3 hafta sonra minho'yu göreceğim umuduyla okula gitmek için hazırlandım. bu sefer daha da özendim,çünkü ona güzel görünmek istedim.
ne olduğumuzu bilmiyorum,bunu konuşmadık. hem zaten olaylar çok hızlı gelişti. 3 gün önce bunun olacağına inanmazdım.
ama bugün burada onun için hazırlanıyordum.
hayat bize her an her şeyi verebilir. aynı zamanda bizden her an her şeyi alabilir. evren bizlerin hislerini umursamaz. biri alındıktan sonra ne hissedeceğimizi umursamaz. biri geldikten sonra ne hissedeceğimizi umursamaz. hayatımızdaki en insanın bir değeri vardır. kötü insanlar bize doğruyu öğretir,iyi insanlar bize sevgiyi. şu an,kalbimde minho'yu taşıyordum. evrenin umurunda değil,ama ben onsuz yapamam. ilk gördüğümde her şey çok farklı hissettirdi bana. onu her şeyden çok istiyorum. korkuyorum,tepkilerden,ondan ayrı kalmak zorunda kalmaktan. korkuyorum. ama onu istiyorum.
okula gittiğimde minho hala gelmemişti.
ben
gelecek misin?
lee minho
işim çıktı,geleceğim güzelim.
ben
SEN BANA GZĞEOWĞM Mİ EEIDN?|
İNANMIUEOUM BIR DSHAH SOUPER KISIN?|
İNANMQOUROUÖ|
tamam,bekliyorum.
lee minho
öptüm.
ben
OY AĞZINI UEFĞPİM BRİ DAHA ÖPSENE|
ben de.
son ders saatiydi ama minho hala gelmemişti.
o sırada soobin yanıma geldi.
"selam jisung,minho olmadığı için bugün seni ben çalıştıracağım. ders bittikten hemen sonra spor salonuna gel." diyip göz kırpıp gülümsedi.
"tamam,orada olacağım."
nihayet spor salonuna gidiyordum. minho hala yoktu. kabinde üstümü değişirken soobin aniden topladığım saçıma dokundu. sorgulayan gözlerle ona döndüğümde,
"saçında bir şey kalmıştı." dedi.
hayır,saçımda hiçbir şey yoktu.
antreman boyunca biraz garip hissettiğim için ondan uzak durduk. ikimiz tektik.
en sonda soobin topu benden almaya çalışırken bedenime asıldı.
"soobin,ne yapıyorsun?"
"yorulmuştum da,yaslanayım dedim."
"yorulduysan gidip otur. bana yaslanmazsın."
"aslında sana yaslanmak daha güzel."
diyip omuzuma elini attı.
tam elini itip bağırdığım sırada duyduğum ses gözlerimin irimesine sebep oldu.
"ne oluyor burada?!"
minho...
"bir şey olduğu yok minho,yorgundum biraz destek aldım."
"yorgunsan desteğini jisung'dan uzakta al. aksi takdirde sana doktor desteği almanı şart hale getiririm."
yüzündeki kıskançlık ve siniri bir ben görmüyordum sanırım...
"neden bu kadar kasıldın? aşık değilsin ya? ona yakın olmamda bir engel görmüyorum."
"soobin,jisung'a bir daha yaklaşma. takımdan atılman için elimden geleni yaparım. biliyorsun değil mi?"
"seni ne ilgilendirir? sevgiliymişsiniz gibi konuşma. onun hayatından sanane."
"sevgiliyiz çünkü ağzına tükürdüğüm."
SEVGİLİ MİYİZ? KALBİM HIZLANIYOR.
şok içinde ikisini izliyordum. minho soobin'e onu öldürecekmiş gibi bakıyordu. ki öldürecekti.
"yemedik sevgilini,aslında bu yemeyeceğim anlamına gelmez."
"gel ben sana bir şeyi yedireyim." dedi ve yumruğunu soobin ile buluşturdu.
soobin acı ile yere düşerken elimi tutup yavaşça çıkışa doğru yürümeye başladı.
"selam güzelim." diyip kaskımı taktı.
olanları hala kavrayamadım.
şehiri gören bir tepeye götürdü beni. banklar vardı. motorun arkasından 2 kutu pizza çıkardı.
"pizzayı çok severim."
biliyorum minho... keşke uzun zaman sonra neleri sevdiğini bilseydim...
"evet belli ediyorsun."
"yiyelim mi?"
"olur."
yağlı elini sildikten sonra ıslak mendil ile ellerimi silmeye başladı. en sonda dudağımı da sildikten sonra elimi tuttu.
"seni çok özledim jisung."
"ben de seni çok özledim."
"nasıl hissediyorsun."
"garip,ayrı kaldığımız tüm yılları konuşmak istiyorum."
"konuşuruz. ama önce sana bir şey sormak istiyorum."
"ne? bir şey mi oldu?"
"ben,seninle beraber olmayı istiyorum. bunun için erken olduğunu düşünebilirsin. ama ben yıllardır seni arıyorum. kaybetmek istemiyorum. hemen söylemek istiyorum.
benim sevgilim olmanı istiyorum. tabii eğer sen de istersen. ister misin?"
kalbim tekliyordu. minho bu sesi kesinlikle duyuyordu.
"evet,istiyorum. her şeyden çok. evet korkularım var,ama seninleyken bir önemi yok. evet,istiyorum. seni istiyorum."
herkese merhaba😋😋 umarim begenirsiniz. biraz kisa ama ancak yazdim evde degilim😩😩 lutfen oylamayi unutmayin!!!
