Curse me #2 (Dutch Dramione Harry Potter)

6. kleintjes

Draco pov

Ik zucht en kijk naar de stapel papieren die ik nog door moet werken. Wat een honden baan. Maar ik kan er niet mee stoppen. Ik moet geld verdienen voor de kinderen. Ik doe het dan ook met alle liefde voor hun. Maar dat neemt niet weg dat dit de saaiste baan ooit is. Als ik mijn examen jaar op Zwijnstein nog kan doen dan kan ik mijn diploma halen en beter werk krijgen.
Ik hoef nog maar een half uur. Ik kijk naar Philip die tegenover me zit en ook aan het stempelen is. Ik pak een klein stapeltje papier van de grote stapel en begin het te lezen terwijl ik met een veer de belangrijkste dingen onderstreep. Dit word het langste half uur ooit...

Hermelien pov

'He Hermelien.' Zegt Harry vrolijk. Ron steeks zijn hand op zo van: hoe'ist?
'Wat doen jullie hier?' Vraag ik.
'Mogen we je niet opzoeken? We zijn beste vrienden en we hebben twee maanden niet meer gezien!' Roept Harry uit.
'Eh... kom binnen.' Zeg ik en ik loop naar binnen. 'Hang je jas hier maar op.' Ik wijs naar de kapstok. En loop dan verder; ze lopen achter me aan. Ik ga in de woonkamer op een stoel zitten. Harry en Ron gaan op de bank tegenover me zitten.
'Hoe gaat het nu met je?' Vraagt Ron en ik zie dat hij naar de baby kijkt.
'Goed, en met jou?' Zeg ik vrolijk.
'Ook prima. Alleen missen we je wel op school.' Zegt Ron.
Ik knik.
'Mijn moeder zei dat je een tweeling had? Of is...ik bedoel je was aardig zie-'
Ik onderbreek Ron: 'ze ligt te slapen Ron. Ze is niet dood.' Zeg ik rustig. Ik kijk naar Harry die zijn lach moet inhouden.
'Hoe heten ze?' Vraagt Harry uiteindelijk.
'Dit is Scorpius en Lasina is boven.' Zeg ik.
'Wat een namen...' zucht Ron.
'Ja ik weet het...maar het was een familie traditie van Draco en... nou, ja... het maakte me niet zoveel uit.' Zeg ik. Ron en Harry knikken.
Dan opeens begint Scorpius te krijsen. Zachtjes wieg ik hem heen en weer terwijl ik sussende geluidjes maak. Meteen word hij iets rustiger. Dan herinner ik me inneens dat hij honger heeft. Ik sta op en loop met een huilende Scorpius naar de keuken. Ik maakt snel een flesje en loop terug naar de woonkamer. Ik geef Scorpius het flesje en hij begint er gulzig aan te zuigen.
'Je bent al een aardige moeder.' Merkt Harry op.
Ik haal mijn schouders op en lach.
'Ja, waar heb je dat geleerd?' Vraagt Ron.
'Ik weet het niet. Instinct denk ik ofzo.' Ik haal nogmaals mijn schouders op. We kletsen nog wat over alles en nog wat. Ik heb het Ron vergeven. Alles. En het is goed tussen ons. Harry heeft een nieuwe bezem gekregen van de Perkamentus voor zijn verjaardag. Een Nimbus 3000 ofzo.
Als Scorpius zijn flesje bijna opheeft. Hoor ik inneens wilt gekrijs en gehuil van boven komen. 'Nee hè!' Zeg ik geëerd. En zonder dat ik het weet haal ik Perongelijk de fles uit Scorpius zijn mondje. Meteen bigint hij te gillen. Snel stop ik de fles weer in zijn mond. Ik sta op om naar boven te gaan, 'Wil een van Julie dit kleintje even vast houden? Dan kan ik Lasina even gaan halen.' Harry knikt en pakt Scorpius van me over. Snel loop ik naar boven. Snel pak ik Lasina op uit haar bedje. Meteen is ze stil. Ik neem haar mee naar beneden. Scorpius is wild aan het spartelen en aan het huilen. Ik lach als ik Harry zijn gezicht zie. Hij weet echt niet wat hij moet doen. Ik leg de ondertussen rustig geworden Lasina op het speel kleed en pak Scorpius van Harry over. Meteen is hij stil.
Dan hoor ik de voordeur open gaan. Draco is thuis. Eindelijk hulp die ik wél kan gebruiken.