Curse me #2 (Dutch Dramione Harry Potter)

14.Mama!

Ron pov

Na ongeveer twee uur was Hermelien weer bij gekomen. Iedereen was zich dood geschrokken.
Hermelien ook. Ze had besloten dat ze geen minuut langer wilde blijven. Ze is gewoon bang. Mijn moeder probeert haar hier te houden, maar ze weet ook wel dat Hermelien te oud is om te commanderen. De laatste tijd zit ze alleen nog maar op haar kamer. Ook heeft ze steeds nachtmerries en word ze steeds gillend wakker.
Kon ik maar wat voor haar doen. Maar dat kan ik niet.
Ik geef om haar en zou alles doen om haar weer als de oude Hermelien te laten worden. Maar ik weet niet hoe...

Mijn familie heeft de zorg van de kleintjes een beetje op zich genomen sinds het zo slecht gaat met Hermelien. Met Lasina gaat het nog redelijk, maar Scorpius laat ze helemaal aan zijn lot over. Ik vind het zo sneu voor die kleine. Hij was altijd al Hermelien haar favorietje en nu laat ze hem stikken. Er gaat geen dag voorbij dat ze niet naar hun moeder vragen. Ze zijn al bijna een jaar en zijn super nieuwsgierig.

Het duurt nu al bijna twee weken gelukkig komt Draco volgende week thuis voor de kerstvakantie.
Maar zo lang kunnen we niet wachten. Ik moet iets doen. Na een tijd besluit ik Draco een brief te schrijven. Hij moet weten wat er speelt. Anders zal er niets veranderen als hij weer weggaat:

Beste Draco,
Je wil echt niet weten hoe de situatie hier met Hermelien is. Het begon allemaal. Toen ze rare hallucinaties kreeg. Sinds die avond kan ze geen nacht meer slapen zonder dat ze gillend wakker word. Ze sluit zich constant op in haar kamer. Ze verwaarloosd die kleintjes gewoon. Scorpius heeft Hermelien al bijna een week niet meer gezien. Hij is verschrikkelijk verdrietig.
Mijn moeder probeert haar hier te houden maar ze wil naar huis. Ik geloof dat het haar allemaal een beetje te veel word. Het enige wat ze wil is dat je terug komt.
Ze is geloof ik super bang geworden sinds die avond. Daarvoor ging alles nog goed. Ze hallucineerde over dementors, met bloed geschreven teksten en de dood. Ik hoop dat jij hier raad mee weet.
Groetjes Ron.

Hermelien pov

'Hermelien weet je zeker dat dit een goed idee is? Kun je niet beter hier blijven?' Vraagt Molly hoopvol.
'Ik wil gewoon weg...' zeg ik terwijl ik nog een kledingstuk in mijn koffer gooi.

'Maar Hermelien is dat wel verstandig? Afgelopen week ging het ook niet al te best.'

'Molly ik kan best voor mezelf zorgen, ik ben negentien. Het komt wel goed.'

'Zal je de kleintjes niet hier laten?' Vraagt Molly voorzichtig.

'Nee, natuurlijk niet!'

'Maar nogmaals de afgelopen weken ging het helemaal niet goed. Je hebt helemaal heen aandacht aan ze besteed. Wat als dat weer gebeurt'

'Dat gebeurt niet Molly.' Zeg ik rustig terwijl ik mijn koffer dicht rits.

'Hermelien ik kan je niet laten gaan! En het is al zeker geen goef idee als je Lasina en Scorpius mee neemt! ' Zegt ze nu bezorgd.

'Het zijn míjn kinderen! Ik ben oud genoeg om zelf te beslissen! Ik ga!' Ik pak mijn koffer en verschijnsel naar de woonkamer. Molly achtervolgd me meteen.
'Alsjeblieft Hermelien!' Roept ze uit.

'Molly hou op! Je bent mijn moeder niet!' Flap ik eruit. Meteen hou ik mijn mond. Ik heb haar gekwetst.

'Oke prima, ga maar.' Zegt ze terwijl ze naar de keuken loopt. Ron en kijkt me raar aan vanaf de bank. Snel pak ik de kleintjes.
'Kom we gaan naar huis.' Zeg ik. Scorpius komt op me afgerend. 'Mama!' Hij knuffelt me. Tranen lopen over mijn wangen. Ik heb er zoveel spijt van dat ik ze heb genegeerd. Ook Lasina komt op me afstormen.
We knuffelen even en dan verschijnsel ik naar huis.