Hermelien pov
De dood... dementors...Voldemort...verderf...dood...kinderen...Voldemort...bloed....NEE! dood... dementors...bloed...de kinderen... HELP! bloed... dood...NEE! NEE! NEE!
Gillend kom ik overeind uit bed. Draco ligt nog te slapen. Vreemd normaal slaapt hij heel licht.
Ik voel me raar alsof ik zweef.
Ik schud aan Draco zijn schouder. Het verbaast me trouwens hoe rustig en sereen ik mezelf voel. Terwijl ik toch ook echt pure angst voel. Maar niet vanbinnen. Het is alsof het om me heen zit maar me niet kan raken. Alsof ik vanaf de zijkant toekijk.
Draco reageert niet. Met moeite draai ik hen om. Schrik vult mijn lijf en een schreeuw verlaat mijn lippen. Maar weer niet in het lijf wat naar de Draco kijkt met de opengegreten oogleden en bloederige oogballen. Nogsteeds zit ik rustig naast hem en doe niets. Alsof ik bevroren ben. Maar niet van angst. Maar omdat het voelt of elke lichaamsdeel een ton weegt.
Met een ruk kom ik nogmaals overeind. Het was gewoon een droom. Ik kijk om me heen. Het stuk bed naast me is leeg en koud. Plots hoor ik hard gebonk en geschreeuw vanachter de deur komen. Ik doe het licht aan en sta op. Nu merk ik pas hoeveel ik wel niet aan het zweten ben. Ik kan geschreeuw het niet verstaan omdat er een hoge piep in mijn oren suist.
Ik open de deur en zie Draco staan hij kijkt kwaad.
'Hermelien ik schrik me dood wat doe je daarbinnen!?' Vraagt hij verbaast en lichtelijk kwaad.
'Ik...' ik weet het zelf niet eens.
'Ik hoorde een van de kleintjes huilen dus ging kijken. Maar ze lagen gewoon te slapen. Dan hoor ik jou gillen en is de deur op slot!'
'Ik had een nachtmerrie...maar ik heb de deur niet aangeraakt.' Zeg ik zacht.
'Nachtmerrie?' Vraagt hij verbaast.
'Ja..'
'Waarover?'
'Het zijn meestal vage segmenten maar meestal over de dood op de meest verschrikkelijke manieren.'
'En over Voldemort?' Vraagt hij snel.
'Ook.'
'Ik heb ze ook.'
'Wat betekent dit? Het kan toch ook niet zo zijn dat de deur vanzelf op gaat en dat een van de kleintjes in zijn slaap keihard begint te krijsen?'
'Dit is niet goed...'
'Voldemort verschijnt toch niet zomaar in dromen?'
'Zou hij terug zijn?' Hij klinkt bang.
'Ik weet het niet...' fluister ik. Ik vertel hem dan alles van die nacht bij de wemels.
'Hij kan niet terug zijn...' fluister ik en tranen rollen over mijn wangen.
'Het is oke... we verzinnen wel weer iets zoals altijd.' Hij neemt me in zijn armen.
JE LEEST
Curse me #2 (Dutch Dramione Harry Potter)
Fanfiction*bij kopiering van dit boek zal omiddelijke aangifte volgen* dit is het vervolg van "bewith me" het is wel handig om dat eerst te lezen. het is een tijdje na de bruiloft van Hermelien en Draco. Voldemort is weer weg. veel mensen zeggen dat hij nu vo...
