Curse me #2 (Dutch Dramione Harry Potter)

2. liefde

Draco pov

Ik kijk om me heen alles gaat zo snel. Ze ligt levenloos op het bed. Ik schud haar door elkaar maar ze wil niet wakker worden. Ik kijk naar Molly en Lisa die ook aarig aan het stressen zijn. 'Wat moet ik doen!' Roep ik uit. Molly kijkt naar Lisa en bijt op haar lip. 'Draco ik denk dat je maar beter even weg kan gaan.' Zegt Molly.
'Ik blijf bij haar!'
'Draco je kunt niets doen! Je staat hier alleen in de weg!' Roept Molly. Ik laat voorzichtig de hand van Hermelien los. Nu pas voel ik hoe veel pijn hij doet. Maar dat zal me een worst wezen. Ik maak me veel meer zorgen om het feit dat dit misschien wel de laatste keer is dat ik haar hand aanraak. Nou, terwijl ze levend is dan. 
Ik zit op de gang tegen de muur. Alle beelden van vanavond schieten door mijn hoofd. Al die verschrikkelijke pijnlijke beelden. De tranen lopen over mijn wangen. Ze mag niet gaan! Ze kan me niet achterlaten! Ik wil haar niet kwijt! Ze is alles voor me! Was ik het maar geweest en niet zei! Was ik maar nooit in het bos naar haar toe gegaan. Had ik in de trein maar nooit contact met haar gehad. Dan leefde ze nu nog.
Daar zit ik dan, twee uur lang op de gang. Tot de deur open gaat. Molly komt met een bezweet gezicht naar buiten. 'Je kan komen Draco. Ik moet je alleen waarschuwen...ze...ze is nogal zwak.'
'Dat maakt me niet uit!' Zeg ik en ik spring op. Ik loop snel langs Molly naar het bed. Gelukkig is al het bloed verdwenen. Maar dan kijk ik naar haar gezicht: zwarte aderen overal. Zelfs haar armen en handen. 'Nee...' fluister ik. Dit kan niet! dit mag niet! Na alles wat we hebben doorstaan! Nee!
'Draco, we hebben dit nog nooit eerder gezien. Het lijkt op sterke zwarte magie.' Zegt Lisa.
'Je kunt er niets aan doen...he-heeft het haar hart...haar hart...' ik slik, '...heeft het haar hart al geraakt?'
'Nee.' Zegt Molly, 'bijna over heel haar lichaam maar haar hart is de enige plek die nog gespaard is... Draco had jij dit niet ook?'
Ik knik, 'er is maar één ding dat tegen de allersterkste magie op kan: Liefde. Dat is waarom Harry niet dood ging. En dat is waarom ik hier nu sta.' Een traan rolt over mijn wang.
'De aderen waren toch net weg?' Vroeg Lisa twijfelend.
Ik knik.
'Hoe kunnen die ooit weer terug gekomen zijn?' Vraagt Molly.
'Ik heb geen idee.' Zeg ik, 'maar haar hart had het allang moeten begeven.'
'Ze vecht voor haar leven.' Zegt Molly.
'Nee, ze vecht voor de liefde. En zoals je net al zei kan geen enkele magie daar tegenop.' Zegt Lisa.
Ik weet het niet. Ik pak haar hand.
Dan heel even bewegen haar oogleden. Word ze wakker!?
'Draco...'

Sorry kort hoofdstuk!