kavga ediyorlardı .Diğer kızı arada gözlerim kadına sarılmış ağlıyordu o an bir şey oldu ve göz göze geldik .Saçlarımız aynı renkti ve çok tatlı ve masum duruyordu. Beş yıldır hiçbir duygu barındırmayan yüzümde bir duygu belirdi o an .Sevinçliydim o kızı korudukları için sevinmiştim çünkü benim yaşadıklarımı yaşamayacaktı umarımda yaşamazdı .Kız bana bakmaya devam ediyordu ona küçük bir gülümseme gönderip asansöre tekrar bindim .Hemşirede benimle beraber binmişti .Bana hüzünlü gözler ile bakıyordu .Ona da küçük bir gülümseme gönderdim .Alışkındım ben yok sayılmaya ve bu beni üzmüyordu .Yalnız olmayı seviyordum  ya da sevmeyi öğrenmiştim .

Asansör durunca hastanenin çıkısına doğru yöneldim .Birden durup hemşireye baktım .

''Olurda biri sorarsa nereye gittiğimi hiç bir şey söyleme beni hiç görmemiş gibi davran olur mu ?'' dedim. Hemşire bana minik bir gülümseme ile başını  salladı .Kısık bir sesli 'teşekkür ederim' dedim ve hastaneden dışarıya çıktım  .

Benim hayatım hep böyle geçmişti ve ben alışmıştım. Bir süre sonra ben bu hayatta yaşayamam demiş ve çekip gitmiştim (Va'via)  tek kişilik olan hayatıma ve ben böyle iyiydim. Mutlu değildim sadece iyiydim . Bu benim hikayem sizi de hikayeme beklerim .  

BÖLÜM SONU 

Nasıldı ?

Kızımızın adını söylemedim ama diğer bölüm öğreneceğiz ..

Hikayeye giriş olduğu için bu kadar kısa diğer bölümleri daha uzun yazmaya çalışacağım.

Diğer kitabım Sayerlerin hayatına bir göz atarsanız çok sevinirim.