𝐌𝐞𝐥𝐨𝐝𝐲 /𝐘𝐨𝐨𝐧𝐦𝐢𝐧

22🎸 - Kapalı Kapı-

Satır arası yorum yapmayı unutmayın vote atın lütfen <3

>İyi okumalar

Yanlızdım, hayatımda o yokken çok yanlızdım. Yalnızlık adeta bedenime bir kene gibi yapışmıştı ve çıkmak bilmiyordu!
Hayatıma gelip geçici birinizde sokmak istemiyordum bu yüzden içimdeki yalnızlık büyüdü ve beni ele geçirdi.
Uzun zaman sonra kendimi eve kapatmış insan içine çıkmaz olmuş kimseyle görüşmek istemeyen otuzuna basacak bir adam haline gelmiştim.

Bu durum canımı sıksada tanrının bana bir cezası diye düşünüp, umursamamaya çalışıyordum ama durum sandığım gibi değildi. Tanrı bana bir ödül bağış edecekti sadece zamanı geldiğinde bana verilecek olan güzel bir hediye, Moçhim...
Onu kesinlikle tanıdığım günden itibaren değişmeye başladığımı eski Min Yoongi olduğumu hissediyordum.
O içimdeki kayıp beni geri getirmeyi başarmıştı.
Beni ve kaybolan hislerimi...

Kesinlikle bu bana yeterdi varlığı bile mutluluk veriyordu kalbime, yanımda olması gereken tek kişi gibi hissediyordum. Kendimi onun yanında tamamen huzurla kaplı buluyordum, evet ben mutlu bir adam oluyordum eskisi gibi gülebilecek bir adam...
Sevgiye aç bir çocuktum ve bana her şeyi verebilecek bir mucizeye rastlamıştım.
O benim için daha önce hiç duyulmamış saf, temiz, güzel bir melodiydi...

Çıplak teninde huzur içinde bulmuştum kendimi, bedeni bedenimin yanındaydı ellerim saçlarında gezintiye çıkıyordu. Akşam oluyordu ama yataktan çıkmak istemiyordum, bana sarılmış uyanık olan küçüğümün saçını öptüm konuşmaya başladım. Akşam yemeği yemeliydik böyle uyumasına izin veremezdim

"Uyudun mu?"

"Hayır Hyung!"

"Hadi sen duşa gir bende akşam yemeğini hazırlayayım!"

Başını göğsümden kaldırıp onaylarcasına kafa salladı ve yataktan çıktı banyoya girince bende yattığım yerde doğrulup dolabına yürüdüm.
Temiz bir boxser alıp giydim ve odadan çıktım ben akşam yemeğini hazıtlayıp o duştan çıkınca duşa girerdim. Planımı bozan çalan kapı oldu, anlamsız bir şekilde kapıya yürüdüm istemsiz bir şekilde kapıyı açtım karşımda duran Teoyun ile bakıştım.
Siktir o neden buradaydı?

" Merhaba Hyung!"

"Niye geldin?"

"Beni içeriye almayacak mısın?"

"Hayır şimdi git!"

Kapıyı kapatmaya çalışırken araya ayağını koydu sinirle geri çekilip yüzüne baktım, çıplak beni baştan aşağı süzüp konuşmaya başladı

"Sanırım beni içeriye almamanın nedeni evde birinin olması!"

"Bu seni ilgilendirmez!"

"Hadi ama Hyung seni bulmak için çok uğraştım neden bana yabancıymışım gibi davranıyorsun?"

Ciddi yüzümü bozmadım sinir vücudumda geziniyordu dilimi ağzımın içinde gezdirdim, uzun zaman olmuş ve en mutlu anımda içine sıçmaya gelmişti!
Sadece bir kaç kez takılmış olmamıza rağmen peşimi bırakmıyordu, ondan kurtulmuştum ama lanet olsun beni yine bulmuştu.

"Benim için hep yabancı gibiydin Teo!"

Duraksadı beni itip içeriye girdi tanrım delirecektim, yürek yemiş olmalıydı başka açıklaması olamazdı! Sanki yolu biliyormuş gibi koridordan çıkıp salona girdi kendini koltuğa bıraktı, sinirle salona girdim Jimin 'in duşta olması büyük şanstı o çıkmadan önce bunu evimden postalamam gerekiyordu!