Curse me #2 (Dutch Dramione Harry Potter)

10. Masima

Hermelien pov

'Ssssst... niet huilen lieverd...stil maar,Ssssst...het is goed...' zeg ik zacht tegen Scorpius. Het is midden in de nacht en hij blijft maar huilen. Ik heb alles geprobeerd; hij blijft maar krijsen. Rustig wieg ik hem heen en weer. Was Draco er maar... hij had Scorpius meteen stil gekregen. Ik ga zitten op een stoel en zing een liedje voor hem. Langzaam valt hij in slaap. Heel voorzichtig leg ik hem in zijn bedje. Ik loop rustig de kamer uit en sluit zachtjes de deur. Hij heeft drie uur zitten huilen,  denk maar niet dat ik hem nog een keer stil wil krijgen.
Het is donker op de gang. Ik knal tegen iemand aan en val met een plof op de grond. 'Au. Verdorie!' Zeg ik zacht en geëerd. Ik wil ze echt niet wakker maken. 'Sorry.' Ron ik Ron zeggen (niet zacht).
'Ssssst...doe zachtjes!' Zeg ik.
'Sorry. Wat doe je hier?' Vraagt hij zacht. Gelukkig.
'Hoorde je dat niet? Die kleine was helemaal histerisch.'
'Nee niet gehoord. Ik slaap heel vast.'
'Wat doe je hier dan?'
'Mag ik niet meer naar de wc ofzo?' Vraag hij lachend.
'Van mij wel hoor.' Zeg ik lachend terug. Ik sta op en loop naar mijn kamer. Hij is naast de baby kamer. Eigenlijk wilde ik de babies op mijn kamer. Maar die is zo klein.
Ik zie op mijn klok dat het al drie uur is. Ik zucht.
Ik word wakker, ik hoor hard gekrijs van Lasina. Ik zucht en ga rechtop zitten. Ik wrijf in mijn ogen en kijk op de klok. Het is zes uur. Weer zucht ik, hier heb ik dus echt geen zin in. Ik ben bezig met moed verzamelen om mijn bed uit te komen. Dan stopt Lasina inneens met huilen. Heel abrupt. Ik schrik en spring snel mijn bed uit. Als ik de deur van de baby kamer open doe. Zie ik Ron staan. Hij heeft Lasina in zijn armen. Ik zucht van opluchting en krijg een lach op mijn gezicht. 'Hé' zeg ik en ik ga naast Ron staan.
'I-ik dacht, ik zal je maar niet wakker maken. Je moest vannacht ook je bed al uit. En ik hoorde haar huilen dus...eh, ja...' 'bedankt Ron.' Zeg ik. Ik geef hem een kus op zijn wang.
Ik heb spijt van alle ruzie die we vroeger hadden. Ron is eigenlijk super lief. Na dat we het goed hadden gemaakt, was er een hele last mijn schouders gevallen. Ron is een goede tijdelijke vervanger voor Draco. Hoewel ik Draco heel erg mis. Ik vraag me af of hij al een brief heeft gestuurd.

Draco pov

Zuchtend luister ik naar het verhaal van professor Sneep. Toverdranken is zo saai.
Ik ben erachter gekomen dat het meisje uit de trein dus Masima heet. En ze zit helaas bij mij op de afdeling. Ze zit constant met haar vriendinnen te smoezen als ik langs kom lopen. Ze kijky de hele tijd naar me en flirt met me. Ja ze is wel knap... maar echt niet knapper dan Hermelien. En hé! Veroordeel me niet! Ik hou van Hermelien en zou nooit meer iemand anders willen maar ik kan echt wel zien of iemand knap is of niet. Masima is knap, maar ook heel irritant en niet erg subtiel of aardig. Ze zegt gewoon wat ze denkt zonder na te denken en doet stoer. En dat is precies wat ik níét in een meisje wil zien.
'Denkt meneer Malfidus dat hij te oud is om op te letten?' Vraagt Sneep op een arrogante toon. En hij laat met een knal een dik boek op mijn werkbank vallen.
'Sorry meneer.' Zeg ik en ik kijk naar de muur.
'Als je niets beters te zeggen hebt dan je schamele sorry. Dan kun je van mijn part weer lekker terug naar je onnozele gezinnetje!' Zegt hij kwaad. Nu is hij te ver gegaan! 
'Luister, hufter! Ik zit duizend keer liever thuis dan hier! En jij hebt niets, helemaal niets, te zeggen over mijn kinderen of vrouw!' Ik spuw de woorden in zijn gezicht en loop kwaad het lokaal uit.
Ik loop naar de bieb en ga zitten. Ik pak papier en een veer. En schrijf een brief voor Hermelien:
Lieve Hermelien, 
Ik mis Julie heel erg. Ik wou dat ik naar huis kon. Het is hier niet uit te houden. Sneep doet super gemeen en maakt steeds opmerkingen over me en over jou en de kids. Vandaag ging het zelfs.zover dat ik hem "hufter" noemde. En er zit een meisje achter me aan. Ze is super irritant en ze probeert met me te flirten. Maar maak je maar geen zorgen. Ik laat haar lekker gaan. Als ik hier zit voel ik me echt weer een klein kind. Maar eigenlijk is het ook een beetje zo. Ze hebben me al gevraagd bij het zwerkbalteam als zoeker. Ik ben er nog over na aan het denken. Maar waarom ook niet?
Ik hoop dat het daar goed gaat. Alles word beter als ik weer thuis ben. Dat beloof ik.

Liefs, Draco